Skömm stjórnvalda gegn stjórnarskrá Íslands!

Hvað eru stjórnvöld? Í raun er þetta frekar flókin og mjög erfið spurning sem stjórnvöld nú til dags geta ekki svarað sjálf. Því eins og við sem þjóð höfum kynnst undanfarin ár og aldir, þá eru stjórnvöld ekki að vinna fyrir öllum sem skulu vera jafnir. Heldur eru þau að gera allt öfugt gagnfart því sem stjórnarskráin skipar fyrir. Því hvernig stendur á því að jafnræði Íslendinga er margnauðgað með öllum þeim ólögum sem Alþingið skapar gegn þjóð sinni daglega án þess að sjá sína skömm hvað þau eru að gera sínu eigin jafnræðisríki?

Og síðan finnst manni skrítið að stjórnarskrárfélagið skuli leifa þessi ólög að brjóta gegn stjórnarskránni. Því maður hélt að stjórnarskráfélagið væri þannig uppbyggt að þau myndu vernda lögbrot gegn stjórnarskránni, sem og hefur sýnt sig að það félag er ekkert að vernda stjórnaskrána gegn öllu þeim ójöfnunarlögum sem því miður okkar Alþingi gerir gegn sinni jafnræðisþjóð daglega.

Og ekki er nóg með að stjórnarskráfélagið er steinsofandi gagnfart öllum þeim lögbrotum sem brýtur gegn jafnræðinu, heldur er dómsvald okkar þjóðar líka steinsofandi gegn öllu þeim brotum sem okkar Alþingi býr til gegn sinni jafnræðisþjóð.

Því eins og þjóðin hefur kynnst ár og aldir, þá hafa svikahrappar sem kallast lygastjórnvöld, verið mjög dugleg við að margbrjóta gegn ákvæði 65. gr. stjórnarskrárinnar sem skipar að „Allir skulu vera jafnir fyrir lögum […]“.  Með því að búa til þannig lög, að hinir gráðugu sem hafa leift sér hækkanir launa án blygðunar þess að vilja líta á sína þjóð sem jafna, hafa getað komist upp með að leifa sér meiri launahækkanir með öllum þeim ólögum sem Alþingi okkar þjóðar hefur samþykkt gegn öllum sem skulu vera jafnir.

Því eins og staða margra Íslendinga sem skulu vera jafnir fyrir lögum er nú á okkar dögum, þá eru stjórnvöld mjög dugleg við að líta framhjá öllum sem skulu vera jafnir. Eins og með það dæmi þegar svikahrappar og lygarar Alþingis syngja til sinna kjósenda, að laun skulu vera jöfn, sem í raun þau eiga við að laun þeirra efnameyru skulu hækka meira, á meðan að allir hinir sem skulu vera jafnir verða bara sætta sig við þær sáraprósentubætur á meðan að hálaunamanneskjan leifir sér meiri kauphækkanir en allir þeir sem skulu vera jafnir fyrir lögum. Þannig því miður er jafnræði allra misboðið af þeim svikahröppum sem syngja og margljúga að þjóðinni að laun allra skuli vera jöfn.

Því einsog við sem þjóð höfum séð hvernig stjórnvöld okkar þjóða hugsa og tala til okkar nú á dögum, þá líta þessir valdamenn á sína þjóð sem ójafna, enn ekki sem jafna. Því ef stjórnvöld hefðu nú eitthvað vit í sínum kolli, þá myndu þau gera eitthvað í því að koma í veg fyrir því að öll þessi ólög sem þau skapa gegn jafnræðinu, séu ekki gerð, gegn öllu jafnræðinu.

Enn þar sem stjórnvöld eru orðin svo dugleg við að láta græðgina kaupa sig, þá því miður búum við í þjóðfélagi sem ekkert jafnræði er til staðar, vegna þeirra hjartalausra stjórnvalda sem hundsa jafnræðið, bara útaf dýrkun þeirra við að líta á hálaunamanneskjur meiri jafnari en allir þeir sem skulu vera jafnir fyrir lögum.

Því einsog staða margra láglaunaðra er nú á dögum, þá eru margir sveltandi vegna hjartaleysi þeirra svika stjórnvalda sem lugu sig inná þing okkar Alþingis sem leikur sér að hundsa stöðu þeirra sem svelta vegna kæruleysi þeirra sem dýrka auðmenn og skapa þannig lögin að hinir hálaunuðustu geti leift sér meira en þeir sem skulu vera jafnir fyrir lögum.

Þannig ef þingmenn vilja ekki láta kalla sig lygara og svikara, þá því miður verður Alþingið að vakna upp og hætta þessari kvikindisáróttur að líta á sína þjóðfélagsþegna sem ójafna, tildæmis með því að hlúa að öllum, en ekki einhverjum sérhagsmunahálaunastétt sem er skít sama um sína þjóð.

Þannig á meðan stjórnvöld læra þá erfiðu kúnst að virða það stjórnarskráákvæði sem skipar að „Allir skulu vera jafnir fyrir lögum […]“, þá ekki fyrr mun þjóðin læra að sætta sig við stjórnvöld sem gefa sig í það að vilja læra að virða sína kjósendur án þess að svíkja þau með marglygum. Því þetta er það sem veldur því að þjóðin treystir ekki stjórnvöld, því ekki hafa þau ennþá lært að sýna þjóð sinni virðingu, heldur vanvirðingu sem á ekki að eiga að heima í okkar lýðræðisríki sem stoltar sér yfir því að vera kölluð jöfn.

Þannig megi sá dagur einhvern tíman verða, að við sem þjóð getum kosið flokka sem ljúga ekki að sinni þjóð, því nóg er komið af þessu ójafnræði sem er að rústa okkar þjóð, vegna hjartalausi þeirra stjórnvalda sem hundsa alla þá sem skulu vera jafnir fyrir lögum. Því eina leiðin til að hagnaður okkar þjóðar sé virtur í jöfnuð, þá þurfa stjórnvöld að læra að virða sína kjósendur sem jafna.

Kær vonar kveðja til betri framtíða,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi).

Skilningsvit á milli góðs og ills!

Í þessum heimi búum við á milli tveggja hluta sem kallast, himin og jörð, ljós og myrkur, dagar og nætur, mánuðir og ár, gott og illt, viska og heimska, rétt og rangt, sannleikur og lygi, kærleikur og hatur, maður og kona, faðir og móðir, börn og framtíð, og að lokum skilningsvit til að greina þar á milli.

Því alveg frá upphafi þegar viska mannkyns fór að þrá eftir þá þekkingu að vilja greina á milli hvað er gott og illt, þá því miður hefur mannkynsagan sýnt sig, að nú á dögum þekkja fáir muninn þar á milli.

Því hvernig stendur á því að við erum ekki ennþá búin að fatta hvað „Elska skaltu náungan eins og sjálfan þig“ þýðir? Bara flókið spurningarmerki, sem við öll erum að díla við, að vilja fá virðingu, því við öll erum fólk, skiptir engu frá hvaða tungumálsuppruna við erum fædd, þá erum við mannverur sem verðskuldum virðingu.

Og að halda að græðgi, ofbeldi, þrældómur og stríð, frelsi þennan heim, er því miður margmartraðablekkingar sem hefur blóðrústað margar kynslóðir, sem því miður er sorglegt að við sem fólk, fáum ekki að geta lifa þannig lífi, að geta fengið að lifa virðingu.

Þannig þegar sá dagur kemur, að réttur skilningur til virðinga uppgötvast einhvern tíman, áður enn mannkynið tortímir sjálfan sig, að læra þá erfiðu kúnst, að virða hvort annað eins og við sjálf viljum fá virðingu til baka.

Því þetta er það sem kallast 100% frí gjöf, að virða hvort annað, sem og meirihluti mannkyns þarf bara að læra að fatta hvernig á að greina þar á milli, semsagt: „Hvað er gott og illt?“, sem einfaldlega þýðir: „Hvorn vegin viltu læra ganga eftir?“, viltu læra lifa góðu lífi eða illu lífi, sem er alltaf val okkar allra, að læra að virða.

Því eins og mannkynsagan hefur sýnt sig, að myrða saklaust blóð er morð, semsagt illska útaf hatri við náungan. Þannig að elska náungan eins og sjálfan sig, er frí gjöf, sem kallast virðum, sem og illskan kann ekki.

Þannig til að greina þar á milli, þá er betra að læra heiðaleik, en ekki óheiðarleik, því þannig hegðar kærleikurinn sig ekki gagnfart þeim sem hann virðir og elskar.

Þannig njótum lífsins með þá virðingu sem við öll verðskuldum að fá, það er að segja ef við lærum einhvern tíman að fatta hvað virðing þýðir!

Kær kærleiks kveðja,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi).

Allir skulu vera ójafnir fyrir lögum!

Ísland er land allra lýðræðiskosningalandsmanna, hvort þau séu rík eða fátæk, því samkvæmt 65. gr. stjórnarskrárinnar þá er Ísland jafnræðisríki allra landsmanna, eins og stjórnarskráin skipar: „Allir skulu vera jafnir fyrir lögum og njóta mannréttinda án tillits til kynferðis, trúarbragða, skoðana, þjóðernisuppruna, kynþáttar, litarháttar, efnahags, ætternis og stöðu að öðru leyti. • Konur og karlar skulu njóta jafns réttar í hvívetna.“, sem og frá efnahagshruni 2008, þá hefur Ísland þurft að margblæða ójöfnunarskaða allra landsmanna með allskonar lögleysi sem okkar óheilaga Alþingi leikur sér að búa til gegn jafnræðinu.

Dæmi eitt: „Einleið til að hinir gráðugu geti traðkað á jafnræði allra landsmanna, er jú að kaupa vel spillta þingmenn til að búa til ójöfnunarlög gegn öllum sem skulu vera jafnir fyrir lögum, á þann hátt að þeir græðgisauðmiklu hafa getað leift sér með lögum að hækka sín eigin laun uppí 30 til 75%, á meðan hinn helmingur jafnræðisþjóðarinnar hefur bara þurft að sætta sig við brauðsmolaprósentulaunahækkanir þeim til skemmtunar og okkur jafnræðis Íslendingum til háborinnar skammar. Sem því miður hefur valdið þess, að enginn vill búa hér á Íslandi vegna þeirra ójöfnunarstefnu þingmanna sem hafa leift með lögum að þeir græðgisauðmiklu hafa geta leift sér meiri launahækkanir þegar þeir þurfa ekki á þeim hækkunum að halda, á meðan millilaunastéttahóparnir flýja þeirri ójöfnunar ógn sem Ísland býr nú yfir, og á meðan þeir efnalitlu sem hafa ekki getað flúið verða því miður að kveljast því sem er að gerast gagnfart launaóréttlæti þeirra ólaga sem Alþingið því miður hefur lagt sína blessun og bölvun að svona skuli jafnræði allra Íslendinga vera.“

Dæmi tvö: „Til að auðugir gráðugir bankavaldsmenn geti leift sér að traðka á sína jafningja, er jú að okkar óheilaga Alþingi leifi það með lögum. Þannig þegar seðlabankinn leifir sér að hækka allt með valdi, hvort það séu stýrivextir, skattar eða eitthvað annað, sem og hefur valdið þess að nauðsynjar stíg hækka upp með valdi, þá verður sá banki með leifi Alþingislaga að geta gert allt þetta, án þess að hugsa um þann skaða sem þau eru að leggja á herðar allra sem eiga að vera jafnir fyrir lögum.“

Dæmi þrjú: „Alveg frá þeim tíma er heilbrigðisvandi þjóðarinnar fór að rústast niður hér á Íslandi, þá hafa þingmenn margra flokka sungið loforðakór til þjóðarinnar að forgangsraða heilbrigðisvanda þjóðarinnar. En með skömm svikaloforða er heilbrigðisvandi okkar þjóðar enn í versnandi stöðu, sem og jafnræði allra er misboðið útfrá sljóleysi þingmanna sem vilja ekki takast á við heilbrigðisvanda Íslands. Nema dreyma um þá stöðu að einkavæða heilbrigðisvandan til hinna efnameyru, án þess að hugsa um jafnræði allra. Sem mun leiða til þess, að hinir efnameyri munu með lögum geta fengið betri þjónustu til heilbrigðisvanda, á meðan hinir efnaminni verða því miður bara að sætta sig við að kveljast vegna slæmri stöðu ójöfnunarstöðu heilbrigðisvanda stjórnvalda sem vilja einkavæða jöfnuð allra án þess að hugsa um skaða þess vanda.“

Dæmi fjögur: „Alveg frá því að vissir eineltisþingmenn fóru að skerða tekjur aldraðra og öryrkja, þá hefur fátækt hér á Íslandi hríðversnað vegna kaldhæðni Alþingis við að vilja ekki útfrá jafnræðisákvæði stjórnarskrárinnar ekki viljað jafna laun láglaunaðra. Sem nú á dögum dreyma að vilja flýja þessu ógnarlandi, vegna þeirra ójöfnunaráróttur gjörspilltra þingmanna sem leika sér að huga ekki að launakjör aldraðra og öryrkja sem með loforðum lugu því að þeirra laun skulu í forgangi hækka samkvæmt stjórnarskráákvæði 76. gr. sem orðast á þennan hátt: „Öllum, sem þess þurfa, skal tryggður í lögum réttur til aðstoðar vegna sjúkleika, örorku, elli, atvinnuleysis, örbirgðar og sambærilegra atvika.“, og það sem önnur lög segja til um að laun skuli hækka eftir verðlagi, sem og hefur ekki gerst alveg síðan að Alþingið fór kvikindislega að skerða laun þessara beggja hópa sem því miður hafa marghrópað eftir launaréttlæti, en því miður eru skyld útundan, vegna hjartaleysi þeirra þingmanna sem finnst spennandi að horfa á láglaunaða svelta sér til skemmtunar, sem og margir láglaunaðir hafa lent í því að þurfa að svelta sínum börnum Alþinginu til vandræða.“

Dæmi fimm: „Einsog skuldastaða margra millistétta og láglaunaðra er nú á dögum, þá hefur okkar Alþingi ekki verið dugleg við að leiðrétta þeirra stöðu, nema hjá þeim efnameiri sem hafa getað fengið útfrá ólögum betri leiðréttingar en þeir sem skulu vera jafnir fyrir lögum. Sem hefur valdið þess að skerðingar til millistéttarinnar og láglaunaðra hefur hríðversnað, með þeim afleiðingum að millistéttin og hinir láglaunuðu hafa misst húsnæði sín með þvingunum vegna þeirra ójöfnunar skuldarleiðréttingu sem hinir vel spilltu þingmenn hafa samþykkt með lögum til græðgisauðmanna til skemmtunar, en öðrum til eineltis níðungar vegna hjartaleysi stjórnvalda sem sleikja rassgatið á þeim efnameyru sem hugsa ekki um Ísland nema vilja rústa því með kreppu sem og millistéttin og láglaunaðir munu vera kennt um eins og með Icesave klúðrið þegar vel hjartalausir þingmenn vildu þvinga þjóðina til að borga upp skaðvaldsskuldir örfárra græðgióreiðumanna sem og meirihluti þjóðarinnar varð með hjálp forseta Íslands að þvinga til kosninga sem og lenti til synjunar mörgum óhressum vælandi þingmönnum til skammar sem og nú á dögum er smánarskömm Íslands vegna klúðri þeirra að huga ekki betur að þjóðinni nema koma svona illa fram við hana eins og ástand þjóðarinnar var og er orðin vegna græðgivæðingu hjartalausra þingmanna sem vita ekkert yfir höfuð hvað jafnræði snýst uppá. Því hvað er jafnræði þegar þingmenn leika sér að hundsa sína jafnræðiskjósendur með sínum svikaloforðum? Sem því miður er skömm að Ísland skuli ala sína kynslóð á þennan hátt, að leifa þessi ólög að komast upp með að valda ójöfnuð allra Íslendinga, okkar framtíðarkynslóð til háborinnar skammar.“

Fleiri dæmi gæti maður talið upp hvernig okkar óheilaga Alþingi hegðar sér nú á okkar öld. Sem er frekar sorglegt að framtíðarkynslóð barna okkar skuli þurfa að læra að upplifa þá kaldhæðnisskömm hvernig þingmenn nú á öld hugsi til sinna kynslóða að vilja ekki vinna með þjóð sinni, heldur á móti henni, með öllum þeim ójöfnunarlögum sem því miður er að rústa Íslandi, vegna gráðugra þingmanna sem vilja einkavæða jafnræði allra til vel græðgiauðugra manna, sem og spurt er: „Er þetta framtíð Íslands að vilja lifa í ójöfnuð, að vel spilltir þingmenn hugsi meira til hinna efnameyru með því að skilji alla hina útundan vegna óréttlæti við að brjóta gegn stjórnarskráákvæði jafnræðisreglunnar sem margsyngur allir skulu vera jafnir fyrir lögum, viljum við lifa þessu ójafnræði og leifa okkar framtíðarkynslóð líka lifa þessari skömm að vera ekki jöfn fyrir lögum?“.

Því ef Ísland vill jafnræði, þá því miður þarf að sópa í burt þá spillingu sem er að rústa okkar landi með hjálp þeirra óheiðarlegra spilltra þingmanna sem hafa ekki lært af hruninu 2008 og sem leifa sér að dýrka græðgisauðmenn og hundsa restina af þjóðinni án þess að sjá skömm sína að vilja ekki iðrast þeirra gjörða með þeim ólögum sem er að rústa Íslandi, því ef ekkert að viti verður gert til að stoppa þá blæðandi spillingu sem er að rústa okkar efnahag vegna kæruleysi þeirra spilltra valdmanna sem hundsa sitt land með öllum þeim ójöfnunarlögum sem land okkar býr yfir, þá því miður mun Ísland lenda í þeirri martröð að þurfa að upplifa 2008 í ennþá verri stöðu. Þannig ef Ísland vill ekki upplifa aftur fortíð 2008, þá því miður verður að stoppa þá skaðvaldsmengun sem getur leitt þjóðina í þá kreppu sem við höfum því miður áður fengið að upplifa.

Þannig ef Alþingi Íslands vill ekki vera kallað óheilagt þing, þá því miður verða þau sem stjórna okkar landi, að læra að virða sína kjósendur með því stjórnarskrárákvæði sem skipar: „Allir skulu vera jafnir fyrir lögum og njóta mannréttinda án tillits til kynferðis, trúarbragða, skoðana, þjóðernisuppruna, kynþáttar, litarháttar, efnahags, ætternis og stöðu að öðru leyti. • Konur og karlar skulu njóta jafns réttar í hvívetna.“

Og að lokum, þeir sem vilja deila, gjörið svo vel að deila.

Kær vonar kveðja til betri framtíða,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi).

Þegar stjórnvöld kunna ekki að virða!

Skrítið hvernig stjórnvöld nú á dögum eru orðin gagnfart fólk margra þjóða, sem eru bundin því ákvæði „Allir skulu vera jafnir fyrir lögum“, sem bulla um ekkert og neitt, haldandi það að þau séu svo vel háskólamentuð og nógu gáfuð til að þjóna sinni þjóð, að ekkert nú á dögum er treystandi sem uppúr þeim kemur. Því eins og stjórnvöld eru nú á öld, þá eru þau skrípóskömm græðgisauðvaldsins sem daglega dýrkar auðinn og kunna ekki að deila honum sem „Allir skulu vera jafnir fyrir lögum“. Því hvað eru lög? - nema leiðréttingartól til als mannkyns til að læra að greina á milli hvað er rétt og hvað er rangt.

Þannig hvað er rétt í huga stjórnvalda nú til dags, sem gerir það kleyft, að þau skilja og fatta ekki orðið „Hvað er rétt og hvað er rangt?“ - sem upphaflega er hugsun um það hvað lög eiga að vera, að læra að skilgreina þarna á milli. Sem nú á dögum, stjórnvöld kunna orðið ekki lengur að fatta. Því hvað er það sem er að blóðrústa þjóðir, eru það ekki stjórnveldin sem vita ekkert uppá haus hvernig á að laga þann skaða sem þau sjálf hafa gert sjálfum sér, enn ekki öðrum eins og stjórnvöld vilja iðulega kenna öðrum um, þegar þau eru því miður búinn að klúðra öllu sem þau lofuðu að betrumbæta en því miður hafa skaðað meira sína eigin þjóð, án blygðunar og iðrunar þess skaða sem þau valda sínum þjóðum gagnfart sínu eigin fólki, sem því miður heimskulaga trúðu og kusu þau, og þurfa því miður að upplifa þann blóðskaða stjórnvalda, sem því miður kunna ekki að skammast sín fyrir að fatta ekki hvað er rétt.

Og bara til að kenna börnum okkar framtíðar, hvað er rétt og hvað rangt, er því miður martraða höfuðverkur sem stjórnvöld kunna nú til dags ekki að gera, nema sína börnum okkar framtíðar þá skömm sem stjórnveldin því miður eru dugleg að gera sínum þjóðum. Bara ef stjórnveldin kynnu að virða fólk, sem lögmál lífsins segir að maður fær virðingu til baka. En eins og stjórnveldin hugsa nú til dags, þá kunna þau ekki að virða. Því hvað er virðing í augum stjórnvalda? Já fyrst þarf að búa til lög um það hugtak, og síðan reyna fatta hverjir eiga að vera jafnir, svo allir fái sömu virðingu til baka. Því hvernig getur fólk lært að gera rétt, þegar lög eru orðin ólög sem brýtur gegn vilja allra sem eiga að vera jafnir, sem og börn framtíðarinnar munu því miður upplifa, að stjórnvöld eru ekki að vinna með fólkinu, heldur á móti því. Þannig ef stjórnvöld vilja virðingu, gefið þá þjóð ykkar þá virðingu sem hún verðskuldar, því við erum öll fólk, sem verðskuldum öll að fá virðingu til baka.

Kær virðinga kveðja til betri framtíða,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi).