Hugmyndir um Landsbankann?

Nú á dögum er verið að skapa hugmyndir hvernig hægt er að redda klúður Landsbankans, sem útfrá hruni 2008 upp að okkar dögum, hefur átt mjög erfitt með að fatta hvernig á að leysa sín eigin ráðgátuvandamál, nema jú hækka laun þeirra sem stjórna bankanum í miklu blekkjandi gleðipartíi án þess þó nokkuð að sjá skömm sína yfir öllu því klúðri sem sá banki hefur gert áður og nú, gegn sínu eigin landi og öllum sem skulu vera jafnir fyrir lögum Íslandi til framtíðarskammar.

Og á meðan að Alþingi okkar þjóðar er enn í bullandi afneitun gegn öllum sem skulu vera jafnir fyrir lögum, þá því miður treystir maður ekki því þingi að þau kunni nokkuð að laga peninga vanda sinna eigin þjóða, nema jú endalaust klúðra öllu í ójöfnuð, enn meira framtíð okkar til háborinnar skammar. Því eins og þjóðin hefur því miður lært að kynnast, þá er ekki endalaust hægt að plástra vanda þjóðarinnar, nema að læra að virða jafnræðið og búa til nýjan banka sem gæti kallast „Þjóðbanki“, sem og lærir að virða þjóð í jöfnuð og virðingu.

Því einsog bankarnir eru nú á dögum, Landsbanki í bullandi vandræðaskuldum, Íslandsbanki (áður undir undratöfranafni "Glitnir", síðan aftur töfrandi sama nafn og það hét fyrst) í bullandi sukk ójöfnuð einsog aðrir hrunbankar undir ýmsum undrandi höfuðverkja kennitalanöfnum.

Langar klúðursögur gæti maður endalaust frætt börn okkar framtíða, er þau læra að lifa í bullandi ójöfnuð, útaf þeim hrun bönkum, sem og Alþingi okkar þjóðar hefur hingað til ekki lært að lagfæra vanda sinna eigin þjóða, nema jú í sjóðbullandi plástrandi ójöfnuð.

Þannig á meðan að Alþingið vanvirðir enn sína þjóð í ójöfnuð. Þá því miður treystir maður ekki Alþingið til að lagfæra vanda sinna þjóða lengur. Því hvenær ætla þau að læra að vinna með allri þjóðinni, enn ekki í gegn henni?

Vonandi þurfa ekki barnabörn framtíðarbarna okkar ekki að spyrja að þessari leiðinlegri spurningu, því nóg er komið af þessu ójafnræði áróttur gegn allri þjóðinni sem Ísland á að kallast. Því eina leiðin til að læra að laga vanda sinna þjóða, þá þarf að læra að virða sína þjóð.

Kær vonar kveðja til betri framtíða,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi).