Er nú ekki orðið nóg komið?

Nú þegar maður les fréttafjölmiðla, aðallega vef Kvennablaðið, þá hugsar maður: „Er nú ekki orðið nóg komið?“. Því nú á dögum er það að gerast að „Fjölskylda fjármálaráðherra fær forgang að kaupum á ríkiseignum“, semsagt, Bjarni Ben konungur spillingarinnar er að selja ríkiseigur þjóðarinnar til sinna eigin fjölskildu og klíkuvina án þess að sjá iðrun þess hvað hann er að gera sinni eigin þjóð. Og síðan þegar það gerist, þá er það eina sem þjóðin gerir, er jú að væla um þetta og lýsa sinni óánægju yfir því hversu vel spilltur hann Bjarni Ben er orðin gegn sinni eigin þjóð, en síðan gerist ekkert, nema bara kvörtunarvæl yfir því að nú er orðið nóg komið.

Því hvert sinn sem að vel spilltir glæpaþingmenn gera eitthvað af sér, eins og með Hönnu Birnu málið og nú Bjarna Ben fjölskylduforgangröðunarmálið, þá gerir þjóðin því miður ekkert nema láta margnauðga sig dag eftir dag án þess að krefjast þess að þessir vel spilltu glæpaþingmenn fái ekki að komast upp með þá valdníðslu sem er að rústa Íslandi. Því hvenær vill þjóðin kjósa?

Eða er þetta bara orðið normið nú á dögum, að þjóðin láti margnauðga sig án þess að krefjast afsakna þeirra vel spilltu græðgiþingmanna sem því miður eru ekkert að gera það sem þjóðin óskaði eftir þegar þau kusu þau til að lagfæra vanda þjóðarinnar. Því hversu mikið höfum við sem þjóð þurft að blæða þann margskaða sem þessir vel spilltu græðgiþingmenn hafa gert sinni eigin þjóð, eða er okkur kannski orðið alveg nákvæmlega sama hvað er að gerast?

Því einsog staða Íslands er orðin, þá er heilbrigðiskerfið enn í rústum, aldraðir og öryrkjar og aðrir láglaunaðir eru eineltislega hýst útí horni án þess að fá mannsæmandi laun, lögreglan er farin að kvarta yfir illa launaðri vinnu, bankamafíumenn hækka sín eigin laun þegar þeim sýnist og fá að komast upp með það, aðrir vel efnaðir 1% klíkumafíuauðmenn fá himinháar kauphækkanir þegar þeir þurfa ekki á því að halda sem mörg ólög gegn jafnræðinu leifir það, og hvert sinn sem þjóðin kvartar yfir óréttlæti græðgistjórnvalda þá fokka stjórnvöld þjóðina með sínu kæruleysi við að vilja ekki mæta sinni eigin þjóð, og lengi gæti maður talið upp hversu mikið því miður þjóðin hefur þurft að blæða vegna þess að við leifum það.

Því finnst okkar þetta bara orðið eðlilegt að glæpagengi vel spilltra græðgiþingmanna fái að komast upp með að rústa Íslandi? Maður bara spyr!

Því hvenær er ekki orðið nóg komið?

Kær vandræðis kveðja yfir því hvað Ísland vill,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi).