Hugmynd með Þjóðþing!

Maður hefur lengi velt því fyrir sig af hverju við Íslenska þjóðin stofnum ekki bara Þjóðþing, því hvað erum við sem þjóð að græða á því að vera með vanhæft Alþingi sem vinnur ekki fyrir alla þjóðina eins og okkar núverandi stjórnarskrá hefur margskipað að ‚Allir skulu vera jafnir fyrir lögum‘, því hvað er að því að stofna Þjóðþing ef Alþingið er svona rosalega vanhæft að stjórna sinni þjóð?

Í fyrsta lagi þá langar manni að útskýra fyrir þjóðinni hvað maður á við með Þjóðþing. Eins og þjóðin hefur margsinnis upplifað í aldar raðir, þá er þjóðin búinn að vera undir valdastjórn 63 þingmanna sem sungið hefur fagurlega á hverjum kosningum að þau ætli sér að vinna fyrir alla sína þjóðfélagsþegna í jafnræði, en síðan hvert sinn sem þjóðin kýs þessa þingmenn inná Alþingið, þá kemur yfirleitt í ljós að allt það sem þessir þingmenn sungu fyrir kosningar endar yfirleitt í skúffuna og meirihluti þjóðarinnar er hundsaður útfrá flest öllum þeim loforðum sem þessir þingmenn gefa kjósendum sínum. Og ef þingmenn yfir höfuð standa við eitthvað af sínum loforðum, þá eru það yfirleitt loforð flest allra þeirra vel efnahæstu ríkustu kjósenda þjóðarinnar sem staðið hefur verið meira við, en af þeim loforðum sem minnihlutakjósenda hefur óskað eftir af sínum þingmönnum, nema að minnihlutinn fari í mótmæli, þá stundum ganga málin upp að þessir þingmenn taki uppúr skúffuni þau loforð og standa síðan við þau vegna þrísting þjóðarinnar að þau geri eitthvað í þeim loforðum sem þau sungu til sinna kjósenda.

Sem dæmi, þá hafa aldraðir og öryrkjar sem hafa engan verkfalsrétt eða mótmælarétt nema að vera refsuð fyrir því að segja sínar skoðanir óskað eftir því í tæpt 10 ár, að þær alvarlegu einelti níðungaskerðingar sem lagt var á herðar þeirra árið 2009 eftir efnahagshrunið, þá hafa þingmenn margsinnis sungið í kór þau fögur loforð að þau ætli sér að bæta upp þann alvarlega skaða sem var lagt á herðar þessa allra fátækasta hóp Íslands sem lifir núna á okkar dögum á tæpt 209.000 krónum án annarra aukatekna eða jafnvel minni tekjur vegna alvarlegra refsiskerðinga sem endar yfirleitt í því að þau ráða hreinlega ekki við að lifa á þeim tekjum út mánuðinn, sem sýnir okkur núna á árinu 2019, þá eru þingmenn ekki ennþá búinn að lagfæra þessar alvarlegu fátæktargildruskerðingar eins og þau lofuðu eftir allar þær kosningar sem búið er að vera, sem eru kosningar 2013, 2016 og 2017, því ennþá er þessi hópur að bíða eftir sínu réttlæti sem hefði alveg verið hægt að lagfæra strax, sem virðist líka vera að sá hópur mun ennþá þurfa að bíða eftir því réttlæti upp að næstum kosningum, sem maður má alveg búast við að sá hópur mun heyra sömu loforðin frá okkar núverandi þingmönnum sem munu taka uppúr skúffu sinni gömlu loforðin sem munu enda aftur í skúffuna eftir næstu kosningar. Þetta er bara eitt af mörgum dæmum sem sýnir hversu alvarlega vanhæft okkar Alþingi er, því það eru miklu fleiri dæmi sem maður gæti nefnt, svo sem launajafnræðisréttindin, heilbrigðiskerfið, vegakerfið, o.s.frv.

Þannig ef við þjóð viljum virkilega sjá einhverjar breytingar gerast hérna á Íslandi, þá telur maður að besta leiðin er að við sem þjóð þyrftum að standa saman og stofna Þjóðþing, sem myndi virka þannig, að við öll þjóðin myndum fá að ráða því hvað það þing gerði hverju sinni, og ef það kæmi upp alvarleg mjög slæm staða, nákvæmlega eins og með þessi grátsorglegu hundleiðinlegu skammar vandræðismál sem er Panamaaflandseyjaskattaundaskotamálið og núna á okkar dögum Klaustursbarsvandræðaklúðrið, þá sem Þjóðþing hefðum við alveg getað rekið þessa vanhæfu ótraustu þingmenn ef þeir hefðu verið undir stjórn þjóðarinnar sem Þjóðþing.

Enn gallinn er bara sá, að við hingað til höfum bara hreinlega ekkert getað gert neitt til þess að geta rekið þessa vantraustu og vanhæfu þingmenn, því þau eru í raun ekki að vinna inni á Alþingi sem verkamenn, heldur sem þingmenn okkar þjóðar sem hafa getað leift sér orðið má segja núna á okkar dögum hvað sem er án þess að við þjóðin getum nokkuð gert eitthvað í málunum, nema jú að krefjast nýrra kosninga, sem því miður hefur í rauninni ekkert skilað sig eins og þjóðin hefur fengið að upplifa þegar þjóðin kaus árin 2013, 2016 og 2017.

Sem sýnir í raun að við sem þjóð, höfum lítið sem ekkert getað gert í þessum mjög slæmum hundleiðinlegum vantrausta vandræðismálum sem búið er að koma upp undanfarin ár, vegna þeirra þrjóskum og vanhæfum þingmönnum sem læra víst ekki að sjá sína skömm sem þau hafa gert með því að segja ekki upp sínu starfi, á meðan að þau ríghalda sig í valdastólinn og víkja ekki úr sínu starfi vegna vantrausts og vanhæfni með þann fagra söng að þau séu kosinn inná Alþingið af þjóðinni, og þau séu í raun að vinna fyrir sína kjósendur, þegar maður veit það mæta vel að þau eru í raun ekki að því, heldur eru þau aðallega þarna inni á Alþingi útaf því að þau fá svo góð milljónakrónalaun sem eru orðin 100% miklu hærri laun en venjulegur verkamaður er að fá í sinn vasa. Sem þýðir, ef við þjóðin myndum stofna Þjóðþing, þá væri þessi alvarleiki ekki til staðar í okkar þjóðfélagi ef við sjálf sem þjóð myndum fá að ráða því hvernig hlutirnir virkuðu fyrir sig, og síðan værum við líka búinn fyrir löngu að fá nýja stjórnarskrá ef við sem þjóð fengjum að ráða, og þessir vantraustu og vanhæfu þingmenn væru ekki lengur að vinna fyrir okkur inni á þingi, ef við sem þjóð fengjum sjálf að stjórna okkar eigin landi sem Þjóðþing.

Því ef við þjóðin fengjum að stjórna öllu því sem þingheimur er að gera hverju sinni sem Þjóðþing, þá værum við ekki í þessari mjög alvarlegri og gubbandi hundleiðinlegri slæmri stöðu sem við erum í á okkar dögum, ef við sjálf fengjum að stjórna þinginu sem Þjóðþing.

Að minnstakosti er þetta hugmynd sem töluð hefur verið áður um, en yfirleitt vel kaffærð af spekifræðingum sem syngja þann varnaðarsöng að það sé mjög ómögulegt að framkvæma þessa hugmynd, bara útaf því að þá yrði Alþingið atvinnulaust með nýjum Þjóðþingsmönnum sem yrði vel stjórnuð af þjóðinni sjálfri, og síðan þyrfti að breyta stjórnarskránni sem er margbrotinn af löggjafarvaldinu sem kann ekki víst að virða öll þau sem skulu vera jöfn fyrir öllum lögum, og síðan líka aðallega til þess að geta nú einhvern tíman spornað gegn þessu viðbjóðslegu vantrausta vanhæfa Alþingi okkar þjóðar sem virðist ekki kunna að vinna fyrir jafnræði allra sinna kjósenda. Þannig hvernig líst kjósendur á hugmyndina, mynduð þið vilja fá að ráða því hvernig ykkar þing hegðar sig, eða viljið þið bara hreinlega halda áfram að vilja lifa með okkar vandræða vantrausta Alþingi sem er ekki að virða alla sína kjósendur sem jafna fyrir lögum eins og okkar núverandi stjórnarskrá hefur margskipað alveg síðan að jafnræðisákvæðið var fyrst sett inn árið 1995 í stjórnarskránna okkar á þeim tíma?

Kær einlægiskveðja eftir virðingu fyrir öllum þeim sem skulu vera jafnir fyrir lögum,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi) hugsuður sem er orðinn mjög þreyttur á þessari valdníðslu.

Er Alþingið orðið að Nasistaflokki?

Spurning greinarinnar kann kannski að vera mjög hörð, og áður en lesandi þessara greina brjálast yfir þessari skrítnu spurningu, þá langar manni að reyna í bestu getu í þessari grein að útskýra nánar af hverju maður leggur fram þessa ógnvænlega spurningu fram, sem er: „Er Alþingið orðið að Nasistaflokki?“. Því aðal ástæða greinarinnar er ekki að leitast eftir að særa einhvern, heldur aðallega að upplýsa hvernig ástand Alþingisins er orðin graf alvarleg gagnfart stöðu aldraðra og öryrkja sem hafa verið hundsuð af meirihluta þingmanna sem svívirðilega hafa stundað einelti á aldraða og öryrkja alveg síðan að fyrrverandi forsætisráðherra Jóhanna Sigurðardóttir úr flokki „Samfylkingarinnar (xS)“ og Steingrím J. Sigfússonar úr flokki „Vinstrihreyfingarinnar – græns framboðs (xV)“ ákváðu eftir hrunið árið 2009 kvikindislega að margrefsa aldraða og öryrkja með því að skerða launatekjur þeirra, sem og eftir kosningar árið 2013, 2016 og 2017 hefur verið lofað að láta lagfæra þær refsiskerðingar sem „Samfylkingin (xS)“ undir handleiðslu Jóhönnu Sigurðardóttur og sem „Vinstrihreyfinginn – grænt framboð (xV)“ undir handleiðslu Steingrím J. Sigfússonar ákváðu árið 2009 að leggja á herðar aldraðra og öryrkja sem hefur ekki ennþá gerst alveg sama hversu mikið þingmenn árið 2017 ákváðu að útríma alla fátækt á Íslandi, eins og hún Katrín Jakobstóttir söng fagurlega til kjósenda sinna í stefnuræði sinni þann 13. September 2017, þegar hún vitnaði: „Kæru landsmenn. Ég hef áhyggjur af því að þrátt fyrir efnahagslegan uppgang vanti upp á þennan sameiginlega skilning á því hvað felst í samfélagi. ÉG HEF ÁHYGGJUR AF ÞVÍ AÐ OF MARGIR SÉU BEÐNIR UM AÐ BÍÐA EFTIR RÉTTLÆTI. Og af því að spurt er hvað valdi því að fólk geti ekki komið sér ekki saman um einfalda hluti eins og forgangsröðun er rétt að svara þeirri spurningu fyrir mitt leyti: HÉR Á ÍSLANDI ÞARF STJÓRNVÖLD SEM TREYSTA SÉR TIL AÐ ÚTRÝMA FÁTÆKT. Um það hefur ekki verið eining á Alþingi þó að sumir stjórnmálamenn tali eins og hér séu allir sammála um tekjujöfnunarhlutverk skattkerfisins. En við höfum ekki verið sammála um að hlutverk skattkerfis sé að tryggja jöfnuð.“, og alveg síðan að hún komst inn sem forsætisráðherra okkar þjóðar, þá því miður hefur maður ekkert séð þá stefnu rætast sem hún ræddi um í sinni ræðu, að minnstakosti þegar hún vitnaði: „HÉR Á ÍSLANDI ÞARF STJÓRNVÖLD SEM TREYSTA SÉR TIL AÐ ÚTRÝMA FÁTÆKT.“, því alveg síðan að Katrín Jakobsdóttir seldi sálu sína til hjartalausa Sjálfstæðisflokkinn (xD) sem dregur hana á asnaeyranu eins og strengjarbrúðu, þá því miður hefur maður ekkert séð þau loforð koma upp hvenær aldraðir og öryrkjar séu ekki „BEÐNIR UM AÐ BÍÐA EFTIR RÉTTLÆTI“ eins og Kata sjálf vitnaði í sinni stefnuræðu.

Enn þá kann einhver að spyrja: „Hvernig tengist þessi svik þingmanna hvort Alþingið sé orðið að Nasistaflokki?“.

Jú eins og Björgvin Guðmundsson viðskiptafræðingur, fyrrverandi borgarfulltrúi og sendifulltrúi í utanríkisráðuneytinu, og sem hefur í mörg herrans ár margbarist gegn fátæktarstöðu aldraðra og öryrkja, og sem hefur margoft skrifað pistilgreinar í fjölmiðlum, Facebook og á öðrum stöðum, þar sem hann núna fyrir stuttu vitnaði þann 26. Janúar 2019 um alvarleikastöðu aldraðra um svikastarfsemi Katrínar Jakobsdóttur úr flokki (xV) og Bjarna Benidiktssonar úr flokki (xD), þar sem hann vitnar orðrétt: „Á haustmánuðum brast þolinmæði Félags eldri borgara í Rvk, félagið sagði á heimasíðu sinni, AÐ STJÓRNVÖLD HEFÐU SVIKIÐ ELDRI BORGARA. RÉTTLÆTINU VAR ALLTAF FRESTAÐ. Stjórn KJ skipaði starfshóp til þess að fjalla um það hvort hækka þyrfti lægsta lífeyri aldraðra og hvað mikið.

Ég sagði þá, að það þyrfti engan starfshóp, það þyrfti aðgerðir. Allar upplýsingar væru til í félagsmálaráðuneytinu, hjá Félagi eldri borgara og Landssambandi eldri borgara en starfshópurinn var stofnaður og hefur skilað áliti. Hópurinn leggur til, að kjör útlendinga, sem búa hér og hafa ekki full réttindi í TR vegna skertrar búsetu, verði bætt svo og kjör Íslendinga, sem búið hafa lengi erlendis og njóta ekki fullra réttinda í TR vegna skertrar búsetu.

Félagsmálaráðherra tilkynnti í gær, að kjör þessara aðila yrðu bætt EN RÉTTLÆTI ANNARRA ELDRI BORGARA, SEM EKKI HAFA NÓG FYRIR FRAMFÆRSLU VERÐUR ÁFRAM FRESTAÐ. Hvaða rugl er þetta? Á áfram að draga eldri borgara á asnaeyrunum, kannski eitt ár í viðbót? Það er ágætt að hugsa til útlendinga, sem hafa ekki full réttindi í TR og Íslendinga, sem dvalist hafa langdvölum erlendis og eru af þeim sökum í sama bát og útlendingarnir en það þýðir ekki að gleyma eigi öllum hinum sem alltaf hafa búið á Íslandi og ekki hafa neinn lífeyrissjóð af ýmsum ástæðum. Þeir eiga sama rétt og útlendingarnir og ekki síðri. Þeir þurfa leiðréttingu strax. Ekki seinna.“

Sem sýnir í þessari vel vandaðri skrift Björgvins Guðmundssonar, að okkar nýjasta Nasistastefna þessara hjartalausra þingmanna er jú að þau ætla sér ennþá í einelti að láta  „RÉTTLÆTI ANNARRA ELDRI BORGARA, SEM EKKI HAFA NÓG FYRIR FRAMFÆRSLU VERÐUR ÁFRAM FRESTAГ, eins og það er orðað í hans skrift, sem má líka búast við því að réttlæti annarra öryrkja sem ekki hafa nóg fyrir framfærslu til að geta lifað mannsæmandi lífi verði líka áfram frestað, þótt að þessi vissa grein sem hann skrifaði snúist aðallega um stöðu eldriborgara, þá má samt búast við því að öryrkjar séu líka í þessari hræðilegri eineltistöðu eins og eldriborgarar eru núna á okkar dögum. Sem því miður, líkist orðið Nasistastefnu þingmanna sem vilja ekki útríma fátækt, heldur vilja þau útríma aldraða og öryrkja með því að vilja ekki leiðrétta þá kvikindisskerðingar sem lagt var á þau fyrir tæp 10 árum síðan. Þannig að aðal flókna og langa erfiða stóra spurningin er: „Hvenær mun Alþingi okkar þjóðar hætta að níðast eineltislega á þennan hóp sem getur ekki varist þeirra kvikindaskap að vilja ekki leiðrétta launatekjur aldraðra og öryrkja eins og þau lofuðu á kosningarárunum 2013, 2016 og 2017 að þau ætli sér að leiðrétta þær alvarlegu skerðingar sem lagt var á herðar aldraðra og öryrkja árið 2009, er ekki þessi fátækasti hópur Íslands búin að þurfa þola alveg nóg af þessu eineltisníði þingmannanna sem margsinnis hafa lofað því að bæta upp tekjur þessa fátæka hóp eða á þessi hópur bara endalaust að bíða eftir réttlætinu, því er ekki orðið alveg nóg komið af þessu eineltisníði sem þessir vissir þingmenn endalaust láta aldraða og öryrkja bíða eftir réttlætinu, og hversu lengi þarf sá hópur síðan að bíða eftir því réttlæti þegar það hefði alveg verið hægt að lagfæra þennan vanda strax, gjarnan væri ef einhver heilvitur þingmaður geti nú svarað þessari mjög erfiðu og vandræðislegu flóknu spurningu, því eruð þið mínir kæru þingmenn sjálf tilbúinn til þess að fórna ykkar milljóna króna mánaðarlaunum sem við skattgreiðendur erum að borga ykkur og byrja að lifa á tæp 209.000 krónum mánaðalega án einhverra annarra aukabóta sem aldraðir og öryrkjar eru því miður pínlega má orðið segja daglaga þurfa að lifa á betli eftir því að geta lifað út mánuðinn á þessu rokdýra Íslandi þar sem flest allar nauðsynjar og húsaleiga er á rándýru verði sem étur strax upp þessar smálúsatekjur sem þessi fátækasti hópur Íslands lifir á án annarra aukabóta?“.

Þannig maður vonar það innilega að þessi grein sé ekki misskilin af neinum sem les hana, enda er það ekki tilgangur skrifanda þessara greinar að leitast eftir því að særa einhvern, heldur aðallega að benda á alvarleika vandans sem margir stórfjölmiðlar því miður fjalla voða lítið um, nema jú kannski á jólunum og á öðrum viðburðum sem fjalla um þennan vanda, en þá aðallega undir smá fréttir, eins og þessi alvarleiki skipti þeim orðið ekkert lengur máli, sem því miður er grátlegt þegar svona alvarleiki er kaffærður niður af þingmönnum sem forðast þess að tala um þetta og líka sumra stórfjölmiðla sem virðast víst ekki hafa áhuga á því að hamra á þessum alvarlega vanda okkar þjóðar. Þannig núna langar manni að ljúka þessari grein, og síðan vonar maður það innilega að réttlætið þurfi ekki lengur að bíða eftir því að útrýming fátæktar verði algjörlega útrýmt, því nóg er komið af öllu þessu kjaftæðisbulli, og farið nú mínir kæru þingmenn að standa við ykkar gefin loforð, enda voruð þið kosinn inná Alþingið til þess að vinna ykkar vinnu við það eitt að standa við ykkar loforð, en ekki til þess að svíkja þau.

Kær kveðja eftir réttlæti og útrýmingu fátæktar,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi).