Til hvers er Ísland að kjósa?

Hvert sinn sem Íslendingar kjósa, þá er alltaf spurning: „Fyrir hvað eða hvern er öll þjóðin að kjósa, er hún að kjósa um þau loforð sem þessir flokkar eru mjög dugleg við að svíkja eða er þjóðin að kjósa þessa flokka til að standa við þau loforð sem þau gefa hverju sinni?“. Því er þetta ekki það sem er búið að gerast hérna á Íslandi að þau vinsælustu pólitíkusaskurðgoð eru alltaf kosin þótt þjóðin viti fyrirfram að þau loforð verða svikin á einhvern átt?

Þannig til hvers eru kosningar? Því einsog við Íslendingar erum búin að læra undafarnar kosningar, þá fáum við alltaf yfir okkur þau stjórnvöld sem lofa öllu fögru, enda hafa þessir stórflokkar alltaf getað fjármagnað þær auglýsingaherferðir með þeim loforðaslagorðum sem þeir kunna ekki eða vilja ekki standa við, á meðan að hinir litluflokkar geta lítið auglýst sig einsog þeir stórflokkar sem kaupa sína kjósendur með blekkinga auglýsingaslagorðum sem margir af þeim kjósendum trúa á, sem og hefur gerst að við Íslendingar sitjum alltaf uppi með svikaflokka sem hugsa ekkert um Ísland nema að skaða það land sem þeir eru búnir að rústa með sínum lygaleik sem og örfáir kjósendur nú á dögum trúa enn á, enda þeirra pólitíkusaskurðgoð sem þessir hópar dýrka sem og þau vilja ekki missa frá sér í þeim kosningum sem kosið er alltaf yfir okkur hverju sinni.

Því þann 28. október 2013 skrifaði ég bloggfærslu um: „Hvernig svíkja stjórnvöld loforð?“, sem og ég fer yfir þau loforð sem þessir stórflokkar hafa sagst ætla að standa við, en hafa ekki getað sýnt uppá að þeir yfir höfuð geti staðið við þau loforð sem þeir eru búnir að leika sér við að svíkja með þeim lygablekkingarleik að segja að þeir séu að standa við þau loforð sem þeir lofuðu síðustu kosningar. Þess vegna er aftur spurt: „Þannig til hvers eru kosningar?“.

Því eru þessir fámennis Íslendingar sem dýrka og kjósa þessi vinsælu pólitíkusaskurðgoð aftur og aftur yfir okkur ekkert búin að læra af þeim mistökum sem þessir stórflokkar hafa gert Íslandi undanfarnar kosningar? Því ef næstu kosningar verða, munu þá ekki þessir stórlygaflokkar ekki bara komast aftur inná Alþingi okkar þjóðar til þess að geta haldið áfram þau skemmdarverk sem þeir nú þegar eru að gera þjóð sinni hverju sinni? Sem og maður vonar ekki, því einsog ástand Íslands er orðið nú á dögum, þá hafa þessir stórflokkar ekkert sýnt þjóð sinni þá virðingu að vilja lýta á alla þjóðina sem eitt jafnræðislýðræði, heldur verið dugleg við það að búa til ólög gegn sínu jafnræðislýðræði, með því að hugsa um sig, sína fjölskyldur, frændhygli, vini og þá auðmenn sem hafa getað keypt þau ólög sér til hags, þjóðinni til margskaða.

Þannig hver er þessi margskaði sem þjóðin kýs alltaf yfir okkur hverjar kosningar? Því ef næstar kosningar verða, þá er það eina sem þjóðin þarf að læra að gera, er að fræðast betur um hvað þessir stór- og litluflokkar hafa lofað. Sem og er mjög sorglegt, að margt af því sem þessir flokkar lofa stenst ekki alltaf þeim væntingum sem þjóðin upphaflega kusu þá flokka til að standa við. Því einsog stjórnarskrá 48. gr. segir, sem og ég mun vitna úr þeirri bloggfærslu sem ég skrifaði „Hvernig svíkja stjórnvöld loforð?“, segir: „Alþingismenn eru eingöngu bundnir við sannfæringu sína og eigi við neinar reglur frá kjósendum sínum.“ Þannig um hvað fjallar greinin? Í raun segir hún allt sem segja þarf, því þegar alþingismenn sannfæra þjóð einhverju, eru þeir „eingöngu bundnir við sannfæringu sína“ um það að þeir geti og ætli sér að standa við gefin loforð, enn samt ekki bundnir þeirri reglu og sannfæringu „frá kjósendum“ til að standa sig við þau. Þannig þegar þeir lokka kjósendur, sannfæra þeir þeim með loforðum og svikum, því þeir vita að þeir geta það, bara útaf því að stjórnarskráin leifir það.“, sem og útfrá þessu, þá höfum við Íslendingar alltaf þurf að blæða þann margskaða sem stjórnvöld hafa valdið sinni eigin þjóð, vegna þess að stjórnarskráin leifir þeim stjórnvöldum að vera bara „eingöngu bundnir við sannfæringu sína og eigi við neinar reglur frá kjósendum sínum.“, þess vegna hefur Ísland blætt þeim skaðvöldum sem hafa misnotið sér þessa stöðu, að lofa öllu fögru, enn svíkja um leið og þau eru kosin hverju sinni. Þannig hvernig er hægt að kjósa stjórnvöld ef þau geta svikið loforð útfrá 48. gr. stjórnarskrárinnar?

Sem og er hinn allra versti höfuðverkur okkar lýðveldisjafningakjósenda, að geta fundið út hverjir eru heiðarlegir og ekki heiðarlegir af þeim stjórnvöldum sem hvert sinn eru kosin af þjóðinni til að standa við þau gefin loforð, sem þjóðin býst alltaf við að þeir flokkar sem kosnir eru, ætli sér að standa við þau gefin loforð sem kosið er um hverjar kosningar. Sem þýðir, hverjir af þessum flokkum eru treystandi sem þjóðin kýs hverjar kosningar: „Eru það þeir flokkar sem standa við sín gefin loforð?“ eða: „Eru það þeir flokkar sem misbjóða vald sitt við að svíkja flest gefin loforð bara útaf því að 48. gr. stjórnarskrárinnar leifir það að vissu takmarki?“, því þetta er ein af þeim ástæðum sem við jafningakjósendur höfum þurft að berjast við: „Hverjir af þessum flokkum eru treystandi?“. Því það sem lýðveldisjafningakjósendur munu þurfa að velja næstu kosningar, hvort þær kosningar verða í þessu ári eða eftir um það bil 2 ár, þá þarf að geta fundið út þá helstu flokka sem staðið hefur getað við þau flest loforð sem kosið var síðustu kosningar, sem og maður veit að það verður því miður mjög erfitt: „Því hverjir af þessum flokkum sem nú er við störf hafa staðið sig við þau gefin loforð sem kosið var um á síðustu kosningum?“.

Þannig hvernig á að kjósa ef það er ekki hægt lengur að treysta neinum af þessum flokkum? Því þetta er eitt af því sem ég eða einhver annar getur ekki kennt kjósendur að gera, að kjósa rétt. Því eina leiðin til að geta kosið rétt, er jú að geta skilgreint þá flokka sem bjóða sig fram, með því að lesa sig almennilega til um þá flokka og skoða vandlega þann sögubakgrun hverjir þessir flokkar eru, hvort þau séu nýir eða gamlir flokkar. Og ef meirihlutinn af þessum flokkum sem bjóða sig fram eru gamlir flokkar, þá á nú að vera mjög auðvelt með að geta fundið út hverjir af þessum flokkum stóðu sig við flest loforð. En ef það eru nýir flokkar, þá getur það orðið strembið erfitt að finna út hverjir af þeim er treystandi, nema maður geti lesið sig vel til um feril þeirra nýflokka, til að geta fundið út þann rétta flokk sem vilja vinna í heiðaleik fyrir sína þjóð, með því að læra að standa við þau gefin loforð sem þau munu gefa hverju sinni. Því er þetta ekki það sem Ísland vill, að geta fundið út hverjir af þessum flokkum geta staðið sig við þau flest loforð sem gefin eru hverjar kosningar?

Að minnstakosti þá er mitt svar við þessari spurningu: „Jú, þetta er það sem maður vill geta kosið um, af þeim loforðum sem var staðið mest við“, en ekki veit ég um þau sem lesa þennan pistil, hvern þau vilja kjósa næstu kosningar, hvort þær verða í þessu ári eða eftir um það bil 2 ár, sem því miður verður bara að koma í ljós. Þannig þeir sem kusu síðast í síðustu kosningum, gerið þjóðinni þann góðhjarta greiða að kjósa ekki þetta endalausa bull yfir okkur aftur, því nóg er komið af þessum hjartalausu stjórnvöldum sem skaðað hefur land okkar allt of lengi. Þannig vonandi Ísland vegna, verða einhvern tíma réttar kosningar, það er að segja ef það eru til þannig kosningar, því nóg er komið af þeirri mengandi spillingu sem hefur eyðilagt Ísland alltof lengi.

Þannig megi sá dagur verða, að Íslendingar geti fundið þann rétta flokk sem vill vinna heiðarlega fyrir sína þjóð, án þess að lenda endalaust í svik, sem er orðið frekar leiðinlegt að Ísland er alltaf að lenda í svikaflokka sem kunna ekki að iðrast þeim svikum. Þannig megi sá dagur rætast, að ef Ísland vill einhvern tíman kallast jafnræðisríki, þá er tækifæri nú komið til að geta valið rétt, það er að segja, ef við jafnræðiskjósendur finnum einhvern tíman þann rétta flokk, sem því miður verður bara að koma í ljós þegar þær kosningar verða. Þannig vonandi rætist það að Ísland verði það land sem við öll þjóðin sköpuðum sem ein heild, að allir séu jafnir, því nóg er komið af þessum mengunarójöfnunarlögum sem hefur eyðilagt Ísland, sem og hin núverandi spilltu stjórnvöld hafa skapað gegn þjóðinni. Þannig munum, veljum rétt, ef við getum einhvern tíman valið þann rétta flokk sem hugsar um alla jafnræðisíslendinga sem jafnt, en ekki um þá ofurspilltu sem vilja eyðileggja Ísland sér til skemmtunar án blygðunar þess skaða sem þeir valda hverju sinni.

Kær vonar kveðja til betri framtíða,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi).

 

Athugasemdir

[Sigurður Hjaltested (IP-tala skráð) 12.5.2015 kl. 20:24]

Frábær pistill hjá þér og hverju orði sannur.

Nú hef ég haft kosningarrétt í rúm 30 ár.

Þegar ég lít til baka, sama hvað ég hef kosið,

hef ég þurft að upplifa það allt mitt líf að allir

þessir flokkar standa ekki við eitt né neitt af því

sem þeir lofa.

Er það eðlilegt að heil kynslóð þurfi að lifa við það,

að það sé bara sjálfsagt að svíkja og ljúga til þess eins

að koma sér að kötlunum..???

Fyrir hvern eru þessir flokkar, (einn og sami flokkurinn bara

með 4 mismunandi nöfn) yfirleitt að vinna..???

Ekki fyrir almúgann, það er á hreinu.

Nokkuð er víst og það er það, að enginn af þessum

síljúgandi flokkum sem ég hef þurft að lifa við

fær mitt atkvæði.

M.b.kv.

[Sigurður Haraldsson, 23.5.2015 kl. 21:18]

Fjórflokksmafíuna mun ég aldrei kjósa framar né vörtur út frá henni!