Takk 9. Apríl 2011 því "Nei!!!" sögðu 59,77%:-))

Á Íslandi eru 115.883 karlar og 116.656 konur sem gerir samtals 232.539 löglegir kjósendur. En alls greiddu 175.114 manns atkvæði og kjörsókn því 75,34%. Já sögðu 69.462, eða 40,23% af gildum atkvæðum, en nei sögðu 103.207, eða 59,77%. Ógild atkvæði voru 2.445.

Ég þakka kærlega mín kæra þjóð fyrir að "Nei!!!" sögðu 103.207, eða 59,77% þjóðarinnar. Nú er bara að byrja uppá nýtt og sækja skaðamálið til saka og fara að byggja upp framtíðina með virðingu til náungans eins og við sjálf viljum fá virðingu og hjálpast að með uppbyggingu þjóðarinnar með "Nei!!!" réttlætið til sigurs. http://www.mbl.is/frettir/innlent/2011/04/10/kjorsokn_var_75_34_prosent/

Takk framtíð:-))

Kær þakkir og sigur kveðja frá ykkar einlæga vin,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi).

Af hverju "Já" eða "Nei"???

Fyrir mörgum er þetta mjög flókinn og erfið spurning sem kjósandinn er ekki enn búinn að fá almennilegt svar við. Af hverju? Jú þegar kjósandinn leitar svara hjá "Já" eða "Nei" hópnum eða les blöðin eða horfir á sjónvarpið eða leitar upplýsinga gegnum netheima til þess að fá almennilegar upplýsingar og svör við þeim mikilvægum spurningum sem brennur í hjarta manns hvað maður á að gera, þann 9. apríl núkomandi, þá fær maður lítið sem ekkert svar, nema hausverk og rugling. Enn af hverju, á þjóðin ekki að vita staðreyndir málsins til þess að geta tekið réttar ákvarðanir? Jú í raun og veru þá hélt maður það, að það ætti að vera þannig.

Enn síðan er þannig með farið, að alveg síðan að þetta hundleiðinlega mál "Icesave" byrjaði, þá hafa stjórnvöld, fréttamiðlar og "Áfram" hópurinn ekki komið upp með réttar upplýsingar um staðreyndir málsins. Og þeir einu sem hafa reynt að koma fram með réttar upplýsingar, eru þeir sem mest hafa verið þaggaðir niður, sem er "Nei" hópurinn, sem er yfirleitt alltaf þannig. Og þeir sem mest hafa getað komið uppá sviðsljósið með einhverjar upplýsingar, eru þeir sem eru mest stjórnaðir af valdhöfum hrunsins og vilja að þjóðin segi "Já" og fá borgað fyrir það að villa til um upplýsinga.

Enn hvað er að því að segja "Já" eða "Nei", er það ekki val hvers og eins hvað hann/hún gerir? Jú svo sannarlega er það okkar val. En eitt verður maður að hugsa útí þegar maður fer inn á kosningarstaðinn til þess að kjósa um þetta Icesave, er: "Um hvað er maður að kjósa?". Því alveg síðan að þetta hundleiðinlega mál byrjaði, þá hefur það aðallega snúist um, fyrir hvern maður er að kjósa, enn ekki um hvað maður er að kjósa. Af hverju segirðu þetta? Eina leiðin til að svara þessari spurningu, er að skoða báðar hliðar, "Já" og "Nei" hópsins.

Hverjir er þessir hópar? Já hópurinn er sá hópur sem kallar sig "Áfram" og sem hvetur kjósendur sína til þess eins að halda bara "Áfram" án þess að fá almennilegar upplýsingar af hverju maður á að borga upp skuldir sem maður skuldar ekki. Enn Nei hópurinn er sá hópur sem er frjáls hópur og sem leitar upp staðreyndir af hverju maður á ekki að borga það sem maður skuldar ekki og hvað græðir maður á því að borga upp skuldir sem eru ekki okkar eigin. Hér eru svör og staðreyndir frá "Áfram" já hópnum og "Nei" hópnum.

Áfram hópurinn vill að við segjum "Já" útaf slagorðum þekktra einstaklinga, því þann 3. apríl kl. 09:06 setti hópurinn upp fyrirspurn á Facabook^ síðunni sinni: "Sendið okkur sniðug slagorð sem tengjast nafninu á hreyfingunni "Áfram". T.d. "Ekki til hægri, ekki til vinstri heldur áfram" eða "Vertu áfram jákvæð/jákvæður". Enn til að vitna í tvö slagorð, eitt frá Bjarna Ben sem var bendlaður um fjölskildu brask þann 9. desember 2009 í DV, segir "Það er ekki þannig að við stöndum frammi fyrir valkosti annars vegar að fallast á þessum niðurstöðum... Ég segi já." Og hið síðara er frá Siv Friðleifsdóttur Alþingiskonu sem sat hjá um samþykkt Icesaves, sem segir: "Ég tel... ólíklegt að við mundum vinna dómsmál vegna Icesave... Það er því heildar mat mitt að ekki sé rétt að hafna og segja nei við þessum samningi." Og síðan á heimasíðu "Áfram" hópsins sem er fjármagnað af rekstrar aðilum stór hrun bönkunum, segir út frá Icesave á mannamáli: "Er verið að láta okkur borga skuldir óreiðumanna og einkabanka? Alls ekki enda er enginn að hvetja til þess. Samningurinn sem kosið er um 9. apríl snýst um að eignir þrotabús gamla Landsbankans gangi upp í skuldbindingar Tryggingasjóðs innstæðueigenda og fjárfesta vegna lögbundinna lágmarkstrygginga á sparifé fólks í öllum útibúum bankans. [...].", og "Ræður Ísland við að borga samninginn? Já. Allar fullyrðingar um yfirvofandi gjaldþrot vegna þessa samnings eru hræðsluáróður og þarf ekki annað en bera stærðirnar í honum saman við annan kostnað vegna hruns bankakerfisins til að átta sig á því. Fari allt á versta veg inniheldur samningur fyrirvara til að varnar. [...].", og að lokum "Af hverju eiga börnin mín og barnabörnin að borga? Ef þú segir JÁ í kosningunum 9. apríl, þá kemur þú í veg fyrir að komandi kynslóðir þurfi að greiða svo mikið sem eina krónu vegna Icesave. [...] Ef við segjum hins vegar nei við samningnum, þá erum við að vísa málinu frá okkur og taka stórkostlega áhættu fyrir hönd barnanna okkar og barnabarna." Og síðan segir í AMX fréttavefnum, að: "[...] Þeir sem fyrir auglýsingunni standa hafa í raun opinberað, að þeir bera ekki traust til þjóðar sinnar; [...]", og þá er verið að vitna í hákarlsókindinni ógurlegu sem "Áfram" hópurinn lét birta í forsíðu blaðanna þann 1. apríl síðastliðið sem og þau höfðu inná Facebook síðunni sinni sem og margir spjallvinir hópsins sögðu að nú hefði hópurinn gengið of langt, út frá hræðsluáróðri, sem og endaði með því að hópurinn fjarlægði myndina. Enn inná heimasíðu "Áfram" hópsins þá er hægt að finna myndina þar, með útskýringum um ástæðu myndarinnar, sem segir:  "Myndin sem við birtum í blöðum í dag og heitir: “Ísland árið 2017 ef við töpum dómsmálum um Icesave” hefur vakið mikla athygli og umtal. Myndin sýnir á þá ljótu stöðu sem við verðum komin í ef við förum dómstólaleiðina og töpum málunum. Myndin bendir á að þessi áhætta er raunveruleg – það verður ekki undan því komist. Það er ekki til neitt sem heitir fyrirfram unnið dómsmál. [...]", sem skýrir ástæðuna fyrir því að AMX túlkar þessa mynd sem ótraust til þjóðarinnar.

Enn hvað með "Nei" hópinn, hvað segir sá hópur um Icesave? Helstu rök "Nei" hópsins er að Icesave fari til sinna föðurhúsa – sem er dómstólaleiðinn, sem og stjórnmálamenn "já" hliðarinnar og "Áfram" hópurinn vill ekki sjá, útaf hræðslu þess að við þjóðin myndum tapa því máli og við séum að taka of miklar áhættu. Enn af hverju eru allir svo dauðhræddir við að standa á rétti sínum, því eins og Sigmundur Davíð Alþingismaður segir: "[...] En eitt er víst: Bretum og Hollendingum hentar hvorki að vinna né tapa slíku máli. Hvers vegna? Jú, Það hentar þeim augljóslega ekki að tapa dómsmáli, en ástæðan fyrir því að þeim hentar ekki að vinna það heldur er að þá hefur Evrópudómstóll komist að þeirri niðurstöðu að allar innistæður í öllum bönkum í Evrópu séu á ábyrgð viðkomandi ríkja. [...]" Og síðan er talið að Icesave samningarnir séu stjórnarskrábrot, sem vitnað er í, að: "[...] Í 40. gr. stjórnarskrárinnar er m.a. svo mælt að ekki megi taka lán er skuldbindi ríkið nema með lagaheimild. Enginn vafi er á því að ákvæðið nær til ríkisábyrgðar slíkrar sem hér um ræðir. Með þessu er verið að tryggja forræði Alþingis og þá óbeint þjóðarinnar á því hverjar kvaðir íslenska ríkið megi gangast undir. [...]". Og síðan er sagt í tilskipunar ákvæðunum 94/19/EB á 4. mgr. blaðsíðu 3 að: "Tilskipun þessi GETUR EKKI GERT AÐILDARRÍKIN eða LÖGBÆR YFIRVÖLD þeirra ÁBYRG GAGNVART innstæðueigendum ef þau hafa séð til þess að koma á einu eða fleiri kerfum viðurkenndum af stjórnvöldum sem ábyrgjast innlán eða lánastofnanirnar sjálfar og tryggja að innstæðueigendur fái bætur og tryggingu í samræmi við skilmálana í þessari tilskipun.", sem þýðir, að ESB má ekki þvinga aðildarríkin eða hin lögbæru yfirvöld til þess að bera ábyrgð á innstæðueigendum bankanna, því þeir bera sjálfir ábyrgðina til þess að vernda sitt og sína með því að borga upp skaðann ef einhver skaði verður. Og síðan brást eftirlitstofnunin AGS og stjórnvöld við því að stöðva hrun bankanna þegar tilkynningar þess bárust á borð að bankarnir væru í hættu, sem þýðir, þau sváfu á verðinum og gerðu ekkert, ekki fyrr enn ástandið varð að stór hruni. Þess vegna eru bankarnir, stjórnvöld og þeirra peð, dauðhrædd við dómstólaleiðina. Sem hefur gert það kleift, að við þjóðin erum búinn að lenda í hryðjuverkarlaga árásir Breta, hótana stjórnmálamanna og blekkingarleik "Áfram" hópsins að best sé að forðast dómstólaleiðina enn að sækja réttar síns.

Er dómstólaleiðinn mjög hættuleg? Svar: "Nei!!!". Enn munum við ekki tapa? Svar: "Það veit enginn, ekki fyrr enn reynt er á það". Enn mun ekki heimsendir koma, ef við förum dómstólaleiðina? Svar: "Nei heimurinn mun ekki hrynja, skuldvandi heimsins munu ekkert skána þótt við segðum "já" eða "nei", atvinnuleysi mun ekkert batna þótt við segðum "já" eða "nei", hinir spilltu stjórnmálamenn munu ekki hætta græðginni þótt við segðum "já" eða "nei", bankamennirnir munu ekki hætta að fá hærri laun og lifa í lúxus þótt við segðum "já" eða "nei", þannig heimsendir mun ekki koma þótt við segðum "já" eða "nei".

Þannig hvað eigum við að gera? Þetta er það sem kjósandinn þarf að ákveða á kosningardeginum. Enn aðal svar "Nei!!!" hópsins eru þessi, hræðumst ekki dómstólaleiðina og sækjum réttar okkar því nú er nóg komið. Eru stjórnvöld í aldanna raðir ekki búnir að hræða okkur of lengi? Er þeirra tími ekki kominn til þess að víkja af störfum og fara að bera ábyrgð á gjörðum sínum? Eða er okkur bara nákvæmlega sama þótt við borgum upp skuldir sem við skuldum ekki? Því þetta er það sem við þurfum að hugsa útí og ákveða þegar við kjósum.

Gangi ykkur vel á kosningardeginum og kjósið rétt.

Kær kveðja frá ykkar einlæga vin,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi).

Sjö rökstuddar ástæður fyrir uppsögn hinna 44 Alþingismanna!!!

Hér á þessum lista eru allir þeir 44 Alþingismenn sem sögðu "Já" við Icesave þann 16. febrúar 2011: Jóhanna Sigurðardóttir, Össur Skarphéðinsson, Steingrímur J. Sigfússon, Ólína Þorvarðardóttir, Helgi Hjörvar, Magnús Orri Schram, Lilja Rafney Magnúsdóttir, Ögmundur Jónasson, Mörður Árnason, Árni Páll Árnason, Árni Þór Sigurðsson, Björn Valur Gíslason, Björgvin G. Sigurðsson, Jón Bjarnason, Katrín Júlíusdóttir, Kristján L. Möller, Oddný G. Harðardóttir, Þórunn Sveinbjarnardóttir, Þuríður Backman, Þráinn Bertelsson, Valgerður Bjarnadóttir, Skúli Helgason, Sigmundur Ernir Rúnarsson, Sigríður Ingibjörg Ingadóttir, Bjarni Benediktsson, Ólöf Nordal, Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir, Ragnheiður Ríkharðsdóttir, Jón Bjarnason, Tryggvi Þór Herbertsson, Þráinn Bertelsson, Atli Gíslason, Álfheiður Ingadóttir, Ásta Ragnheiður Jóhannesdóttir, Jón Gunnarsson, Katrín Jakobsdóttir, Kristján Þór Júlíusson, Jónína Rós Guðmundsdóttir, Ragnheiður Elín Árnadóttir, Róbert Marshall, Árni Johnsen, Ásbjörn Óttarsson, Einar K. Guðfinnsson, Ólafur Þ. Gunnarsson, Guðbjartur Hannesson.

Ef meirihluti kjósenda þjóðarinnar synja Icesave lagasamningunum, þann 9. apríl 2011, þá er þess krafist að allir þeir 44 alþingismenn segi tafarlaust upp störfum, eftir kosningu Icesaves. Og ef þess er þörf að nýjar kosningar verði, þá er þess krafist að svo verði.

Sjö rökstuddar ástæður:
1.- Vegna kæruleysis og eirðarleysis við þjóðina að vilja leggja blessun á að þrælskuldbinda hana til þess að borga skuldir sem meirihluti þjóðarinnar skuldar ekki.

2.- Vegna kæruleysi við að vilja ekki láta hina seku bera ábyrgð gjörða sinna og ásaka þjóðina fyrir afbrot einstakra græðgimanna og ljúga því að Icesave séu skuldir þjóðarinnar og þar með synja þess að skaðamál Icesaves fari til dómstóla.

3.- Vegna leyndra upplýsinga og staðreynda um skuldir þjóðarinnar og um Icesave sjálft.

4.- Vegna vanræslu við þjóðina við að vilja ekki hlusta á ákall þjóðarinnar.

5.- Vegna vanræslu og kæruleysi við það að vilja ekki bjarga þjóðinni frá skuldavanda heimila og annarra skulda og annarra ástæðna í lífi þjóðarinnar og endurreisn þess.

6.- Vegna stjórnarskrá brota, hinna æðstu laga þjóðarinnar, sem segir:

     II. Kafla - 21. gr. Forseti lýðveldisins gerir samninga við önnur ríki. Þó getur hann enga slíka samninga gert, ef þeir hafa í sér fólgið afsal eða kvaðir á landi eða landhelgi eða ef þeir horfa til breytinga á stjórnarhögum ríkisins, nema samþykki Alþingis komi til.
     IV. Kafla - 40. gr. Engan skatt má á leggja né breyta né af taka nema með lögum. Ekki má heldur taka lán, er skuldbindi ríkið, né selja eða með öðru móti láta af hendi neina af fasteignum landsins né afnotarétt þeirra nema samkvæmt lagaheimild.
     VII. Kafla - 77. gr. Skattamálum skal skipað með lögum. Ekki má fela stjórnvöldum ákvörðun um hvort leggja skuli á skatt, breyta honum eða afnema hann.

     Sem þýðir: Ekki má búa til lög sem eykur á skuld þjóðarinnar með því að taka  lán sem skuldbindur þjóðarbú þjóðarinnar umfram heimilda og sem gæti skuldbundið ríkið ofurháum skuldum og sem gæti skaðað auðlindir landsins með afsali og kvaðir þess sem fylgja Icesave skuldum bankanna á skatt þjóðarinnar og landhelgi þess.

7.- Vegna hræðsluáróðurs og hótanna við kjósendur, að ef hún segir ekki "Já" við Icesave, þá mun hitt og þetta skaðlegt gerast ef þjóðin hlýðir ekki þeim ógnunum.
 
Maður getur endalaust talið upp ástæður, enn þetta eru þær helstu ástæður fyrir því að hinir 44 alþingismenn segi tafarlaust upp, svo endurreisn Íslands geti hafist upp að nýu.

Kær kveðja frá ykkar einlæga vin,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi).

Hver ber ábyrgð ef skaðvaldurinn gerir það ekki sjálfur???

Af hverju er maður að spyrja að þessari heimskulegri spurningu? Því ef "já" hreyfingin mun lesa þennan pistil þá yrði það fyrsta sem maður fengi frá þeim, að ég sé að segja tóma vitleysu. Enn ég leifi bara "já" hópnum að dæma það sjálft, hvort þetta sé tóm vitleysa eða staðreyndir sem erfitt er að kyngja. Því í svipan.is kom (þann 5. apríl 2011) fram grein sem heitir "Dembum píramídasvindlinu í Drekkingarhyl réttlætis" og vill þar með nota það tækifæri til að fá að birta þá grein, sem og orðast á þennan hátt:

"Björgólfur Thor Björgólfsson fyrrum aðaleigandi Landsbana  Íslands (ekki prentvilla) var í fyrra í 32. sæti yfir ríkustu menn bretlands. Hann er í dag í 23ja sæti með 263.000.000.000.- króna hreina eign. 263 milljarða íslenskra króna.

Hann segist enga ábyrgð bera á bankanum eða Icesave. Frekar en faðir hans.
Eða bankastjórar bankans. Eða stjórn hans. Eða nokkur starfsmaður.

Verði Icesave samningurinn samþykktur þarf ríkissjóður að greiða strax rúma 26 milljarða í áfallna vexti af samningnum.  Fé sem hvorki er gert ráð fyrir í fjárlögum né er til heimild til að greiða út.

26 milljarðar er mikið fé. Meira en aðrir Íslendingar en útvaldir geta gert sér í hugarlund.

Það væri td. hægt fyrir það að byggja 3 varðskip í viðbót við það sem Landhelgisgæslan er með í smíðum og hefur bara efni á að leigja út eftir afhendingu. Það er hægt að kaupa 3 björgunarþyrlur í viðbót og gera eitt skip og eina þyrlu út frá hverjum landsfjórðungi.

Það væri hægt að eyða sem samsvarar 1.700.000.- í að búa til atvinnu fyrir hvern atvinnulausan mann á Íslandi. 15.000 manns.

Við gætum hætt við niðurskurðinn í heilbrigðis- og menntamálum.

Við gætum gert ótal margt.

Td. eytt þessum 26 milljörðum í dómsmálið Icesave.

Ef að Björgólfur Thor, faðir hans, bankastjórar og stjórn bera ekki ábyrgð á Icesave skil ég ekki hvernig ég, konan mín og börn gera það.

Við hvorki stofnuðum til þessarar skuldar né högnuðumst á henni.

Þess utan væri það galið af mér að skrifa upp á óútfylltan víxil af stærðargráðu sem enginn getur gefið upp. Með ófætt og óskírt barnabarn sem greiðanda.

Ég hef ekki leyfi til þess. Þú hefur það ekki heldur.

Þó að það sé mín helsta röksemd þá velti ég líka fyrir mér hvað það sé sem íslenskir, breskir og hollenskir stjórnmálamenn óttist við að fara dómstólaleiðina.

Að hagsmunir stjórnmála- og bankamanna séu svo samtvinnuð að það þoli ekki dagsbirtu?

Að kúlulánin og kunningjabuisnessinn verði opinber?

Að bankakerfið sé enn byggt á bólu sem springur á 8-10 ára fresti með þeim afleiðingum að almenningur borgar?

Vegna þess að ef þú veltir því fyrir þér þá er það raunveruleikinn sem hefur blasað við okkur áratugum saman.

Dómsmálaleiðin í Icesave kemur til með að breyta heiminum til hins betra. Hún kemur til með að upplýsa heiminn um hagkerfi sem er byggt á froðu þar sem peningar eru búnir til úr skuldum. Hagkerfi þar sem elíta landanna hagnast á þeim sem búa til verðmæti.
Dómsmálaleiðin hefur ekki bara áhrif á Íslandi, Bretlandi og í Hollandi. Hún sviptir hulunni af hagkerfi heimsins sem virkar ekki. Ekki frekar en lífeyrissjóðakerfið okkar. Þetta eru píramídasvindl og það verður ekki til siðað samfélag fyrr en við náum að drekkja siðblindni og græðgi valdshafa í

Drekkingarhyl réttlætis.

Ég segi því NEI!." http://www.svipan.is/?p=23061

Þannig aðal spurningin er: "Af hverju eigum við að borga, ef ábyrgðarmenn Icesaves segja að þeir bera enga ábyrgð á þessu hruni, sem og stjórnvöld og já hópurinn hamra þá trú til þjóðarinnar að við séum skaðvaldar þessari skuldaþrælkunar og berum þar með skildu til þess að borga upp okkar skuldir, sem í raun er ekki okkar skuldir, og ef þetta er ekki okkar skuldir, af hverju eigum við þá að friðþægja Breta, Hollendinga og bankaræningja þjóðar okkar með því að semja þess að vilja borga, þegar hinir seku vilja ekki bera ábyrgð á gjörðum sínum?".

Maður getur endalaust spurt allskonar spurningar, um þetta skaðamál, enn litlar sem engar skýringar fengið frá þeim aðilum sem hamra það ofan í okkur að við berum að borga. Þess vegna er besta lausnin, dómstólaleiðinn. Hvort allt fari í bál og brand ef við segjum: "Nei!!!", verður bara að koma í ljós. Enn að minnstakosti þá vill ég ekki semja skuldir á mína framtíðarkynslóð.

Þannig hvað vilt þú sem ert að lesa þennan pistil, gera???

YouTube myndband um: Björgólfur Thor borgar ekki Icesave


Kær kveðja frá ykkar einlæga vin,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi).

Góð útskýring yfir því hvað kom fyrir Ísland

Eina leiðin til að geta útskýrt hvernig hlutirnir gerðust í raun og veru, þá stalst ég til þess að fá þetta að láni frá höfundi og þakka höfundi fyrir þessar mjög góðu útskýringar yfir því hvernig hlutirnir gerðust. Og svona eru útskýringarnar upplagðar frá höfundi:

"Eins og við flest vitum hafa (fyrrverandi) auðmenn eða svokallaðir "Útrásarvíkingar" tröllriðið öllu hér á okkar fagra Íslandi. Þeir hafa sogið upp nánast hvern einasta eyri úr bönkum og fyrirtækjum. Mörg stór og sterk fyrirtæki eru komin í þrot og mörg önnur á nippinu.

Stór hluti lífeyris var étinn upp. Gjaldeyrissjóður okkar lamaður og lítill og innistæður fólks i mörgum sjóðum gufaðar upp.

Hvernig getur þetta viðgengist að tiltölulega lítill hópur manna hefur stundað fjárhættuspil með Ísland að veði. Þeir ætluðu sér of stóra hluti og héldu að þessi "leikur" mundi ganga endalaust. En þeir töpuðu og voru niðurlægðir á heimsvísu.

Þess ber að geta að erlend lán íslensku bankana eru uþb. 14 sinnum íslensk ársframleiðsla. Eða uþb. 14 Billjónir. Þó ætla ég ekki að alhæfa þessar tölur þar sem að erfitt er að fá nákvæma útreikninga.

Og til að fá smá sens hversu miklir peningar þetta virkilega eru, kem ég með smá dæmi.

Við vitum að 1.000 kr. seðill hefur ákveðna þýðingu og ákveðna þykkt. Segjum sem svo að þú farir út í banka og takir út eina milljón í 1.000 kr. seðlum þá ertu með þúsund þúsundkalla í hendi. Þú ferð heim og pressar Þúsundkallana í búnka, þá ertu með 10 cm. stafla af 1.000 kr. seðlum. Því einn seðill er uþb. 0.1 mm.

Þetta gerir að verkum að einn milljarður í 1.000 kr. seðlum raðaðir upp gera 100 metra. En þetta er bara einn milljarður. Iss það er nú ekki neitt. Lán bankana eru uþb. 14 þúsund milljarðar.

Þannig að eitt þúsund milljarðar í 1.000 kr. seðlum er seðlabúnki sem trónir 100 km. Sinnum 14 = 1400 km. af 1.000 kr. seðlum. Já sæll. Þess má geta að hringvegurinn í kringum Ísland er uþb. 1339 km. Og ef þú keyrir á 100 km/h. linnulaust þá ertu uþb. 13 og hálfa klukkustund að keyra út skuldir bankanna. Magnað ekki satt?

Menn keyptu og seldu fyrirtæki fram og til baka innan lítins vinahóps. Menn hreinsuðu út sparifé stórfyrirtækja og bruðluðu með það. Landsbankinn var stofnaður árið 1885. Bankinn var einkavæddur árið 2003. Árið 2006 var Landsbankinn kominn í gríðarlegar skuldir, ólíkt nokkru sinni fyrr. Bankinn fékk ekki gjaldeyrislán frá seðlabanka Íslands. Þannig að stjórn bankans tók upp á því að stofna fyrirtækið Icesave sem opnaði brátt í Bretlandi. Með því að bjóða góða vexti safnaðist fljótt stór kúnnahópur og gjaldeyrir streymdi í hendur bankastjórnar. Þessi gjaldeyrir var að hluta notað til að borga upp einhvern hluta af skuldum bankans en alls ekki allar. Að taka lán til að greiða niður annað lán er ekkert annað en hringekja sem er dæmd til að mislukkast með ævintýralegum skaða.

En þessi gjaldeyrir var ekki eign bankans. Þetta voru eignir fólks og fyrirtækja víða i Bretlandi. Vorið 2008 var svo komið að Landsbankinn og Icesave voru komnir í enn meiri vanda en áður. Skuldirnar virtust flæða inn um alla glugga.

Icesave stjórn, meðal annars Björgólfsfeðgar taka nú upp á því að opna Icesave í Hollandi til að geta reddað sér meiri gjaldeyri. Örfáum mánuðum síðar blasir skilti við fólki þegar það leggur sér leið að skrifstofum Icesave. "Lokað verður hjá okkur í óákveðinn tíma".

Einnig tilkynnti heimasíðan icesave.co.uk að lokað væri fyrir allar greiðslu framkvæmdir. Allar innistæður fólks voru horfnar.

Góði lesandi, hvað er þetta annað en glæpastarfssemi?

Peningum og trausti hefur verið kastað á glæ líkt og teningur í spilavíti. Útrásarvíkingar hafa skuldsett þjóðina. Ég vill meina að hryðjuverkaárás hafi hent þjóðina af litlum hópi Íslendinga. Ég er ekki að taka neina skuld af ríkisstjórninni. Þar á fólk líka að axla ábyrgð og vera vakandi. Glæpamenn eiga heima í fangaklefum.

Ég spyr þig kæri lesandi, hvar dregur þú línuna í sandinn?

Höfundur:  Jóhann Eggertsson. http://www.facebook.com/group.php?gid=46093951562".

Hérna eru stærstu ástæðurnar fyrir hinu stærsta "Neii!!!" yfir stærsta glæp Íslandsögunar.

 

Kær kveðja frá ykkar einlæga vin,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi).

Icesave á Imbamáli

Þann 27. mars 2011 skrifaði ég grein undir fyrirheitinu 'Sendur tölvupóstur út frá spurningum "Áfram" já hópsins og svar' og sagði að "Samstaða Þjóðar gegn Icesave" hefðu svarað mér þeim tölvupósti. Enn í gær (þann 30. mars 2011), sendi ég annan tölvupóst til "Samstöðu Þjóðar gegn Icesave" útaf nýa vefsíðu "Áfram" hópsins, sem og ég er ekki enn búinn að fá svar við, um "Icesave á mannamáli". Enn þar sem ég leitaði upplýsinga í netheimum um staðreyndir mála um þær spurningar sem brann í hjarta mér til þess að fá að vita um hvað "Icesave á mannamáli" væri í raun og veru að tala um. Þá eru þetta niðurstöðurnar sem ég fékk uppúr leitinni og svörin við þeim helstu byrjanna spurningum og svara frá "Icesave á mannamáli".

Allt í allt eru þetta 31 spurningar og svör sem hópurinn gefur til kjósenda sinna. Enn þar sem sá list er þó nokkuð langur, þá svara ég fjórum spurningum af 31, sem í raun og veru eru byrjunar spurningarnar úr listanum.

Sem og flokkast á þennan hátt:
  1.  Um hvað snýst þessi Icesavedeila?
  2.  Af hverju bera Bretar og Hollendingar ekki ábyrgðina fyrst Icesave var rekið þar?
  3.  Er verið að láta okkur borga skuldir óreiðumanna og einkabanka?
  4.  Eru ábyrgðarmenn Icesave lausir allra mála ef samið er?

Og restin af 27 spurningunum geymdi ég til lesanda til skoðunar, og ef þið viljið þá getið þið skoðað restina á vefsíðu "Áfram" hópsins hér: http://www2.afram.is/is/moya/page/icesave-a-mannamali

Enn hér eru mín svör við spurningum og svör "Áfram" hópsins.

Um hvað snýst þessi Icesavedeila?
Hvort einhver, og þá hver, beri að endingu ábyrgð á því að standa að baki þeirri lögbundnu lágmarkstryggingu sem aðildarríkjum EES bar að tryggja sparifjáreigendum í öllum útibúum sinna banka, óháð landamærum.
     Staðreyndir: Í fyrstu eru það ekki allir skattgreiðendur Íslands sem bera ábyrgð á þessum lágmarkstryggingum sem aðildarríkin EES, bar og bar ekki, að tryggja sparifjáreigendum sínum í öllum útibúum sinna eigin banka. Heldur þeir sem áttu hlut í því að bankahrunið varð og sem áttu þar með að bera ábyrgð á því að borga upp þann skaða sem þeir gerðu sínum eigin bönkunum.

Íslenskur banki safnaði sparifé í Bretlandi og Hollandi og kaus að gera það í útibúi en ekki dótturfélagi. Þannig gat íslenski bankinn fært peningana að vild, t.d. til höfuðstöðvanna á Íslandi, og lánað þá svo þaðan til ýmissa verkefna. En sá ókostur fylgdi að þar með var ábyrgðin á lágmarkstryggingu allra erlendu sparifjáreigendanna hjá íslenska Tryggingasjóðnum.
     Staðreyndir: Í júní 2006 hafði AGS sent viðvörun til Seðlabankans um vaxandi ójafnvægi í hagkerfum bankanna og beðið bankanna um að vara sig á þeim vaxandi hættum, enn 3 vikum síðar eftir þessa viðvörun, þann 10. október 2006, kynnir Sigurjón Þ. Árnason fyrirverandi bankastóri Landsbankans nýja innlánsvöru-netreikninga í Bretlandi undir nafninu Icesave. Sem þýðir, það voru ekki allir Íslendingar sem stofnsettu þessa reikninga. Og árið 2008 undir viðvörun þess að þessi nýja innlánsvara var ekki í dótturfélagi, kynntu þeir og stofnsettu undir handleiðslu Breta, Icesave-netreikninga í Hollandi. Í fyrstu var innlánsvaran eingöngu ætluð Bretum, enn síðar meir fengu Hollendingar að taka þátt í áhættunni með Bretum að fjárfesta inná þessa reikninga. Með þessu stofnuðu Sigurjón Þ. Árnason og hans kollegar Íslenska Tryggingasjóðnum tekjur og án okkar vitunda þá áhættu sem fylgdu þessum reikningum gjaldþrot Íslensku bankanna.*

Þegar bankinn stefndi í þrot voru sett neyðarlög sem fluttu allar innstæður í íslensku útibúunum yfir í nýjan banka ásamt eignum sem dugðu fyrir þeim. Innstæður í bresku og hollensku útibúunum voru áfram í gamla bankanum sem varð gjaldþrota svo sparifjáreigendur fengu ekki peningana sína.
     Staðreyndir: Þann 15. september 2008 varð bandaríski fjárfestingabankinn Lehman Brothers gjaldþrota. Og á meðan sá atburður gerðist sendu þeir Sigurjón Þ. Árnason og Halldór J. Kristjánsson bréf til Hollenska seðlabankans (DNB) og Fjármálaeftirlitsins (FME), þann 23. september 2008, þær yfirlýsingar að íslenska ríkið myndi ábyrgjast lágmarksinnstæðurnar í Íslenskum bönkunum. Og þann 7. október 2008 tekur Íslenska Fjármálaeftirlitið (FME) yfir Landsbankann á grundvelli neyðarlaga sem Alþingi  samþykkti þann 6. október 2008, vegna þess að Fjármálaeftirlitið sá þá á þessum tíma að þeir áttu ekki fyrir þeim innistæðunum sem voru komnar uppí um 1.544 milljarða Ísl.kr.

Íslenski tryggingasjóðurinn lýsti eftir kröfum en átti því miður ekki peninga nema fyrir brotabroti af þeim. Bresk og Hollensk stjórnvöld köfuðu þá í sína ríkissjóði og borguðu bæði lágmarkstrygginguna og þá umframtryggingu sem þeirra kerfi höfðu lofað að ábyrgjast. Icesavemálið hefur allar götur síðan snúist um það hvernig Tryggingasjóðurinn íslenski og íslensk stjórnvöld sem bjuggu hann til, gera upp þessa útborgun á lágmarkstryggingunni fyrir hönd sjóðsins.
     Staðreyndir: Þegar þessir atburðir gerðust, þá höfðu Hollensk og Bresk stjórnvöld þrýst á þáverandi fjármálaráðherra Árna Mathiesen með símtali við þáverandi fjármálaráðherra Alistair Darling, þann 7. október 2008, að lágmarksinnstæðuvernd reikninganna yrðu tryggðir, sem í ljós kom að það voru ekki til  nægar innstæður til að tryggja þær til borgunar. Þannig daginn eftir, 8. Október 2008, beita Bresk stjórnvöld undir handleiðslu Gordon Browns útfrá símaviðtali Alistair Darlings við Árna Mathiesen hryðjuverkalög á Ísland til þess að frysta eignir Landsbankans. Sem og Geir H. Haarde þáverandi forsætisráðherra sagði á þessum tíma, þann 20. nóvember 2008, inná Alþingi að ástæða hryðjuverkalaganna á Íslendinga hefðu verið settar vegna gruns um að Íslensku bankarnir hefðu flutt fjármagn milli landa með óeðlilegum hætti skömmu fyrir hrun.**

Eftir rúmlega tvö ár er komin samningur sem almennt er talinn bæði sá hagstæðasti og jafnframt sá síðasti sem í boði er enda samþykktur af stórauknum meirihluta á Alþingi. Verði honum hafnað blasir við að Icesavedeilan fer úr samningsferli í átakaferil, líklegast fyrir dómstólum.
     Staðreyndir: Vegna þrístings og hótanna Breta og Hollendinga byrjaði fyrsti svokallaði "Svavarssamningur" eða Icesave I að koma upp á yfirborðið og var byrjað að vinna í endalok ársins 2008 og varð fullgerður í júní 2009, sem og Bretar og Hollendingar höfnuðu og kröfðust þess að Alþingið myndi semja betri samninga sem og Icesave II varð til í enda árs 2009, enn varð hafnað af meirihluta þjóðarinnar í byrjunar árs 2010, sem og  Icesave III samningur 2010 var endurgerður og er nú til kosninga þann 9. apríl 2011 núkomandi. Frá Icesave II sem þjóðin hafnaði, þá höfðu Íslensk stjórnvöld alveg geta lagt fram kærur til Breta og Hollendinga, enn í staðin vildu stjórnvöld reina að semja uppá nýtt til þess að friðþægja þær hótanir sem Bretar og Hollendingar lögðu á okkar þjóð, sem og þegar Icesave II samningarnir var í gangi, þá fengu Íslendingar ógnir og spádóma frá fjölmiðlum, stjórnvöldum og annarra einstaklinga að ef við myndum ekki taka við þeim samningi þá myndi heimsendir koma og fjármálinn og atvinna myndi versna og þjóðin fengi engin lán og svo framvegis. Enn síðan að þjóðin feldi Icesave II samninginn þá hefur ekkert af þessum spádómum ræst, nema það sem stjórnvöld hafa sjálf framkvæmt, sem er skattahækkanir, slæmt atvinnuleysi og tillitsleysi til þjóðarinnar við það að vilja ekki bjarga þjóðinni frá heimilisvanda og peningaskorts sem hafa verið notaðar til framkvæmda annarra verkefna enn að bjarga þjóðinni frá efnahagsvanda.

Á þessum vef er loksins samantekið á mannamáli allt sem þú hefur alltaf viljað vitað um Icesave en aldrei þorað að spyrja. Rektu þig bara áfram eftir spurningunum og kíktu endilega á þær heimildir sem vísað er til. Það er nefnilega farsælla og líklegra til skynsamlegrar niðurstöðu að lesa sjálf(ur) frumheimildir í stað þess að trúa fullyrðingum og frösum.

Af hverju bera Bretar og Hollendingar ekki ábyrgðina fyrst Icesave var rekið þar?
Af því íslenski bankinn kaus að safna spariféinu inn í útibú sín í Bretlandi og Hollandi. Kannski var það gert af því þar með hafði bankinn frelsi til að flytja fjármunina milli landa, t.d. til höfuðstöðvanna á Íslandi og notað þá í verkefni og útlán bankans. Gallinn við þetta er að samkvæmt tilskipun ESB um innstæðutryggingar falla öll útibú undir tryggingakerfi þess lands sem veitir viðkomandi banka starfsleyfi og ber ábyrgð á eftirliti með honum. Aðrir íslenskir bankar söfnuðu innlánum í erlend dótturfélög enda greiddu þarlend tryggingakerfi og stjórnvöld þann reikning.
     Staðreyndir: Í raun áttu stjórnvöld og þar með taldir bankar í þeim ríkjum að fylgjast með hvort öðrum, enn vegna græðgi og tillitsleysi gagnfart viðvörunum um efnahagsvanda þjóðanna, þá hunsuðu stjórnvöldin og þar með töldu bankarnir í þeim ríkjum öllum þeim viðvörum og leifðu sér að safna upp skuldir, sem í endanum þeir sáu að þeir reikningar sem sköpuðust af græðgivaldinu voru orðnir of stórir. Og þar sem ESB bar líka þá skildu að stöðva þennan vanda, enn brást, þá urðu Bretar og Hollendingar að greiða þeim skjólstæðingum sem áttu inni í þeim reikningum sem voru í netreikningum Landsbankans og sem okkar stjórnvöld gátu ekki greitt vegna hryðjuverkalaga Breta og vegna þrotabúsfjárhagsskorts við það að geta borgað innistæðurnar.

Reglurnar eru reyndar þannig að ef tryggingakerfi í heimalandi banka ábyrgist bara lágmarkið og hann rekur útibú í ríki sem er með betri tryggingu fyrir sparifjáreigendur þá mega útibúin sækja um að borga fyrir þessa umframtryggingu. Þetta gerðu útibú Landsbankans og þess vegna bera Bretar og Hollendingar sjálfir ábyrgðina á öllum tryggingum umfram hið lögbundna lágmark og upp að þeirri tryggingu sem þeirra eigin kerfi lofuðu. Þetta er ástæðan fyrir því að þeir taka samanlagt ca. helminginn af heildarreikningnum.
     Staðreyndir: Í tilskipunar ákvæðunum 94/19/EB á 4. mgr. blaðsíðu 3 segir: "Tilskipun þessi GETUR EKKI GERT AÐILDARRÍKIN eða LÖGBÆR YFIRVÖLD þeirra ÁBYRG GAGNVART innstæðueigendum ef þau hafa séð til þess að koma á einu eða fleiri kerfum viðurkenndum af stjórnvöldum sem ábyrgjast innlán eða lánastofnanirnar sjálfar og tryggja að innstæðueigendur fái bætur og tryggingu í samræmi við skilmálana í þessari tilskipun." Sem í manna máli þýðir, að þegar hinum óháðu tryggingakerfum hefur verið komið á fót, bera þau ein ábyrgð á tryggingunum. Tryggingakerfin eru fjármögnuð af þeim innlánastofnunum, sem veita viðskiptavinum sínum tryggingaverndina. Þetta er fullkomlega eðlilegt fyrirkomulag og í raun venjulegt fyrirkomulag ábyrgðatrygginga. Með öðru móti hafa tryggingakerfin ekki það sjálfstæði, sem þeim er ætlað að hafa.
     Sem þýðir, að tilskipun 94/19/EB snýst því um að koma á fót tryggingakerfum, sem njóta viðurkenningar vegna þess að þau starfa í samræmi við Tilskipun ESB. Þessi tryggingakerfi bera ábyrgð á einstökum innlánum í bankana, eða á bönkunum í heild sinni. Að þessu uppfylltu eru ríkissjóðir landanna lausir undan allri ábyrgð. Sem þýðir í raun, að við öll þjóðin berum ekki ábyrgð á hruni bankanna heldur þeir sem stjórnuðu bönkunum bera ábyrgð á því að vernda sitt og sína á því að borga upp skaðann ef einhver skaði verður.
     Og í Stjórnarskrá Lýðveldisins Íslands okkar æðstu lög sem eru yfirhafin öllum öðrum lögum og ber að stemmast við þau lög sem löggjafarvald Alþingis býr til, nr. 33/1944, segir:

     II. Kafla - 21. gr. Forseti lýðveldisins gerir samninga við önnur ríki. Þó getur hann enga slíka samninga gert, ef þeir hafa í sér fólgið afsal eða kvaðir á landi eða landhelgi eða ef þeir horfa til breytinga á stjórnarhögum ríkisins, nema samþykki Alþingis komi til.

     IV. Kafla - 40. gr. Engan skatt má á leggja né breyta né af taka nema með lögum. Ekki má heldur taka lán, er skuldbindi ríkið, né selja eða með öðru móti láta af hendi neina af fasteignum landsins né afnotarétt þeirra nema samkvæmt lagaheimild.

     VII. Kafla - 77. gr. Skattamálum skal skipað með lögum. Ekki má fela stjórnvöldum ákvörðun um hvort leggja skuli á skatt, breyta honum eða afnema hann.

Sem þýðir, enginn skattur verður lagður á nema heimildir séu fyrir honum í lögum þegar þau atvik urðu sem ráða skattskyldu.***

Heimildir: Kíkið sjálf á tilskipunina á íslensku. Þarna segir m.a. í aðfararorðum: „Útibú þarf ekki lengur að fá leyfi í gistiríki, því allsherjarleyfið gildir alls staðar í bandalaginu, og lögbær yfirvöld í heimaríkinu fylgjast með gjaldhæfi þess. Þetta skipulag leyfir að eitt tryggingakerfi nái yfir öll útibú lánastofnunar innan bandalagsins.“ Og í 4. grein er þetta alveg skýrt: „Innlánatryggingakerfi sem eru stofnsett og viðurkennd af stjórnvöldum í aðildarríki samkvæmt 1. mgr. 3. gr. skulu ná til innstæðueigenda í útibúum er lánastofnanir hafa komið sér upp í öðrum aðildarríkjum. http://brunnur.stjr.is/ees.nsf/pages/2E9317F82E04988100256700004E1234/$file/394l0019.pdf
     Staðreyndir: Í tilvitnuninni hér fyrir ofan þá getur ekki þessi tilskipun GERT AÐILDARRÍKIN eða LÖGBÆR YFIRVÖLD þeirra ÁBYRG GAGNVART innstæðueigendum, sem þýðir, við þjóðin erum ekki ábyrg þeim skaða sem bankarnir gerðu.

Er verið að láta okkur borga skuldir óreiðumanna og einkabanka?
Alls ekki enda er enginn að hvetja til þess. Samningurinn sem kosið er um 9. apríl snýst um að eignir þrotabús gamla Landsbankans gangi upp í skuldbindingar Tryggingasjóðs innstæðueigenda og fjárfesta vegna lögbundinna lágmarkstrygginga á sparifé fólks í öllum útibúum bankans. Bresk og hollensk stjórnvöld greiddu þarlendum sparifjáreigendum út þar sem eignir TIF dugðu ekki. Sem stofnandi og bakhjarl TIF ábyrgist ríkissjóður aðeins vaxtagreiðslur og uppgjör ef eitthvað verður enn ógreitt af skuldbindingum sjóðsins þegar búið er að borga út úr búinu 2016.
     Staðreyndir: Ef satt á að segja, já þá erum við að borga skuldir óreiðumanna. Því það voru þeir sem stofnsettu þessa reikninga og það voru þeir sem báru ábyrgð á þessum reikningum og bera þar með skildu til þess að borga upp skaðann sjálfir. Enn þar sem tryggingasjóður átti ekki fyrir inneignum, þá voru þessir Icesave samningar þvingaðir til sköpunar, til þess eins, að láta saklaust fólk þjóðarinnar bera ábyrgð á þeim skuldum sem það ber enga lagaskildu til að borga. Sem þýðir, það eru ekki til nein lög, sem segir til að við eigum að borga. Enn ef Icesave yrði kosinn undir meirihluta þjóðarinnar sem "já", þá fyrst verða löginn til, sem mun leyfa fjármálaráðherra að skattgreiða þjóðina til þess að borga skuldir sem hún skuldar ekki.

Sjá samantekt samninganefndar þegar hún kynnti samninginn 9. desember 2010: http://www.fjarmalaraduneyti.is/media/utgafa/Samantekt_samninganefndar_vegna_Icesave.pdf

Eru ábyrgðarmenn Icesave lausir allra mála ef samið er?
Nei. Leiði rannsóknir íslenskra eða erlendra aðila í ljós að tjón ríkisins eða íslenska tryggingakerfisins megi rekja til þess að lög hafi verið brotin eða stjórnendur bankanna sýnt af sér stórkostlegt gáleysi hlýtur slíkt að leiða til undirbúnings skaðabótakröfu. Slík krafa um ábyrgð eigenda eða stjórnenda er alveg óháð því hvort uppgjör á skuldbindingum Tryggingasjóðs innstæðueigenda fer fram með samningum eða fyrir dómi.
     Staðreyndir: Ef satt á að segja, þá er það já og nei. Því eins og svipan.is orðar það, þá segir: "Við samþykkt Icesave þrjú á Alþingi voru fyrstu Icesave lögin felld úr gildi, þar með talin áttunda grein þeirra sem hljómaði svo:

     8. gr. Endurheimtur á innstæðum.
     Ríkisstjórnin skal þegar í stað grípa til allra nauðsynlegra ráðstafana sem þarf til að endurheimta það fé sem safnaðist inn á Icesave-reikningana. Í þeim tilgangi skal ríkisstjórnin fyrir 15. október 2009 hafa frumkvæði að samstarfi við þar til bæra aðila, m.a. yfirvöld í Bretlandi, Hollandi og Evrópusambandinu, og óska aðstoðar þeirra við að rekja hvert innstæðurnar af Icesave-reikningunum voru fluttar. Ríkisstjórnin skal fyrir árslok 2009 semja áætlun um hvernig reynt verður að endurheimta það fé sem kann að finnast.
     Í því skyni að lágmarka ríkisábyrgð samkvæmt lögum þessum skal ríkisstjórnin einnig gera ráðstafanir, í samráði við þar til bæra aðila, til þess að þeir sem kunna að bera fjárhagsábyrgð á þeim skuldbindingum sem stofnast hafa vegna Icesave-reikninganna verði látnir bera það tjón.

     Hreyfingin lagði fram breytingartillögu um að setja þessa grein aftur inn en hún var felld af meiri hluta þings, þar með talið sjálfstæðismönnum. Með því að fella út þessa grein dregur verulega úr því að hinir seku verði dregnir til ábyrgðar."****

     Og ef þjóðin neitar samningunum í þjóðaratkvæða greiðslunni, þá verður þar til talinn dómstóll sem dæmir útfrá lögum, að sækja ábyrgðarmennina til saka og kæra þá fyrir þau brott sem þeir gerðu sinni eigin þjóð. Enn ef "já" kemur upp úr kössunum, þá verður erfiðara að dæma þá seku.

     Að lokum: Eins og ég sagði í upphafi, þá eru þetta 31 spurningar og svör sem "Áfram" já hópurinn hefur skrifað til kjósenda sinna, til þess að kjósendur geta fengið það sem þau myndu kalla 'þá réttu innsýn???' útaf ástæðum hrunsins og af hverju þau telja það best fyrir þjóðinni að segja "já" á kosningardeginum. Enn þegar maður skoðar vel þessar 4 spurningar og svör, þá kemur í ljós að "Áfram" hópurinn er að villa fyrir kjósendum sínum með því að sleppa mikilvægum upplýsingum og staðreyndum til kjósenda sinna. Þannig nú er komið að ykkur mín kæra þjóð, að velja rétt á kosningardeginum. Og þá, ekki útaf því sem ég skrifa eða segi, heldur útfrá því hvað hjarta ykkar segir og staðreyndirnar segja.

En að minnstakosti þá ætla ég að segja: "Nei!!!"; enn þú???

Kær kveðja frá ykkar einlæga vin,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi).

*        http://ludvikjuliusson.blog.is/blog/ludvikjuliusson/entry/1152131/
          http://timarit.is/view_page_init.jsp?pageId=3918398

**      http://www.dv.is/frettir/2008/11/20/hrydjuverkalog-ut-af-oedlilegu-fjarstreymi-fra-bretlandi/
          http://www.mbl.is/frettir/innlent/2009/02/27/hrydjuverkalog_vegna_samtals_arna_vid_darling/

***    http://altice.blogcentral.is/blog/2011/1/14/evropusambandid-sjalft-bannar-icesave-samninginn/
          http://duddi9.blog.is/blog/duddi/entry/903077/

****  http://www.svipan.is/?p=21780

Hvað vilja þau í "Áfram" já hópnum???

Í morgun (þann 29. mars 2011) setti ég inn mynd inn á spjallvegg "Áfram" hópsins í Facebook og í byrjun þá voru engar athugsemdir settar við þá mynd, enn síðan kom einn sem lagði fram athugsemdir útaf myndinni, og sagði: "Mikið er þetta nú barnaleg framsetning hjá þér Magnús. Fyrir það fyrsta þá er það nú bara þannig að þeir sem eiga stærstu sökina í Icesave málinu berjast einna mest gegn samningum. Þannig rembast þeir eins og rjúpan við staurinn við að mála heimsmynd þar sem þeir eru saklausir allra mála - að það hafi ekki verið þeir sem sköðuðu íslenskt samfélag - heldur ljótir útlendingar!

Dæmi: http://eyjan.is/2009/08/28/sigurjon-arnason-icesave-reikningar-fyrst-nuna-med-rikisabyrgd/

Mér þætti líka gaman að vita hvernig útrásarvíkingar ættu að verða lausir allra mála ef Íslendingar taka ábyrgð á skuldum tryggingasjóðs innistæðueigenda?
Það er nú einu sinni þannig að hrun íslensku bankana er með stærstu gjaldþrotum heims - og icesave innistæðurnar eru bara lítill hluti. Ég er nokkuð viss um að eigendur almennra krafna sækji það áfram stíft að útrásarvíkingar borgi."

Og ég svaraði hans ummæli, sem því miður "Áfram" já hópurinn tók í burtu. Því eftir þeim ummælum, þá kom einn sem svaraði: "Magnús ertu ekki að villast eitthvað ?? Rökin þín halda ekki vatni! Helduru virkilega að einhver kjósi eftir því sem að Sigurjón Árna segir eða Bjöggi Thor ?? Mér sýnist þú vera bjálfi!!" og þar með svaraði ég þeim ummælum: "(Nafn einstaklings ekki byrt. Enn partur af svarinu til hans, er) - Bjálfi er sá sem segir annann vera bjálfa. Og ég var..." þar með endar þau ummæli því ég afritaði þennan texta frá Facebook spjallsíðunni minni og eftir þessi ummæli, hurfu öll skrif mín á spjallvegg "Áfram" hópsins.

Enn hvaða mynd var þetta sem ég setti inn á spjallvegg "Áfram" hópsins?

Og af hverju líkar "Áfram" hópurinn ekki við þessa mynd sem ég setti inn og þau skrif sem ég skrifaði? Því þegar þau tala um ástæður þess að við eigum að taka á okkur ábirgð og borga Icesave, þá nota þau slagorðsmyndir sem segir til hverjir það eru sem segja "Já" við Icesave. Þannig er þeirra barátta við ástæðu þess að við eigum að borga skuldir einstakra einstaklinga sem skuldsettu þjóð sína í efnahagskreppu. Og þegar maður talar um staðreyndir, þá vilja þau ekki hafa það inn á sínum vegg. Því sannleikurinn fyrir þeim, er dýrkeyptur og það getur skaðað málstaðinn ef fólk segir staðreyndir um Icesave. Þess vegna tel ég að ástæðan fyrir því að þau tóku öll mín ummæli í burtu, er útaf því að ég vitnaði í staðreyndir þess að við ættum frekar að segja: "Nei, Icesave!!!" og sækja skaðamál þjóðar okkar til dómstóla, enn að taka á okkur þá áhættu að skuldbinda kynslóðir okkar í skuldaþrælkun.

Þannig spurningin er: Hvað vilja þau í "Áfram" já hópnum??? => Facebook síða hópsins

Kær kveðja frá ykkar einlæga vin,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi).

Sendur tölvupóstur út frá spurningum "Áfram" já hópsins og svar

Í morgun (þann 27. mars 2011) skoðaði ég vefsíðu "Áfram" já hópsins. Og þegar ég las þeirra ástæður fyrir "Já, Icesave" þá brá mér mjög í brún og fór að skrifa tölvupóst til advice.is og kjosum.is um svar við þessar spurningar, og svona hljóðar tölvupósturinn sem ég sendi til advice.is og kjosum.is:

[Hér fyrir neðan eru spurningar og svör sem "Áfram" já hópurinn leggur fram til svara um ábyrgð Icesaves. Eru þessar spurningar og svör rangfærðar til blekkinga eða eru þetta staðreyndir sem þau fara með? Ef svo, getið þið útskýrt þær spurningar og svör sem "Áfram" já hópurinn fer með, undir rauð-skáletruðu orðunum sem ég setti inn til spurninga, sem og ég velta mér fyrir hvort séu staðreyndir eða blekkingar.

Gott væri að fá svör frá ykkur um þessar spurningar og svör sem "Áfram" já hópurinn leggur fram.

Af hverju á ég að taka á mig skuldir einkabanka?
Þú ert ekki að því. Þann 9. apríl segjum við já við samkomulagi um að eignir þrotabús gamla Landsbankans gangi upp í skuldbindingar Tryggingasjóðs innstæðueigenda og fjárfesta vegna lögbundinna lágmarkstrygginga á sparifé fólks í öllum útibúum bankans. Bresk og hollensk stjórnvöld greiddu þarlendum sparifjáreigendum út þar sem eignir TIF dugðu ekki. Sem stofnandi og bakhjarl TIF ábyrgist ríkissjóður aðeins vaxtagreiðslur og uppgjör ef eitthvað verður enn ógreitt af skuldbindingum sjóðsins þegar búið er að borga út úr búinu 2016.

Afhverju á að semja um kröfur sem ekki eiga stoð í lögum?
Eftirlitsstofnun EFTA sem hefur það hlutverk að framfylgja lögum og reglum á EES svæðinu hefur þegar gefið út það álit að Ísland beri ábyrgð á því að íslenska innstæðutryggingakerfið getið staðið við lögbundna lágmarkstryggingu sparifjáreigenda í öllum útibúum íslensku bankanna. Sömu sjónarmið hafa komið fram af hálfu allra þeirra vinaþjóða sem skilyrtu fjármögnun og stuðning við að samið yrði um lausn þessa deilumáls. Íslenskir lögmenn sem skiluðu fjárlaganefnd áliti voru ósammála um lagalega stöðu málsins og hæstaréttarlögmenn sem lögðust gegn fyrri Icesavesamningum telja að áhætta og kostnaður sé í slíku lágmarki að það sé mun meiri áhætta fólgin í dómsmáli en því að semja.

Ræður Ísland við að borga samninginn?
Já. Allar fullyrðingar um yfirvofandi gjaldþrot vegna þessa samnings eru hræðsluáróður og þarf ekki annað en bera stærðirnar í honum saman við annan kostnað vegna hruns bankakerfisins til að átta sig á því. Fari allt á versta veg inniheldur samningur fyrirvara til að varnar. En langmestar líkur eru á því að þrotabúið geri meira en að standa undir öllum höfuðstól skuldbindingar Tryggingasjóðs innstæðueigenda svo ekki komi til neinnar ríkisábyrgðar vegna hans. Þrotabúið á nú þegar reiðufé og forgangsskuldabréf upp á 677 milljarða kr. sem er rúmlega helmingur allra forgangskrafna. Aðrar eignir eru til varúðar metnar á innan við þriðjung af nafnverði.

Af hverju eiga börnin mín og barnabörnin að borga?
Ef þú segir JÁ í kosningunum 9. apríl, þá kemur þú í veg fyrir að komandi kynslóðir þurfi að greiða svo mikið sem eina krónu vegna Icesave. Gert er ráð fyrir því í samningnum sem kosið verður um að málið verði endanlega úr sögunni árið 2016. Ef við segjum hins vegar nei við samningnum, þá erum við að vísa málinu frá okkur og taka stórkostlega áhættu fyrir hönd barnanna okkar og barnabarna.

Vefslóð "Áfram" já hópsins => http://afram.is/spurt-og-svarad/

Og sjálfur langar mig að spyrja: "Ef þetta er blekkingar, er þá Áfram hópurinn ekki að brjóta lög með þessum blekkingum, með því að gefa fram rangar upplýsingar til kjósenda Icesaves? Og ef þetta er rangar upplýsingar, getið þið stoppað þær?".]

Og hér eru svörin sem ég fékk frá Samstöðu Þjóðar gegn Icesave:

[Af hverju á ég að taka á mig skuldir einkabanka?
Engar gildar röksemdir hafa verið færðar fyrir ríkisábyrgð á Icesave-reikningum Landsbankans. Samkvæmt Tilskipun 94/19/EB var ríkissjóði gert að koma á fót innistæðu-trygginga-kerfum, einu eða fleirrum. Jafnframt var tekið skýrt fram að ríkisábyrgð á tryggingasjóðunum er bönnuð.
Landsbankinn var með tvöfaldar innistæðu-tryggingar fyrir Icesave. Tryggingasjóðurinn í Bretlandi FSCS og DNB í Hollandi báru fulla ábyrgð á öllum tryggingum vegna Icesave, þar á meðal lágmarkstryggingu ESB jafnframt TIF. Þessir sjóðir greiddu þær innistæðu-bætur sem þeim bar að greiða.

Af hverju á að semja um kröfur sem ekki eiga stoð í lögum?
Rangar kröfur verða ekki réttar vegna þess eins að margir aðilar halda þeim fram. Það þarf fólk með þrælslund að fallast á ranglátar kröfur, sem fela í sér efnahagslegar byrgðar auk fullkominnar niðurlægingar þjóðarinnar. Samningaleið ríkisstjórnarinnar felur í sér afsal lögsögu landsins í hendur Bretlands og Hollands. Afsalið er fullkomið, því að bretum og hollendingum er gefið sjálfdæmi varðandi Icesave-málið allt og allt sem því tengist. Engin þjóð hefur afsalað sjálfstæði sínu á þennan hátt, í gervallri mannkynssögunni.

Ræður Ísland við að borga samninginn?
Enginn getur svarað því hversu hár Icesave-reikningurinn verður, ef Icesave-lögin verða samþykkt. Hvort sem reikningurinn verður tugir milljarða eða hundruð milljarða verður algerlega háður utanaðkomandi aðstæðum. Í öllum tilvikum verður Icesave-klafinn þyngstur þeim sem síðst skyldi, það er að segja lægst launaða fólkinu í landinu. Þeir sem mæla Icesave-lögunum bót, vita að klafinn mun ekki lenda á þeim sjálfum af verulegum þunga.

Af hverju eiga börnin mín og barnabörnin að borga?
Icesave-kröfurnar verða fyrst alvarlegar þegar þær hafa öðlast lögvarða stöðu, með JÁ í þjóðaratkvæðinu. Fram að þessu hefur Icesave-málið verið á Dómstólaleiðinni og sú leið hefur gefist okkur vel. Með NEI sigri í þjóðaratkvæðinu, höldum við áfram á Dómstólaleiðinni og getum varið okkur með lögsögu Íslands.
Hægt er að færa stærðfræðileg rök fyrir því að líkur fyrir sakfellingu í hugsanlegum dómsmálum eru nær óendalega litlar. Hinn kosturinn er Icesave-samningarnir, sem munu leiða samstundis til greiðslu tuga milljarða, sem falla algerlega utan við útgreiðslur úr þrotabúi Landsbankans. Vaxta-kröfur mæta ávallt afgangi við uppgjör þrotabúa og JÁ í þjóðaratkvæðinu mun því örugglega merkja, að álögur verða lagðar á alla Íslendinga, þar á meðal börn, barnabörn og barnabarnabörn.

http://kjosum.is/spurt-og-svarad].

Hvaðan fá þeir frá já hópnum þessar upplýsingar sem þau fullyrða til kjósenda sinna, manni þætti gaman að fá að vita það???

Stöndum nú saman kæra þjóð og fellum Icesave, því við skuldum ekki þessar skuldir, og alveg sama hvað já hópurinn segir, þá segi ég: "Nei, Icesave!!!". Enn þú???

Kær kveðja frá ykkar einlæga vin,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi).

Hinn ófyrirgefanlegi glæpur Íslandsögunar!!!

Þeir sem vilja borga; borgið þá. Enn látið þá sem segja "Nei!!!", í friði, því við skuldum ekki þessar glæpaskuldir og þar með neitum að borga upp þeirra glæpaverk sem hinir spilltu græðgimenn gerðu þjóð sinni sér til skemmtunar og okkur til skammar og sem skammast sín ekkert fyrir þau afbrot sem þeir gerðu sinni eigin þjóð.

Að segja "já" við þeirra glæp og láta afkomendur okkar framtíðar kynslóða borga upp þeirra skaðræði án þess að sækja skaðamálið til dómstóla, yrði mesti glæpur veraldar sem þjóðin mun bera á herðar sér það sem eftir er af þeirra lífi. Og að skuldsetja börn framtíðarinnar, yrði mesti glæpur barnaþrælkunar sem framið yrði ef Icesave fer ekki til sinna föðurhúsa — til dómstóla.

Betra er að láta dæma sig til þess að borga skuldir sem maður skuldar ekki, enn að semja um það að maður vilji borga upp glæpi sem maður framdi ekki. Þess vegna er "Nei!!!" besta lausnin, því þá getur maður sagt við sína afkomendur með hreina samvisku að: "Við sóttum fram réttar okkar, enn vorum neydd og dæmd í skuldaþrælkun af dómstólum til þess að borga upp þeirra glæpi." Enn síðan veit maður ekkert hvort við töpum eða vinnum, og "ef" við myndum tapa; þá myndum við hvort eð er vinna. Því við munum þó hafa þá hreina samvisku til afkomendur framtíðar okkar að við sóttum réttar okkar, enn vorum dæmd óréttlátan dóm af græðgivaldinu. Því miður þá er þetta ekki okkar byrgðar, en ef þessar byrgðar yrðu þvingaðar á okkur, þá er það glæpur þeirra sem þvinguðu þessar byrðar á okkur, enn ekki okkar glæpur. Við skuldum ekki Icesave, því það eru ekki til nein lög sem segja það; enn ef þjóðin samþiggir Icesave, þá verða þau lög til. Að sækja fram rétt sinn, er besta lausnin; kjósum rétt.

Kær kveðja frá ykkar einlæga vin,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi).

Ný Icesave könnun. 56 prósent með en 44 prósent á móti  (Titilhaus úr fréttavef eyjan.is)

 

http://www.vald.org/ — Vefslóðsíðan að "Falið Vald".

Hvað er rétt og hvað er rangt???

Það er orðið mjög algengt þegar talað er um Icesave, að sagt er, að við þjóðin (þar með talið börnin) séum skuldendur þessara reikninga sem útrásarvíkingarnir sköpuðu í útibúi Bretlands og Hollands. Enn er það rétt, eða hvað er rétt og hvað er rangt???

Erfið saga í hnotskurn
Ef maður skoðar söguna í þessu hundleiðinlega máli, mjög gaumgæfilega. Þá byrjar ferill málsins 10. Október 2006 sem netbanka vörumerki innlánsreikninga í eigu Landsbankans í útibúum London, og síðar meir í maí 2008 í Hollandi. Í fréttavef Markaðarins þann 11. október 2006 birtist eftirfarandi grein, sem hljóðar svo:

Sækja sér bresk innlán
Landsbankinn kynnti í gær nýja innlánsvöru í Bretlandi undir nafninu Icesave. Um er að ræða sérsniðna sparnaðarleið ætlaða breskum almenningi sem eingöngu er aðgengileg á netinu. Lágmarksinnistæða á Icesavereikningi verður 250 pund og hámarksinnistæða ein milljón punda. Sigurjón Þ. Árnason, bankastjóri Landsbankans, segir þetta lið í því markmiði bankans að breyta samsetningu heildarfjármögnunar bankans og auka vægi innlána þar. „Það sem er sérstakt við Icesave er að við lofum föstum lágmarksviðmiðunum allt til ársins 2009 miðað við ákveðna grunnvexti sem breski seðlabankinn ákvarðar og verðum þar að auki í hærri enda þeirra vaxta sem er verið að bjóða hér.“ Landsbankinn hefur verið á breska innlánamarkaðnum í þrjú ár og heildarinnlán þar nema nú rúmum 200 milljörðum króna, bæði frá einstaklingum og fyrirtækjum.

Á árinu 2007 urðu Icesave-reikningar svo vel teknir, að pundin streyma inn og vinsældirnar svo miklar á meðal Breta að viðskiptavinirnir voru orðnir rúmlega 100.000 talsins, og tæp ári síðar urðu vinsældirnar fleiri en allir Íslendingar, eða um 350.000 talsins. Og á sama ári tók Íslenski hlutabréfmarkaðurinn að falla saman og hefðbundnar fjármögnunarlínur að bresta. Enn á meðan, þá voru Icesave-reikningarnir á þessum tíma helsti styrkur Landsbankans.

Enn í janúar 2008 var útlitið orðið svart hjá Íslensku bönkunum og eftirlitsaðilar í Bretlandi að verða áhyggjufullir. Ekki vegna þess að Icesave-reikningarnir voru í útibú Landsbankans í Bretlandi, heldur útaf því að bankinn var ekki dótturfyrirtæki. Og þótt áhyggjurnar voru, þá stofnsetu þeir í maí 2008, Icesave-innlánsreikninga í útibú Landsbankans í Hollandi. En í ágúst 2008 fara fjárhæðir að safnast inn á Icesave-reikningana í Hollandi og Bretlandi. Og forsvarsmenn Landsbankans funda með seðlabanka-stjóra Hollands sem voru farnir að hafa miklar áhyggjur af stærð reikninganna. Og í september 2008 fara miklar hamfarir að einkenna fjármálamarkaði, eða eins og Briet Konráðsdóttur frá Háskóla Íslands orðar það í BA-ritgerð sinni í júní 2009: "Mánudaginn 15. september 2008 varð bandaríski fjárfestingabankinn Lehman Brothers gjaldþrota. Lehman Brothers hafði verið stærsti fjárfestingabankinn í Bandaríkjunum og gjaldþrotið þar með það stærsta í sögunni. Féllu bankar í hrönnum eftir það um allan heim. (BA-ritgerð, síða 4)".

Og á þessu tímabili fara forsvarsmenn Landsbankans að segja að innistæðurnar á Icesave-reikningum væru öruggir og íslensk stjórnvöld myndu styðja íslenska tryggingasjóðinn reynist þess þörf. Og í fréttavef Morgunblaðsins, þann 27. október 2008, segir: "Sögðust myndu styðja Tryggingasjóð innlána - Íslensk stjórnvöld lýstu því yfir við bresk stjórnvöld í byrjun mánaðarins að þau myndu styðja við Tryggingasjóð innlána þannig að hann gæti greitt breskum sparifjáreigendum lágmarksbætur ef Landsbankinn færi í þrot. [...]" og á sama fréttavef, þann 23. júní 2009, segir: "Sögðu ríkið ábyrgjast Icesave - Þáverandi bankastjórar Landsbankans, Sigurjón Þ. Árnason og Halldór J. Kristjánsson, sendu bréf til hollenska seðlabankans (DNB) og Fjármálaeftirlitsins (FME) þann 23. september síðastliðinn þar sem þeir sögðust hafa vissu fyrir því að íslenska ríkið myndi ábyrgjast lágmarksinnstæður í íslenskum bönkum. [...]".

Og 7. október 2008 tekur Íslenska Fjármálaeftirlitið (FME) yfir Landsbankann á grundvelli neyðarlaga sem Alþingi  hafði samþykkt þann 6. október 2008 og þar með varð Icesave-reikningum í Bretlandi og Hollandi lokið. Heildarinnstæðurnar á þessum tíma námu þá um 1.544 milljörðum Ísl. kr. Seina meir þrýsta Hollensk og Bresk stjórnvöld að lágmarksinnstæðuvernd reikninganna yrðu tryggðar. Og daginn eftir, þann 8. Október beita Bresk stjórnvöld undir handleiðslu Gordon Browns hryðjuverkalög á Ísland til þess að frysta eignir Landsbankans, eða eins og fréttavefur Morgunblaðsins orðar það, þann 8. október 2008, að: "Hryðjuverkalögum beitt gegn Landsbanka - Bresk stjórnvöld beittu lögum um varnir gegn hryðjuverkumlög um varnir gegn hryðjuverkum, glæpum og um öryggismál, sem sett voru eftir hryðjuverkaárásirnar á Bandaríkin 11. september 2001. [...] FT segir að eftir að Gordon Brown, forsætisráðherra Bretlands, hótaði  Íslendingum lögsókn í morgun ef þeir stæðu ekki við skuldbindingar sínar þegar þau ákváðu að frysta eignir Landsbankans á Bretlandseyjum vegna greiðsluþrots netbankans Icesave. [...] Um er að ræða um tryggingar á innlánum Icesave, virtist ástandið í samskiptum þjóðanna vera komið á svipað stig og í þorskastríðunum á síðustu öld.". Og vikuna eftir kemur eftirfarandi grein úr fréttavef DV, þann 20. nóvember 2008, að: "Hryðjuverkalög út af óeðlilegu fjárstreymi frá Bretlandi - Geir H. Haarde forsætisráðherra sagði á Alþingi í dag að hann teldi að Bretar hafi beitt hryðjuverkalögum á Íslendinga vegna gruns um að íslensku bankarnir hefðu flutt fjármagn milli landa með óeðlilegum hætti skömmu fyrir hrun þeirra. [...]". Og ári síðar í fréttavef Morgunblaðsins, þann 27. febrúar 2009, segir: "Hryðjuverkalög vegna samtals Árna við Darling - Hryðjuverkalögum var beitt gegn Íslendingum vegna samtals Árna Mathiesen, þáverandi fjármálaráðherra, við fjármálaráðherra Breta, Alistair Darling, hinn 7. október síðastliðinn. Þetta staðfesti breski fjármálaráðherrann á fundi fastanefndar breska þingsins um fjármál hinn 3. nóvember síðastliðinn. [...] Michael Fallon, þingmaður breska Íhaldsflokksins, spurði Darling á fundinum hvað hefði valdið því að hann hefði sagt við BBC Radio hinn 8. október: „Íslensk stjórnvöld, hvort sem þið trúið því eða ekki, sögðu mér í gær að þau ætluðu sér ekki að virða skuldbindingar sínar hér.“ Í svari Darling vísar hann í samtal sitt við Árna í kjölfar setningar neyðarlaganna á Íslandi þar sem hann hafi spurt Árna hvort lögin fælu í sér að sparifjáreigendum yrði mismunað á grundvelli þjóðernis. Árni hefði sagt svo vera og að hann teldi það ekki brjóta í bága við samninginn um Evrópska efnahagssvæðið (EES). [...]".

Og í desember 2008 ályktar Alþingi þess efnis að fela stjórnvöldum að gera samninga vegna innstæðureikninga á EES-svæðinu. Gert var samkomulag við Bresk og Hollensk yfirvöld um lántöku hjá ríkjunum til að Ísland gæti tryggt lágmarksinnstæðuvernd.

Og í júní 2009 var gengið frá samningum við Breta og Hollendinga vegna Icesave-málsins eftir rúmlega hálfs árs viðræður. En í Júlí 2009 varð ekki nægur meirihluti fyrir samningunum um ríkisábyrgð og þá hafði Alþingi haft málið til umfjöllunar allt það sumar. En fjárlaganefnd vann þá á þessum tíma í tíu vikur að því að ná sátt um frumvarpið. Sem endaði á þann hátt, að í ágúst 2009 samþykkti Alþingi frumvarp frá fjármálaráðherra um ríkisábyrgð vegna Icesave-skuldanna með þeim fyrirvara að ríkisábyrgðin myndi taki gildi ef Bretar og Hollendingar myndu sætta sig við þá fyrirvara sem settir voru. Og í september 2009 staðfesti Forseti Íslands lögin um ríkisábyrgð á lánum Tryggingarsjóðs innistæðueiganda og fjárfesta frá Breska og Hollenska ríkinu með áritaðri tilvísun til fyrirvara Alþingis. Og í október 2009 undirritar Fjármálaráðherra sérstakan samþykktar- og viðaukasamning Íslendinga, Breta og Hollendinga vegna Icesave-samkomulagsins. Icesaving, samtök Hollenskra innistæðueigenda Icesave-reikninga, kæra Fjármálaeftirlit (FME) til Eftirlits-stofnunar EFTA í Brussel vegna stofnunar Nýja Landsbankans á grundvelli neyðarlaganna. En í desember 2009 hafði Alþingi samþykkt Icesave-lagafrumvarpið með 33 atkvæðum gegn 30.

Enn í lok ársins 2009 og byrjun 2010 mótmælti meirihluti þjóðarinnar Icesave og þar með synjaði Forseti Íslands Icesave-lögunum staðfestingar eftir að hafa fengið í hendur áskorun InDefence-hópsins með um tæplega 60.000 undirskriftir [**].

Staðreyndir => Útfrá sögu þessa máls, þá byrjuðu Icesave atburðirnir í Bretlandi, London... Því næst fara þeir til Hollands, með þá viðvörun að netreikningarnir eru ekki í dótturfyrirtæki... Í Bandaríkjunum kemur upp heims gjaldþrot Lehman Brothers, enn á meðan segja Sigurjón Þ. Árnason og Halldór J. Kristjánsson að Íslensk stjórnvöld myndu styðja fall Íslensku bankana... Þegar bankarnir féllu, fékk Ísland hryðjuverkalög frá Árna Mathiesen undir handleiðslu Gordon Browns útaf misskilningi Alistair Darlings...  Og eftir þær hamfarir hafa Icesave I, II & III verið búnir til... Enn hvar var boðið uppá dómstólaleiðina í þessu kjaftæði???

Það er nefnilega spurningin; hvenær fær þjóðin réttlæti? Ef þjóðin segir "Já!" við þessar staðreyndir, hvað er þá rétt og hvað er þá rangt í þessu öllu saman. Því þá er maður orðinn hræddur um, að það er eitthvað stórlaga að. Því ef maður lendir í órétt, er þá ekki þannig með farið að maður sækir eftir rétt sínum, og ef "Jáið!" kemur upp, er maður þá ekki búinn að afsala þeim rétti, sem þýðir, þá verður aldrei dæmt í þessu máli???

Ef þjóðin vill réttlæti, sækjum rétt okkar og sendum málið til dómstóla, og segjum: "Nei!!!" þann => 9. apríl 2011.

Kær kveðja frá ykkar einlæga vin,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi).

Handrukkarar hræðsluáróðurs enn að störfum!!!

Þann 16. mars 2011 rakst maður á tvær netfréttir frá eyjan.is og DV.is um hótunarskoðanir 8 lögfræðinga til þjóðarinnar gagnfart  Icesave samningunum sem og gjallhornspennar fjölmiðlanna skrifuðu, að "Átta lögmenn: „Dýrkeyptur glannaskapur“ að hafna samkomulagi um Icesave (titilhaus úr eyjan.is)" og "Dómstólaleiðin felur í sér alvarlega áhættu (titilhaus úr DV.is)" og í þessum greinum er vitnað, að "Við höfum engan rétt til þess að leika okkur að efnahagslegri framtíð barna okkar með því að halda áfram að þykjast ósigrandi og geta boðið hvaða aðstæðum sem er byrginn. Sá hugsunarháttur hefur þegar kallað yfir okkur eitt hrun og við megum ekki við öðru." og þeir sem undir þessar grein rituðu eru lögmennirnir Garðar Garðarsson, Gestur Jónsson, Guðrún Björg Birgisdóttir, Gunnar Jónsson, Jakob R. Möller, Lára V. Júlíusdóttir, Ragnar H. Hall og Sigurmar K. Albertsson. Sem og þau ættu að sjá sér þá skömm og sóma til þess að biðja þjóðina afsökunar að hafa lagt fram þessar hræðsluógnir til þjóðar sinnar, til þess eins að verja málstað Icesave spillingarinnar sem útrásarvíkingarnir skelltu á okkar þjóð.

 

Því alveg síðan að þetta kjaftæði byrjaði, þá hefur þjóðin þurft að lenda í einelti og hótanir gagnfart þessum samningum, að ef þjóðin segir ekki "Já!!!" og samþiggir, þá mun hitt og þetta koma yfir þjóðina. Því þegar maður sast við sjónvarpskassann til að horfa á Stöð 2 fréttir þann 17. mars 2011* þá var það eina sem maður heyrði var skoðun eins af lögfæðingunum 8 sem vældi til þjóðarinnar að við verðum að segja "Já!!!" og ef við gerðum það ekki þá gæti það skaðað málstað samningsferlisins og þeirra eigin orðspors og þjóðarinnar.

Enn hvað er í samningunum sem Bretar og Hollendingar eiga að fá og um hvað fjalla þeir? Því það eina sem þjóðin er búin að heyra eða lesa, eru ógnir. Þannig það sem samningarnir segja, er stórt spurningarmerki sem þjóðin fær ekkert að vita um. Þjóðin verður bara að treysta samningsaðilum og þá 44 pólitíkusa sem samþiggðu samninganna og þá 33 pólitíkusa sem vildu ekki að þjóðin fengi að hafa síðasta orðið og þótt þjóðin fái ekkert að vita, þá á þjóðin bara að segja "Já!!!" þegjandi og hljóðalaust. Og er þetta það sem þjóðin vill, að samþiggja eitthvað sem enginn veit hvað er? Ég meina fjalla þessir samningar ekki um framtíð okkar kynslóð? Og er það ekki þjóðin sem á að borga upp skaðann sem þessir útrásarvíkingar gerðu sinni eigin þjóð og við búinn að þurfa að eigast við þann skaða sem þessir skaðvaldar gerðu?

Hvernig er saga þessara Icesave samninga? Fyrsti samningurinn sem samin var, var  samþyggtur af Alþingi og Forseta án okkar samþykkta og feldur niður af Bretum og Hollendingum, og er ekki afturkallanlegur. Annar samningurinn var upphrópaður til synjunarvald Forsetans af meirihluta þjóðarinnar til kosninga og var feldur niður af þjóðinni. Þriðji samningurinn var aftur upphrópaður til synjunarvald Forsetans af meirihluta þjóðarinnar til kosninga, og er stórt spurningarmerki hvað mun gerast.

Nú er komið upp á þjóðina að velja og vona maður fyrir hönd þjóðarinnar að hún velji rétt og segi risastórt og feitt "Nei!!!" við Icesave III. Því þessir samningar snúast um okkur og okkar framtíða kynslóð, hvort við viljum skuldbinda okkur og okkar börn til að borga skuldir sem við og börnin skuldum ekki. Köllum eftir réttlæti og synjum þrældómssamninganna fyrir fullt og allt, fyrir framtíðar kynslóð og fyrir rétt okkar til réttlætis. Látum ekki valdspillinguna komast upp með þá blekkingu sem hún hefur stundað og er enn að stunda, til að hóta okkur til að borga það sem við berum enga laga skildu til að borga. Ef þjóðin samþiggir samninganna, þá má skattheimtan rukka okkur og framtíð okkar til þess að borga þær skuldir sem við skuldum ekki, ef þjóðin samþiggir. Enn ef við segjum stórt feitt "Nei!!!" við þessa blekkinga samninga, þá fer þetta óréttlæti rakleiðs til dómstóla og við fáum réttlætið framfilt og þeir sem gerðu þessa Icesave reikninga verða dæmdir. Og það er þess vegna sem þessir hræðsluáróður er búinn að hljóma á meðal okkar, því sökudólgar Icesaves eru dauð hræddir og vilja ekki láta dæma sig fyrir þann hræðilega verknað sem þeir gerðu sinni eigin þjóð og skammast sín ekkert fyrir. Tökum því réttar ákvarðanir og veljum rétt.

Okkar framtíð, okkar val!!!

Kær kveðja frá ykkar einlæga vin,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi).

* Það kemur í ljós ef maður kíkir á fréttavefmiðil Stöðvar 2 á vísir.is, að sú frétt sem fjallar um þennan lögfæðing er ekki lengur til staðar, sem þýðir, að fréttastöðin hefur fengið frekar neikvæð viðbrögð og hefur ekki þorað öðru enn að fjarlægja allar fréttir frá þessum degi  [Vefslóð Stöðvar 2, til þess að athuga dagsetningu].

Að segja "Já" útaf því að maður er orðinn leiður á þessu???

Í veraldarvefnum eyjan.is (15. mars 2011) segir: "Jón Gnarr, borgarstjóri Reykjavíkur, hyggst greiða atkvæði með Icesave í kosningunum sem framundan eru. Ekki þó vegna þess að hann telji það rétt heldur vegna þess að hann er kominn með leið á því. Telur Jón það hafa grafalvarlegar afleiðingar að hafna Icesave einn ganginn enn." og á vefslóð t24.is (15. mars 2011) segir: "Ég ætla að greiða atkvæði með því, ekki vegna þess að ég skilji það eða ég telji að það sé rétt, heldur er ég einfaldlega orðinn frekar leiður á málinu. Ég ætla að kjósa það í burt.".

Auðvitað má hann eins og margir hafa skoðanir. Enn þar sem hann er borgarstjóri þá er það frekar skammarlegt útfrá hans ábyrgðarstöðu að dreifa þessari skoðun til fréttamiðla. Ég meina, ef hann væri ekki að vinna sem borgarstjóri, sem felst í sér ábyrgð, þá væri það skiljanlegt að hann hefði þessar skoðanir. Og þótt hann kynni kannski seinna meir að segja "Ég var nú bara að djóka" þá ætti hann að passa sig á því hvað hann er að "djóka um", því það er ekkert grín að standa í ábyrðarvinnu og segja síðan svona skaðlegan hlut. Og hvað gæti þetta svo sem skaðað við það að grínast með svona hluti? Jú, orðspor þess að vera borgarstjóri gæti skaðað hans stöðu. Því ef maður tekur það að sér að gerast borgarstjóri, þá ber maður að varast þess hvað maður segir eða gerir, því það er mikil ábyrgð í því að stjórna heila borg og að grínast með þá stöðu getur kallað fram skaða.

Enn að minnstakosti þá er hann ekki sá eini sem er orðinn hundleiður á Icesave. Því það eru margir sem eru orðnir gubbandi leiðir á þessu kjaftæði, og að segja "Já!!!" bara útaf því að maður er orðinn leiður á þessu öllu saman, er þó nokkuð mikil ábyrgðarstaða til þess að vilja taka inná sig skuldir sem maður skuldar ekki. Og ekki nóg með það, heldur skuldsetur maður börnin sín og framtíðarkynslóðina. Og að telja það að maður losnar undan Icesave eða eins og Jón Gnarr orðaði það: "Ég ætla að kjósa það í burt." Bíddu, er það hægt? Ef satt á segja, þá er það ekki hægt. Því eins og advice.is orðar Jáið, það er að segja ef meirihluti þjóðarinnar segir Já, að:

"Þá greiðum við strax 26 milljarða í áfallna vexti og göngumst í ábyrgð fyrir allt að 670 milljarða kröfu sem viðsemjendur áttu á einkabanka.

Til að greiða kröfuna tökum við myntkörfulán, án þess að vita hver höfuðstóllinn er. http://www.advice.is/?page_id=52". Og síðan er hægt að ná í ýtarlegri upplýsinga um 'Hvað kosta Icesave samningarnir íslenska ríkið?' og 'Hvað er í Icesave frumvarpinu?'.

 

Bíddu, er þetta ekki orðið hræðsluáróður? Nei, þetta eru staðreyndir sem erfitt er að kyngja, því þetta er það sem að samningarnir snúast uppá.

Þannig þú sem ert að lesa þennan pistil. Gefðu þér góðan tíma til þess að kynna þér stöðu Icesaves, því þótt það sé hundleiðinlegt, þá snúast þessir samningar um þig og þína afkomendur. Og að vilja ekki kynna sér stöðu samninganna, er eins og að negla fyrir póstkassalúguna í þeirri von um að maður losni við að borga reikninga, eða, eins og að fara í banka og nenna ekki að kynna sér þá ábyrgð sem felst í því að taka sér lán og lenda síðan í skuldavanda útaf því að maður neitaði þess að kynna sér lánastöðu þess samnings sem maður samþykkti. Þannig gefðu þér góðan tíma áður enn þá tekur þessa erfiðu ákvörðun. Því það geta margir sagt við þig, segðu "Já!!!" eða segðu "Nei!!!", útaf því okkur finnst.

Að lokum. Að kjósa um þennan leiðinlega hlut snýst ekki um það hvað aðrir hafa að segja. Heldur snýst þetta um hvað þú telur vera rétt. Þannig spurningin er, hver er réttarstaða þín í þessu máli og er það ekki siðlaust af þér að borga upp skuldir sem þú skulda ekki, þannig hver er þinn réttur?

Ef þú vilt leita þér upplýsinga um samninganna, þá geturðu farið á eftirfarandi staði:

http://www.advice.is/ & http://www.kjosum.is/
- Tala um uppá hvað samningarnir snúast um...

http://www.forsaetisraduneyti.is/verkefni/verkefnum-lokid/adgerdir/icesave/
- Eru gögn frá forsætisráðuneytinu frá 2009 og 2010 varðandi Icesave samninganna...

Kær kveðja frá ykkar einlæga vin,

Magnús Ragnar (Maggi Raggi).

Til framtíð kynslóða, sem segir: "Nei!!!"

To future generations, that say's: "No!!!"

Söknuður - eftir Vilhjálm Vilhjálmsson söngskáld

Fyrir hvern er þjóð byggð?
For whom is a nation built?

                            Fyrir brot, sem brýttur gegn barnalögum, til fórna Icesave!!!
                            For offense, against children's law, for sacrifice's to Icesave!!!

Við krefjumst réttar...
We demand right's...

         Látum ekki valdspillingu fórna börnum; fyrir Mammon, Icesave...
         Let no power corruption sacrifice children; for Mammon, Icesave...

         Látum heyrast raddir barna okkar...
         Let's hear the voices of our childrens...

Já...
Yes...
          Okkar framtíðar kynslóð!!!
          Our future generations!!!

                                    Fyrir framtíð;
                                    To future;
                                                       að engum skuldum!!!
                                                       for no debt!!!

Burt með spillingu...
Away with corruption...
                                    sem deyr...
                                    who dies...
                                                       því Mammon Icesave, er dauður...
                                                       for Mammon Icesave, is dead...

                                                       ENN Ekki, okkar framtíðar kynslóð!!!
                                                       BUT Not, our future generations!!!
===============================================================
Þjóðlagasöngur Íslands                                                Icelandig National Anthem
Ó, guð vors lands----------------------------------------------Oh, God of our land!
Ó, land vors guðs----------------------------------------------Oh, our land's God!
vér lofum þitt heilaga-------------------------------------------we worship thy holy
heilaga nafn-----------------------------------------------------holy name
úr sólkerfum----------------------------------------------------from the soler systems
himnanna--------------------------------------------------------of the heavens
hnýta þér krans-------------------------------------------------bind for you a wreath
þínir herskarar--------------------------------------------------your warriors
tímanna safn----------------------------------------------------the assembly of the ages
Fyrir þér er einn dagur-----------------------------------------for thee is one day
sem þúsund ár--------------------------------------------------as a thousand years
og þúsund ár dagur---------------------------------------------and a thousand years a day
ei meir------------------------------------------------------------and no more
eitt eilífðar smáblóm--------------------------------------------one small flower of eternity
með titrandi tár--------------------------------------------------with a quivering tear
sem tilbiður guð sinn--------------------------------------------that prays to its God
og deyr-----------------------------------------------------------and dies
Íslands þúsund ár-----------------------------------------------Iceland's thousand years
Íslands þúsund ár-----------------------------------------------Iceland's thousand years
eitt eilífðar smáblóm--------------------------------------------one small flower of eternity
með titrandi tár--------------------------------------------------with a quivering tear
sem tilbiður guð sinn--------------------------------------------that prays to its God
og deyr-----------------------------------------------------------and dies

Okkar kynslóð!!!                                                          Our generation!!!

==============================================================

The Greatest Scam on Earth - (as explained to Grandma) - The Money Scam
http://blip.tv/file/4377903?utm_source=player_embedded

Kær kveðja frá ykkar einlæga vin,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi).

 

Tímarnir breytast...

Fljótt breytast tímar er við vöknum, lífið lítur undan og allt er breytt. Þetta eru þeir tímar er við óskum ei, en lifum. Hvað kom fyrir? Spyr þjóð. Því þetta er sá tími er þjóð óskar ei. En nú er allt breytt. Hvað á að gera? Jú... Vakna!!!

- Vöknum og skoðum í kringum okkur og lærum það sem við höfum ekki enn lært.
- Vöknum og virðum það sem við höfum ekki virt.
- Vöknum og verum vinir þeirra sem við höfum ekki verið vinir fyrr.
- Vöknum og gefum þeim sem við höfum ekki gefið.
- Vöknum og verum öðrum til staðar.
- Vöknum við erum til.

Því það er það sem lífið kallar... Vöknum!!!

Kær kveðja frá ykkar einlæga vin,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi).

Skrifaði inn á Facebook síðuna mína Nóvember 17, 2009 - kl. 2:54 að morgni til.
http://www.facebook.com/note.php?note_id=183978282650

Hvað gerist ef við borgum ekki það sem við skuldum ekki?

Þetta er spurning sem margir nú á dögum ættu að spyrja sig útí. Af hverju? Kann einhver að spyrja. Til að geta svarað þeirri spurningu, þá langar mig til að spyrja þig sem ert að lesa þennan pistil að annarri spurningu: "Ef rukkari sem þú þekkir ekki og hefur aldrei séð og hitt, myndi koma til þín og rukka þér nokkrar milljónir fyrir eitthvað sem þú veist að þú skuldar ekki. Myndir þú borga þessum rukkara útfrá hræðslu þegjandi og hlóðalaust?". Og af hverju er ég að spyrja að þessari heimskulegri spurningu? Jú, þetta er nefnilega það sem þjóðin er að fara að kjósa um http://www.amx.is/fuglahvisl/16793/. Og þá er ég nefnilega að tala um "þetta hundleiðinlega Icesave".

Því nú stöndum við sem þjóð í þeim valkosti "aftur" að velja hvað við eigum að gera. Eigum við að borga eða berum við skildu til þess að borga upp þessar skuldir, sem við skuldum ekki? Svarið er einfalt: "Nei!!!". En hvað með allar þessar hrakfellisspár sem fjölmiðlar, pólitíkusar, svartsýniseinstaklingar, Englendingar og Hollendingar eru að segja: "Að ef við borgum ekki, þá mun?". Hingað til hafa þessir hrakfellisspádómar ekki ræst. Af hverju er fólk þá að hræðast þessum hrakfellisspádómum? Jú, þeir sem stunda þá iðju að hræða einstaklinga, eru sjálfir hræddir. Þess vegna er það mjög algegnt af þeim sem skulda og vilja að einhverjir saklausir einstaklingur taki það að sér að borga skuldina, að hann hræði þann einstakling til þess að borga, þótt að hann viti að því að þessi vissi einstaklingur sem hann er að rukka, skuldar ekki þessar skuldir. Þetta er nefnilega ekki ný aðferð sem rukkarar nota. Og þetta er nefnilega það sem þessi Icesave samningur snýst uppá. Því í lögum, þá ber okkur sem þjóð enginn skilda til að borga upp Icesave. Þess vegna vildu hinir 33 stjórnarmenn af 63 Alþingismönnum sem synjuðu kosningu Icesaves ekki sjá það að við þjóðin fengjum að hafa síðasta orðið. Er verið að fela eitthvað sem við megum ekki vita? Er það ástæðan fyrir því að þessir 33 stjórnarmenn Alþingis vildu ekki að við myndum hafa síðasta orðið? Í svipan.is veraldarvefnum er ein lagagrein sem Alþingið synjaði, sem segir svo hljóðandi:

"Við samþykkt Icesave þrjú á Alþingi voru fyrstu Icesave lögin felld úr gildi, þar með talin áttunda grein þeirra sem hljómaði svo:

8. gr. Endurheimtur á innstæðum.
Ríkisstjórnin skal þegar í stað grípa til allra nauðsynlegra ráðstafana sem þarf til að endurheimta það fé sem safnaðist inn á Icesave-reikningana. Í þeim tilgangi skal ríkisstjórnin fyrir 15. október 2009 hafa frumkvæði að samstarfi við þar til bæra aðila, m.a. yfirvöld í Bretlandi, Hollandi og Evrópusambandinu, og óska aðstoðar þeirra við að rekja hvert innstæðurnar af Icesave-reikningunum voru fluttar. Ríkisstjórnin skal fyrir árslok 2009 semja áætlun um hvernig reynt verður að endurheimta það fé sem kann að finnast.
Í því skyni að lágmarka ríkisábyrgð samkvæmt lögum þessum skal ríkisstjórnin einnig gera ráðstafanir, í samráði við þar til bæra aðila, til þess að þeir sem kunna að bera fjárhagsábyrgð á þeim skuldbindingum sem stofnast hafa vegna Icesave-reikninganna verði látnir bera það tjón.

Hreyfingin lagði fram breytingartillögu um að setja þessa grein aftur inn en hún var felld af meiri hluta þings, þar með talið sjálfstæðismönnum. Með því að fella út þessa grein dregur verulega úr því að hinir seku verði dregnir til ábyrgðar." Hægt er að nálgast þessari vefsíðu á http://www.svipan.is/?p=21780.

Hvað er verið að fela og af hverju eigum við og börnin okkar að borga upp Icesave, þegar við fáum ekki réttlætið fram? Og hvað mun gerast ef við neitum nýu Icesave lögunum og þau fara til dómstóla? Ef satt á að segja, þá munu dómstólar út frá sínum lögum bera skildu til að sækja sökudólga Icesaves til saka. Þess vegna eru samningsaðilar Icesaves hræddir og reyna allt útfrá sínu valdi til þess að krefjast þess að við þjóðin borgum upp þær skuldir sem við skuldum ekki og berum enga lagaskildu til að borga. En hvað græðum við á því að senda Icesave til dómstóla? Réttlæti er það sem við græðum, og það er það réttlæti sem við eigum að sækjast eftir. En hvað viltu - viltu borga upp skuldir sem þú skuldar ekki? Það er nefnilega það sem þú sem ert að lesa þennan pistil þarft að spyrja sjálfan þig útí, því Icesave er ekki þér að kenna, heldur þeim sem upphaflega komu Icesave reikningunum af stað, og það eru þeir sem á að sækja til saka. Sem sagt, við öll þjóðin erum ekki afbrotamenn Icesaves, heldur þeir sem stjórnarkerfið vill ekki sækja til saka. Þess vegna verður Icesave að fara til dómstóla, til þess eins, að við sem erum saklaus gagnfart þessu óréttlæti, fáum réttlæti til baka.

 

Þess vegna segi ég: "Nei, Icesave!!!". Enn þú?

Kær kveðja frá ykkar einlæga vin,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi).