Hvað Kallast Friður og Sátt?

Þegar maður lifir þessum heimi, eins og hann flókinn kann að vera. Þá sér maður ekki það sem margir kalla jú eftir, sem er friður og sátt. Ekki þarf að vera fæddur í gær til að skilja hvað friður þýðir, enda er það bara eitt orð yfir því, sem kallast sátt. Sem maður á erfitt með að sjá gerast, hver sem hver og einn kann að vera, sem leitum friðar og sátt við hvort annað og aðra. Og að lifa því sem gerist, hvort það sé gott eða slæmt, er þraut ein að læra horfa á, hvort einhver sé að lifa því í sátt eða í ósáttsemi. Því til að leita friðs, þarf sátt.

Sem erfitt hefur verið mörgum að vilja læra ganga eftir, enda ekki allir sáttir við hvort annað, einsog hver og einn sækist eftir, hver sem við kunnum nú að vera. Enda vitnar: „Þegar menn segja: "FRIÐUR OG ENGIN HÆTTA", ÞÁ KEMUR SNÖGGLEGA TORTÍMING YFIR ÞÁ, EINS OG JÓÐSÓTT YFIR ÞUNGAÐA KONU. Og þeir munu alls ekki undan komast. (Fyrsta Þessaloníkubréf 5:3)“. Því endalaust heyrir maður um frið.

En hvar er sáttin?

Og að vilja sjá frið, þarf sátt. En ekki bara tal um það sem kallast: „FRIÐUR OG ENGIN HÆTTA“, þegar sú sátt er ekki til staðar, hjá þeim sem vita ekki hvað friður og sátt í raun þýðir. Því ef einhver óskar friðs, er líka óskað eftir enga hættu, aðallega í sátt. Enda er maður ekki ennþá farinn að sjá einhvern að vilja læra ganga í frið, til að hver og einn sé að lifa í sátt við hvort annað.

En svo þarf ekki að vera, ef við vitum hvað friður þýðir, þegar hver og einn er í sátt við hvort annað, með það í huga, þótt það sé ekki auðvelt, þá er sáttin friður, sem fáir hafa lært að ganga eftir, með þann vilja, að geta lifað í sátt við hvort annað, hver sem við jú kunnum að vera.

Því að horfa á stríð, gegn þeim, skiptir engu hver þau kunna að vera, er ekki sátt, enda ófriður. Og þau sem sækjast eftir að vilja ekki horfa á allt þetta ósáttsemi, hrópa: „FRIÐUR OG ENGIN HÆTTA“, vitandi, að ekki er sú tíð ennþá kominn, með þá von, að einhvern tíman mun sú tíð koma.

Nei alveg sama hvernig hver og einn kann að vitna um frið, ætti líka að vita, ef allir eru sátt, er: „FRIÐUR OG ENGIN HÆTTA“. Þannig ef einhvern staðar er ekki friður, þýðir það eitt, ekki segja: „FRIÐUR OG ENGIN HÆTTA“, þegar sú staða er ekki til staðar. Útaf þeim, hverjum sem hver og einn kann að vera, vita ekki í raun, hvað þetta orðatiltæki rauninni þýðir, þegar sátt er ekki um þessa hluti. Þannig þau, sem eru vön að þurfa horfa á það líf, þegar: „FRIÐUR OG ENGIN HÆTTA“, er ekki ennþá komið. Í ósk eftir í sátt við aðra, að einhvern tíman mun hver og einn læra að fatta hvað þessi orð virkilega þýða. En þegar sú tíð mun koma, þá mun maður ekki tala um hvað friður þýðir, enda engin hætta, þegar hver og einn er í sátt við hvort annað, hver sem við öll kunnum að vera, skiptir engu hver sá eða sú kann að vera.

Þannig megi sá dagur koma, þegar sá friður verður, með enga hættu, aðallega í sátt.

Kær kveðja í friði og sátt,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi).

Þegar Hið Góða Er Litið Á Sem Illt!

Þegar maður gengur þessu lífi. Þá er aldrei, sem mennskur, eins og aðrir, auðvelt að upplifa það sem gerist, hvort það sé af hinu góða eða af hinu illa. Enda höfum við öll val á milli þessa beggja hluta. Þannig hver er munurinn á milli þessa tveggja hluta, veit það einhver, ef svo, hver er munurinn á milli, er gott illt eða er illt gott, hvað er hvað?

Því eins og kom einu sinni vitnað: „Vei þeim, SEM KALLA HIÐ ILLA GOTT OG HIÐ GÓÐA ILLT, sem gjöra myrkur að ljósi og ljós að myrkri, sem gjöra beiskt að sætu og sætt að beisku. (Jesaja 5:20)“, á meðan annarstaðar vitnar: „Breyttu ekki eftir því, SEM ILLT ER, minn elskaði, heldur eftir því, SEM GOTT ER. Sá SEM GOTT GJÖRIR heyrir Guði til, en sá SEM ILLT GJÖRIR hefur ekki séð Guð. (Þriðja Jóhannesarbréf 1:11)“.

Nei, af því sem maður hefur heiðarlega lært: „Þá er hið góða aldrei illt, né hið illa gott.“, enda veit maður á milli þessa beggja hluta, en maður veit ekki um aðra, hvort þau vita í raun muninn þar á milli. Á meðan maður sér ekki aðra kunna að vilja gera gott, þegar hið illa stjórnar öllu, þar sem gott er illt og illt er gott, í augum margra, því miður. Enda lifir hver og einn því sem gerist, að velja: „Á að stunda góðmennsku eða illmennsku?“. Bara spurning, ef einhver hefur svar. Þannig veit einhver svarið. Ef svo, af hverju er erfitt að gera hið góða, ekki hið illa, hver er munurinn þar á milli, veit það einhver?

Þannig njótið lífsins, kær kveðja,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi).

 

Hvað Þýðir Kærleikur?

Það erfiðasta sem hver og einn á erfitt með að ganga eftir er að vita í raun og veru hvað kærleikur þýðir, og er í raun og veru er. Enda lifum við öll í þann heimi, sem veit ekki hvað það hugtak þýðir. Því ef allir eru að óska eftir virðingu til annarra, af hverju sækjast þau þá ekki eftir kærleikanum sem alltaf gott gefur til baka?

Að lifa í þessum flókna heimi, sem lítur á sig sjálft: „Ég er betri en allir!“, átta sig ekki á því að við öll erum það sem við erum, hvort við höfum fæðst sem rík, eða fáttæk, þá á það yfirleitt ekki að skipta máli hver, hver og einn, kann að vera, enda verðskuldum við öll virðingu, hver sem við kunnum að vera.

Einu sinni kom ritað, útfrá þeirri mest misskildustu bók í heimi, sem margir hata og fyrirlíta, sem aðrir virða sem trúverðug bók, sem vitnar bara um það sem satt er, þar sem sú umdeilda og mesta misskildasta bók vitnar: „Þótt ég talaði tungum manna og engla, en hefði ekki kærleika, væri ég hljómandi málmur eða hvellandi bjalla. • Og þótt ég hefði spádómsgáfu og vissi alla leyndardóma og ætti alla þekking, og þótt ég hefði svo takmarkalausa trú, að færa mætti fjöll úr stað, en hefði ekki kærleika, væri ég ekki neitt. • Og þótt ég deildi út öllum eigum mínum, og þótt ég framseldi líkama minn, til þess að verða brenndur, en hefði ekki kærleika, væri ég engu bættari. • Kærleikurinn er langlyndur, hann er góðviljaður. Kærleikurinn öfundar ekki. Kærleikurinn er ekki raupsamur, hreykir sér ekki upp. • Hann hegðar sér ekki ósæmilega, leitar ekki síns eigin, hann reiðist ekki, er ekki langrækinn. • Hann gleðst ekki yfir óréttvísinni, en samgleðst sannleikanum. • Hann breiðir yfir allt, trúir öllu, vonar allt, umber allt. • Kærleikurinn fellur aldrei úr gildi. En spádómsgáfur, þær munu líða undir lok, og tungur, þær munu þagna, og þekking, hún mun líða undir lok. • Því að þekking vor er í molum og spádómur vor er í molum. • En þegar hið fullkomna kemur, þá líður það undir lok, sem er í molum. • Þegar ég var barn, talaði ég eins og barn, hugsaði eins og barn og ályktaði eins og barn. En þegar ég var orðinn fulltíða maður, lagði ég niður barnaskapinn. • Nú sjáum vér svo sem í skuggsjá, í ráðgátu, en þá munum vér sjá augliti til auglitis. Nú er þekking mín í molum, en þá mun ég gjörþekkja, eins og ég er sjálfur gjörþekktur orðinn. • En nú varir trú, von og kærleikur, þetta þrennt, en þeirra er kærleikurinn mestur. Fyrsta Korintubréf 13, allur kaflin um hvað Kærleikur þýðir.“, sem sýnir: „kærleikurinn er mestur“.

Þannig af hverju er ófriður á milli hvort annað, þegar ritningin hvetur hvern og einn að ganga í kærleik.

Því allt sem ritningaversin eru að vitna um, er það sem hver og einn sækist eftir, er jú virðing til baka, sem kallast: „Getur einhver sýnt manni hvað kærleikur þýðir, sem alltaf gefur gott til baka, án vanvirðinga?“.

Þannig farið vel með ykkur,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi), í kærleik virðingu, hver sem þið kunnið að vera.

 

Af Hverju Hata Margir Náungan Í Kringum Sig?

Það er bara einn einfaldur boðskapur sem Jesús kenndi manni að ganga eftir, eins og Kristur vitnaði: „Hann svaraði honum: ",ELSKA SKALT ÞÚ DROTTIN (Yahweh), GUÐ ÞINN, AF ÖLLU HJARTA ÞÍNU, ALLRI SÁLU ÞINNI OG ÖLLUM HUGA ÞÍNUM.` • ÞETTA ER HIÐ ÆÐSTA OG FREMSTA BOÐORÐ. • Annað er þessu líkt: ,ÞÚ SKALT ELSKA NÁUNGA ÞINN EINS OG SJÁLFAN ÞIG.` (Matteusarguðspjall 22:37-39)“; sem margir eiga erfitt með að vilja skilja, á meðan þau vita ekki hver náunginn er, sem manni ber að elska. Já við öll erum náungar hvort annars, enda þekkir maður ekki ykkur, hver sem þið kunnið að vera. En þegar maður lærir að virða náungan sem maður þekkir ekkert, þá lærir maður að skilja þegar ritningin kennir: „Allt lögmálið er uppfyllt með þessu eina boðorði: "ÞÚ SKALT ELSKA NÁUNGA ÞINN EINS OG SJÁLFAN ÞIG." (Galatabréf 5:14)“; og: „En ekki hafið þér þess þörf, AÐ ÉG SKRIFI YÐUR UM BRÓÐURKÆRLEIKANN, ÞVÍ GUÐ HEFUR SJÁLFUR KENNT YÐUR AÐ ELSKA HVER ANNAN. (Fyrsta Þessalonikubréf 4:9)“.

Sem þýðir eins og ritað er: „Bræður mínir, FARIÐ EKKI Í MANNGREINARÁLIT, þér sem trúið á dýrðardrottin vorn Jesú Krist. • NÚ KEMUR MAÐUR INN Í SAMKUNDU YÐAR MEÐ GULLHRING Á HENDI OG Í SKARTLEGUM KLÆÐUM, OG JAFNFRAMT KEMUR INN FÁTÆKUR MAÐUR Í ÓHREINUM FÖTUM, • EF ÖLL ATHYGLI YÐAR BEINIST AÐ ÞEIM, SEM SKARTKLÆÐIN BER, OG ÞÉR SEGIÐ: "SETTU ÞIG HÉRNA Í GOTT SÆTI!" EN SEGIÐ VIÐ FÁTÆKA MANNINN: "STATTU ÞARNA, EÐA SETTU ÞIG Á GÓLFIÐ VIÐ FÓTSKÖR MÍNA!" • HAFIÐ ÞÉR ÞÁ EKKI MISMUNAÐ MÖNNUM OG ORÐIÐ DÓMARAR MEÐ VONDUM HUGSUNUM? • Heyrið, bræður mínir elskaðir! HEFUR GUÐ EKKI ÚTVALIÐ ÞÁ, SEM FÁTÆKIR ERU Í AUGUM HEIMSINS, TIL ÞESS AÐ ÞEIR VERÐI AUÐUGIR Í TRÚ OG ERFINGJAR ÞESS RÍKIS, ER HANN HEFUR HEITIÐ ÞEIM, SEM ELSKA HANN? • EN ÞÉR HAFIÐ ÓVIRT HINN FÁTÆKA. ERU ÞAÐ ÞÓ EKKI HINIR RÍKU, SEM UNDIROKA YÐUR OG DRAGA YÐUR FYRIR DÓMSTÓLA? • ERU ÞAÐ EKKI ÞEIR, SEM LASTMÆLA HINU GÓÐA NAFNI, SEM NEFNT VAR YFIR YÐUR? • EF ÞÉR UPPFYLLIÐ HIÐ KONUNGLEGA BOÐORÐ RITNINGARINNAR: "ÞÚ SKALT ELSKA NÁUNGA ÞINN SEM SJÁLFAN ÞIG", ÞÁ GJÖRIÐ ÞÉR VEL. • EN EF ÞÉR FARIÐ Í MANNGREINARÁLIT, ÞÁ DRÝGIÐ ÞÉR SYND OG LÖGMÁLIÐ SANNAR UPP Á YÐUR AÐ ÞÉR SÉUÐ BROTAMENN. • ÞÓTT EINHVER HÉLDI ALLT LÖGMÁLIÐ, EN HRASAÐI Í EINU ATRIÐI, ÞÁ ER HANN ORÐINN SEKUR VIÐ ÖLL BOÐORÐ ÞESS. (Jakobsbréf 2:1-10)“; sem sýnir, að elska náungan eins og sig sjálfan, hver sem maður kann að vera, er hið æðsta boðorð sem Kristur Jesús kenndi manni að ganga eftir. En af hverju eiga svo margir erfitt með að ganga eftir þessu einfalda boðorði, að elska náungann eins og sig sjálfan; því hver er náunginn, erum það ekki við öll, hver sem þið kunnið að vera?

Enda vitnar: „ÞÉR ELSKAÐIR, ELSKUM HVER ANNAN, ÞVÍ AÐ KÆRLEIKURINN ER FRÁ GUÐI KOMINN, OG HVER SEM ELSKAR ER AF GUÐI FÆDDUR OG ÞEKKIR GUÐ. • SÁ SEM EKKI ELSKAR ÞEKKIR EKKI GUÐ, ÞVÍ AÐ GUÐ ER KÆRLEIKUR. • Í ÞVÍ BIRTIST KÆRLEIKUR GUÐS MEÐAL VOR, AÐ GUÐ HEFUR SENT EINKASON SINN Í HEIMINN TIL ÞESS AÐ VÉR SKYLDUM LIFA FYRIR HANN. • ÞETTA ER KÆRLEIKURINN: EKKI AÐ VÉR ELSKUÐUM GUÐ, HELDUR AÐ HANN ELSKAÐI OSS OG SENDI SON SINN TIL AÐ VERA FRIÐÞÆGING FYRIR SYNDIR VORAR. • ÞÉR ELSKAÐIR, FYRST GUÐ HEFUR SVO ELSKAÐ OSS, ÞÁ BER EINNIG OSS AÐ ELSKA HVER ANNAN. • ENGINN HEFUR NOKKURN TÍMA SÉÐ GUÐ. EF VÉR ELSKUM HVER ANNAN, ÞÁ ER GUÐ STÖÐUGUR Í OSS OG KÆRLEIKUR HANS ER FULLKOMNAÐUR Í OSS. • Vér þekkjum, að vér erum stöðugir í honum og hann í oss, af því að hann hefur gefið oss af sínum anda. • Vér höfum séð og vitnum, að faðirinn hefur sent soninn til að vera frelsari heimsins. • Hver sem játar, að Jesús sé Guðs sonur, í honum er Guð stöðugur og hann í Guði. • VÉR ÞEKKJUM KÆRLEIKANN, SEM GUÐ HEFUR Á OSS, OG TRÚUM Á HANN. GUÐ ER KÆRLEIKUR, OG SÁ SEM ER STÖÐUGUR Í KÆRLEIKANUM ER STÖÐUGUR Í GUÐI OG GUÐ ER STÖÐUGUR Í HONUM. • MEÐ ÞVÍ ER KÆRLEIKURINN ORÐINN FULLKOMINN HJÁ OSS, AÐ VÉR HÖFUM DJÖRFUNG Á DEGI DÓMSINS, ÞVÍ AÐ VÉR ERUM Í ÞESSUM HEIMI EINS OG HANN ER. • ÓTTI ER EKKI Í ELSKUNNI. FULLKOMIN ELSKA REKUR ÚT ÓTTANN. ÞVÍ AÐ ÓTTINN FELUR Í SÉR HEGNINGU, EN SÁ SEM ÓTTAST ER EKKI FULLKOMINN Í ELSKUNNI. • VÉR ELSKUM, ÞVÍ AÐ HANN ELSKAÐI OSS AÐ FYRRA BRAGÐI. • EF EINHVER SEGIR: "ÉG ELSKA GUÐ," OG HATAR BRÓÐUR SINN, SÁ ER LYGARI. ÞVÍ AÐ SÁ SEM ELSKAR EKKI BRÓÐUR SINN, SEM HANN HEFUR SÉÐ, GETUR EKKI ELSKAÐ GUÐ, SEM HANN HEFUR EKKI SÉÐ. • OG ÞETTA BOÐORÐ HÖFUM VÉR FRÁ HONUM, AÐ SÁ SEM ELSKAR GUÐ Á EINNIG AÐ ELSKA BRÓÐUR SINN. (Fyrsta Jóhannesarbréf 4:7-21)“; sem sýnir, þá er kærleikurinn æðri, og að geta gengið eftir þeim kærleik, þarf að vita hver sá kærleikur er, sem vitnað er um sem: „GUÐ ER KÆRLEIKUR, OG SÁ SEM ER STÖÐUGUR Í KÆRLEIKANUM ER STÖÐUGUR Í GUÐI OG GUÐ ER STÖÐUGUR Í HONUM.“, eins og kom ritað um það hvernig maður elskar náungan, hver sem hann eða hún kann að vera, þá erum við öll náungar hvort annars, sem ber að virða hvort annað, eins og við erum, án fordóma, heldur í kærleik, sem gott gefur til baka þeim sem læra að elska náungan eins og sig sjálft. Já það er ekki auðvelt að elska þann sem maður þekkir ekki, né veit um hver er, enda erum við öll náungar hvort annars, hver sem hann eða hún kann að vera. Þannig farið vel með ykkur öll, í kærleik virðingu við hvort annað, hver sem þið kunnið að vera, enda verðskuldum við þann kærleik, sem kostar ekkert, nema kærleik til baka í virðingu við hvort annað, hver sem þið kunnið að vera.

Og ef einhverjir hafa áhuga, þá eru allir velkomnir að skoða þá Facebook síðu, sem heitir bæði á Íslensku og Ensku: „Hvað er að vera Kristinn í trú? > What is to be a Christian in faith?“; sem hægt er að skoða hér => https://www.facebook.com/groups/346828048726239, ef einhver vill kynnast því hvað ritningin ein hefur að vitna; enda er sú grúppusíða opin öllum, þar sem deilt eru Íslenskum biblíuversum frá öðrum trúuðum, og síðan stundum Ensk YouTube myndbönd um trúna sjálfa.

Kær virðing kveðja,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi).

 

Að sjá lífið eins og það er!

Spurning: „Hvernig gengur hjá öðrum að lifa lífinu?“.

Ekki kemur manni við að spyrja svona spurningu, enda lifa þau sem ennþá lifa, eins og þau lífa. Því ekki er maður eins og aðrir, nema bara vera eitt eintak af sínu eigin sjálfi, hver sem og einn kann að vera. Og að læra elska einhvern eins og sig sjálft, er ekki auðvelt.

Því þegar maður horfir á lífið eins og það gerist. Er ekki auðvelt að horfa uppá. En er ekki bara sagt: „Svona er lífið!“. Já, hver og einn getur sagt hitt og þetta, Og að læra horfa á lífið eins og það er. Er ekki auðvelt að lifa, á meðan aðrir lifa ekki á þann hátt eins og aðrir óska eftir að þau skulu lifa.

Ekki óskar maður um neitt, nema geta lifað því lífi eins og það kann að vera, og mun halda áfram að vera.

Að hver og einn læri þá kúnst, að hugsa vel með ykkur, hver sem hver og einn kann að vera. Þar sem erfitt kann að ganga eftir, er að vilja kunna ganga eftir. Að heimurinn kunni að læra virða hver og einn, eins og hver og einn er. Ekki í vanvirðingu, heldur í virðingu kærleik.

Og að horfa á aðra kunna ekki virða hvort annað einsog það kann að vera. Er aldrei dans á rósum að horfa uppá. Enda lifir hver og einn sínu lífi, hvað hver og einn gerir. Og að sjá, eða upplifa því sem gerist í kringum hverjum og einum. Er ekki alltaf auðvelt að horfa uppá. En er ekki sagt: „Svona er lífið!“. Þannig farið vel með ykkur.

Kveðja,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi), sem óskar, að þið farið vel með ykkur.

Fróðleikur eins og hann er!

Það er aldrei auðvelt að lifa því svo kallaða lífi, sem hver og einn er að lifa í.

Enda fróðlegt líf, sem hver og einn þarf að alast upp við, að lifa í. Hvort það sé gott, eða: „Hvað kallast illt á okkar nútíma aldar dögum, veit það einhver?“.

Og að lifa þannig lífi, er fróðleikur einn, að spyrja um þá spurningu. Því að horfa uppá þann fróðleik sem gerist í kringum manni, hver sem einhver kann að vera, hvort það sé hann eða hún, enda bara eitt eintak af okkur sjálfum, hver sem við öll sjálf kunnum að vera. Sem jú öll krefjumst um eitthvað. En hvað?

Margir óska eftir svari, á meðan að það svar hefur alltaf verið til, en fáir hafa áhuga að vilja vita hvaða svar það er, eða kann að vera. Að lifa þessu lærdóms lífi, sem hver og einn lifir í. Er fróðleikur einn að læra að lifa í. Aðallega í virðingu, eða: „Hvað kallast vanvirðing á okkar nútíma aldar dögum?“; sem erfitt er að venja sig við að vilja ekki vita svarið við, en vilja samt sem áður vilja vita svarið við því. Af hverju?

Jú, í spurningu: „Hver vill virðingu til baka, án fordóma, heldur í kærleik, sem gott gefur, aldrei einhver höfuðverkur hvað er illt, enda af hverju að spyrja þetta, þegar hver og einn óskar að allt sé í góðu lagi, á meðan það slæma er lítið talað um, hvað sem það kann að vera, gott eða illt?“.

Spurning hvort einhver veit munninn þar á milli, á okkar öld, er ekki auðvelt að svara. En á meðan hver og einn lifir, hver sem sá eða sú kann að vera. Þá er það alltaf fróðleikur einn, að geta lifað því lífi sem hverjum og einum var gefið. Og að velja gera gott, er aldrei, dýrt, enda alltaf frítt, að vilja læra ganga eftir. Ekki veit maður um þau gráðugu, enda þeirra líf, meiri auðæfi. En maður lifir ekki því dans á rósum lífi, en maður, eins og aðrir, lifum því sem gerist, gott eða illt. Og að læra að fá virðingu til baka, er ósk allra vilja læra lifa eftir. Því þannig er kærleikur lífsins, sem fáir eiga mjög erfitt að vilja lifa eftir.

Ekki minn, eða annarra manna höfuðverkur, heldur þeirra sem illt elska að gera, án þess að vilja gera öðrum gott, enda vita þau sem þannig hugsa, ekki á muninn þar á milli. Hvað er hvað?

Enda er það mjög fróðlegt, að geta vitað þar á milli. Án þess að spyrja.

En svona er jú lífið.

Farið vel með ykkur, aðallega í kærleik,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi), í virðingu, við ykkur öll, hver sem þið kunnið að vera.

 

 

Að horfa á það sem maður sér!

Hver sem einhver er, eins og sá, sú, kann að vera.

Er ekki auðvelt að ganga eftir.

Á meðan að hver og einn lifir, hið sorglega, að gerast.

Þegar aðrir vita ekki hvað virðing þýðir.

Með því að eiga erfiðleika vita hvað kærleik virðing til baka þýðir.

Af hverju?

Bara spurning, farið vel með ykkur,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi), í kærleik virðingu.

Lífið eins og það kann að vera!

Að lifa lífinu eins og það gerist, er nú ekki auðvelt að lifa dans og rós lífi. Enda lifum við mörg, hver sem við kunnum nú að vera. Í því sem hver og einn er að lifa eftir. Hvort það sé gott eða illt.

Mjög flókið í spurningu: „Af hverju er verið að lifa þessu lífi; er ekki til betra líf en það sem maður er að lifa á þeim tíma sem að gerist núna, sem seinna meir, mun verða að því sem kom, var og verður það sem gerðist. Eins og hringrás lífsins er. Sem yfirleit óskar eftir virðingu aftur til baka, án fordóma.

Og að lifa öllu sem gerist í kringum manni. Er flókið, að geta gengið eftir. Aðallega í kærleik, og mikinn lærdóms þolinmæði. Þar sem maður lærir, hver hann eða hún kann nú að vera. Að bera virðingu, án einhvers konar fordóma. Hver sem við kunnum nú að vera. Enda verðskuldum við öll virðingu, hver sem við öll kunnum nú að vera, og þá aðallega í kærleik. Sem ber virðingu fyrir hvort öðru, skiptir engu máli hver við kunnum að vera. Þannig farið mjög vel með ykkur, hver sem hann eða hún kann nú að vera.

Kær virðing kveðja,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi), farið vel með ykkur í kærleik, sem gott gefur til baka.

 

Ófriður og Hörmungar!

Í aldir hefur mannkyn þurft að þola allskonar ófrið og hörmungar. Því alveg frá þeim tíma sem maður fæddist, þá er maður í uppeldisaldri búin að sjá allskonar ófrið og hörmungar, sem aldrei hefur verið skemmtilegt að horfa uppá. En á meðan maður lifir og andar í þessum flókna heimi. Gerir maður sitt allra besta, að halda áfram að lifa því flókna lífi; sem er að gerast í kringum manni, hvort manni líkar það vel eða illa; sem fer alltaf eftir því, hvort maður vill sína virðingu eða vanvirðingu. Enda kýs maður nú frekar virðingu, en enga vanvirðingu. Því ef maður velur að vanvirða aðra, sem maður græðir ekkert á; enda kýs maður frekar virðingu, til þess eins, að geta fengið að lifa í virtu lífi, eins og flest allir í kringum manni óska jú eftir.

Og þegar maður sér ófrið og hörmung að gerast, vildi maður óska þess innilega að svona ógeð væri ekki til á okkar nútímaöld. En því miður, þá þarf maður að upplifa það sem gerist í kringum manni, endalaust óskandi eftir að þetta ógeð hætti. Hvort það kallast stríð, hatur, ofbeldi, níð, einelti, eða vanvirðing. Þá er allt þetta ógeð. En maður veit ekki með aðra. Enda lifir maður ekki í þeirra líferni. En að meinstakosti, þá hefur illska aldrei gefið gott frá sér; né hatur, eða eitthvað af þessu öllu ógeði, sem því miður er að gerast í kringum manni. Hvort það sé í sínu eigin heimalandi, eða einhvern staðar annarsstaðar í heiminum. Þá á enginn að þurfa upplifa ófrið eða hörmung, bara útaf því að þau sem illt elska; kunna ekki að styðja hvort annað, í friði og sátt. Því hvað græðir einhver á því lífi, að lifa í ófrið eða í ósátt?

Hingað til hefur maður lært, að ófriður eða ósátt, er nú ekki skemmtilegt líferni að þurfa horfa á; í sjónvarpi eða internetheimum, skiptir engu hvar maður fréttir um það sem er að gerast í kringum manni. Þá því miður stoppar ekki þessi ófriður eða ósátt sem er að gerast í kringum manni, þótt maður óskaði eftir því, að sá ófriður stoppi. Þá þarf sér hver og einn það mikla hugreki að læra stunda þann frið. Sem maður sér ekki, eins og er. Á meðan að ófriður er í kringum okkur. Bara útaf því, að þau sem illt vilja stunda. Hafa engan áhuga á því, að stunda frið. Enda vita þau ekki hvað það orðatiltæki þýðir. Því ef þau vissu það. Þá væri maður ekki að tala um þessa hluti, því sjálfur hefur maður ógeð af öllu þessu ófriði. Enda hefur maður séð það í sínu lífi, að best er að geta lifað í sátt. Sem er ekki alltaf auðvelt að gera. En þannig fær hver og einn sátt og frið. Bara með því að hafa kjark til að læra virða náungan, hver sem sá eða sú kann nú að vera, með því að vilja læra elska náungan eins og sitt eigið líf; í virðingu, en ekki í vanvirðingu. Enda hefur maður lært, að best er að virða aðra; frekar en að vanvirða þau sem maður þekkir ekkert. Enda hefur maður aldrei grætt á því að vanvirða aðra, nema jú fá þá vanvirðingu aftur til baka. Þannig ef einhver vill óska friðs, lærum að stunda þann frið; í sátt, sem gefur kærleik, sem engan aðgreinir, hver sem sá eða sú kann nú að vera. Hvort það sé maður sjálfur, eða einhver annar; hér á landi, eða einhverstaðar annarstaðar. Þá verðskuldum við öll virðingu, í kærleik, án aðgreiningar, hver sem sá eða sú kann nú að vera.

Kær kveðja, njótið friðar, kærleika og virðingu,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi), sem óskar þess, hver sem þið eruð, farið vel með ykkur.

Hvað er sannleikur á okkar dögum?

Nú á dögum, lifir maður á þeim tíma, einsog kom ritað: „Fyrir augliti Guðs OG KRISTS JESÚ, SEM DÆMA MUN LIFENDUR OG DAUÐA, með endurkomu hans fyrir augum og ríki hans heiti ég á þig: • Prédika þú orðið, gef þig að því í tíma og ótíma. VANDA UM, ÁVÍTA, ÁMINN MEÐ ÖLLU LANGLYNDI OG FRÆÐSLU. • ÞVÍ AÐ ÞANN TÍMA MUN AÐ BERA, ER MENN ÞOLA EKKI HINA HEILNÆMU KENNING, HELDUR HÓPA ÞEIR AÐ SÉR KENNURUM EFTIR EIGIN FÝSNUM SÍNUM TIL ÞESS AÐ HEYRA ÞAÐ, SEM KITLAR EYRUN. • ÞEIR MUNU SNÚA EYRUM SÍNUM BURT FRÁ SANNLEIKANUM OG HVERFA AÐ ÆVINTÝRUM. • En ver þú algáður í öllu, þol illt, gjör verk trúboða, fullna þjónustu þína. • Nú er svo komið, að mér verður fórnfært, og tíminn er kominn, að ég taki mig upp. • Ég hef barist góðu baráttunni, hef fullnað skeiðið, hef varðveitt trúna. (Annað Tímóteusarbréf 4:1-7)“; þar sem trúvilla ræður ríkjum, þar sem Kirkjur og aðrir söfnuðir sem segjast kenna sannleikann, eru farinn að kitla eyru trúaðra, með allskonar ævintýra sögur um hvað biblían kennir. Sem er mjög sorglegt að horfa upp á sem trúaður sjálfur, hvernig trúin hefur mengast með ævintýra lygum og allskonar blekkingum um hvað biblían kennir.

Enda kennir sú alda gamla fórna ritbók, sem margir elska eða hata, hvernig heimurinn mun ekki geta lengur kunnað að elskað sannleikann, einsog vitnar: „Jesús svaraði þeim: "VARIST AÐ LÁTA NOKKURN LEIÐA YÐUR Í VILLU. • Margir munu KOMA Í MÍNU NAFNI og segja: ,ÉG ER KRISTUR!` OG MARGA MUNU ÞEIR LEIÐA Í VILLU. • Þér munuð spyrja hernað og ófriðartíðindi. Gætið þess, að skelfast ekki. Þetta á að verða, en endirinn er ekki þar með kominn. • Þjóð mun rísa gegn þjóð og ríki gegn ríki, þá verður hungur og landskjálftar á ýmsum stöðum. • ALLT ÞETTA ER UPPHAF FÆÐINGARHRÍÐANNA. • Þá munu menn framselja yður til pyndinga og taka af lífi, OG ALLAR ÞJÓÐIR MUNU HATA YÐUR VEGNA NAFNS MÍNS. • MARGIR MUNU ÞÁ FALLA FRÁ OG FRAMSELJA HVER ANNAN OG HATA. • FRAM MUNU KOMA MARGIR FALSSPÁMENN OG LEIÐA MARGA Í VILLU. • OG VEGNA ÞESS AÐ LÖGLEYSI MAGNAST, MUN KÆRLEIKUR FLESTRA KÓLNA. (Matteusarguðspjall 24:4-12)“; sem sýnir hvernig margir nú á dögum hafa ekki passað uppá að varast ekki: „AÐ LÁTA NOKKURN LEIÐA YÐUR Í VILLU“, einsog og þessi ritningarvers vitna, um það hvernig: „FRAM MUNU KOMA MARGIR FALSSPÁMENN OG LEIÐA MARGA Í VILLU. • OG VEGNA ÞESS AÐ LÖGLEYSI MAGNAST, MUN KÆRLEIKUR FLESTRA KÓLNA.“; enda lifir maður þeirri tíð, hvernig: „KÆRLEIKUR FLESTRA KÓLNA“, flestra hefur hríð kólnað, enda lifum við á þeim dögum, að: „ER MENN ÞOLA EKKI HINA HEILNÆMU KENNING, HELDUR HÓPA ÞEIR AÐ SÉR KENNURUM EFTIR EIGIN FÝSNUM SÍNUM TIL ÞESS AÐ HEYRA ÞAÐ, SEM KITLAR EYRUN.“, sem er sorglegt.

Og búinn að vera trúaður í tæp 30 ár, er nú ekki búið að vera dans á rósum, þegar maður hefur lært að upplifa hvernig sú trú sem maður tók, hefur breyst svo mikið. Að maður er farinn að spyrja einsog kom einu sinni ritað í spurningu, þegar: „Jesús svaraði: "MITT RÍKI ER EKKI AF ÞESSUM HEIMI. VÆRI MITT RÍKI AF ÞESSUM HEIMI, hefðu þjónar mínir barist, svo ég yrði ekki framseldur Gyðingum. EN NÚ ER RÍKI MITT EKKI ÞAÐAN." • Þá segir Pílatus við hann: "Þú ert þá konungur?" Jesús svaraði: "Rétt segir þú. Ég er konungur. TIL ÞESS ER ÉG FÆDDUR OG TIL ÞESS ER ÉG KOMINN Í HEIMINN, AÐ ÉG BERI SANNLEIKANUM VITNI. HVER SEM ER AF SANNLEIKANUM, HEYRIR MÍNA RÖDD." • Pílatus segir við hann: "HVAÐ ER SANNLEIKUR?" Að svo mæltu gekk hann aftur út til Gyðinga og sagði við þá: "Ég finn enga sök hjá honum. (Jóhannesarguðspjall 19:36-38)“; sem nú á okkar nútímaalda dögum er líka spurt: „HVAÐ ER SANNLEIKUR?“, enda mjög flókið að vita, á meðan að sannleikurinn er kæfður, í allskonar villur, að maður bara spyr: „Veit einhver á okkar dögum, hvað er sannleikur?“. Þannig til að skilja þetta flókna hugtak, sem kallast sannleikur. Þá langar manni að leifa þeirri ritbók sem segist vita um hvað sannleikur þýðir, að útskýra þá flóknu spurningu: „HVAÐ ER SANNLEIKUR?“; enda ekki ný spurning, heldur mjög flókin aldargömul spurning. Þannig hvernig vitnar sú bók um það sem kallast sannleikur, því snýst ekki trúin að vita muninn á milli réttu og röngu, til að skilja það sem kallast á okkar dögum, sem sannleikur, eða hvað, því hvað er sannleikur?

Og að fræðast betur um þessa flóknu spurningu. Skoðum þá hvernig bæði Gamla og Nýja Testamentið kemur til með að vitna um þessa margflóknu spurningu. Enda segist sú bók vita um sannleikann, sem margir segjast þekkja, en alltaf í spurningu. Og einsog Gamla testamentið vitnar um það sem sannleikur kallast, þá mun þessi furðu skrift, koma til með að vitna um hvað sú fróðlega bók hefur að vitna um sannleikann. Sem kemur til með að vitna, eftir versa röð: „SÁ ER FRAM GENGUR Í FLEKKLEYSI OG IÐKAR RÉTTLÆTI OG TALAR SANNLEIK AF HJARTA, • SÁ ER EIGI TALAR RÓG MEÐ TUNGU SINNI, EIGI GJÖRIR ÖÐRUM MEIN OG EIGI LEGGUR NÁUNGA SÍNUM SVÍVIRÐING TIL; • SEM FYRIRLÍTUR ÞÁ ER ILLA BREYTA, EN HEIÐRAR ÞÁ ER ÓTTAST DROTTIN, SÁ ER SVER SÉR Í MEIN OG BREGÐUR EIGI AF, • sá er eigi lánar fé sitt með okri og eigi þiggur mútur gegn saklausum _ sá er þetta gjörir, mun eigi haggast um aldur. (Sálmar 15:2-5)“, því: „FYRIRMÆLI DROTTINS ERU RÉTT, GLEÐJA HJARTAÐ. BOÐORÐ DROTTINS ERU SKÍR, HÝRGA AUGUN. • ÓTTI DROTTINS ER HREINN, VARIR AÐ EILÍFU. ÁKVÆÐI DROTTINS ERU SANNLEIKUR, ERU ÖLL RÉTTLÁT. • ÞAU ERU DÝRMÆTARI HELDUR EN GULL, JÁ, GNÓTTIR AF SKÍRU GULLI, OG SÆTARI EN HUNANG, JÁ, HUNANGSSEIMUR. • ÞJÓNN ÞINN VARÐVEITIR ÞAU KOSTGÆFILEGA, AÐ HALDA ÞAU HEFIR MIKIL LAUN Í FÖR MEÐ SÉR. (Sálmar 19:9-12), þar með: „LÁT MIG GANGA Í SANNLEIKA ÞÍNUM OG KENN MÉR, ÞVÍ AÐ ÞÚ ERT GUÐ HJÁLPRÆÐIS MÍNS, ALLAN DAGINN VONA ÉG Á ÞIG. • MINNST ÞÚ MISKUNNAR ÞINNAR, DROTTINN, OG KÆRLEIKSVERKA, ÞVÍ AÐ ÞAU ERU FRÁ EILÍFÐ. • MINNST EIGI ÆSKUSYNDA MINNA OG AFBROTA, MINNST MÍN EFTIR ELSKU ÞINNI SAKIR GÆSKU ÞINNAR, DROTTINN. • GÓÐUR OG RÉTTLÁTUR ER DROTTINN, ÞESS VEGNA VÍSAR HANN SYNDURUM VEGINN. • HANN LÆTUR HINA HRJÁÐU GANGA EFTIR RÉTTLÆTINU OG KENNIR HINUM ÞJÖKUÐU VEG SINN. • Allir vegir Drottins eru elska og trúfesti fyrir þá er gæta sáttmála hans og vitnisburða. • Sakir nafns þíns, Drottinn, fyrirgef mér sekt mína, því að hún er mikil. • EF EINHVER ÓTTAST DROTTIN, MUN HANN KENNA HONUM VEG ÞANN ER HANN Á AÐ VELJA. (Sálmar 25:5-12)“; sem sýnir útfrá þessum versum, sem vitnar um þau sem: „FRAM GENGUR Í FLEKKLEYSI OG IÐKAR RÉTTLÆTI OG TALAR SANNLEIK AF HJARTA“, þar sem: „ÁKVÆÐI DROTTINS ERU SANNLEIKUR, ERU ÖLL RÉTTLÁT.“, sem kennir öllum að: „GANGA Í SANNLEIKA“.

Þar sem mun áfram vitna: „Vísa mér veg þinn, Drottinn, LÁT MIG GANGA Í SANNLEIKA ÞÍNUM, gef mér heilt hjarta, að ég tigni nafn þitt. (Sálmar 86:11)“, því: „ÉG HEFI ÚTVALIÐ VEG SANNLEIKANS, sett mér ákvæði þín fyrir sjónir. (Sálmar 119:30)“, þar sem að: „SÁ SEM SEGIR SANNLEIKANN HISPURSLAUST, MÆLIR FRAM ÞAÐ SEM RÉTT ER, en falsvotturinn svik. (Orðskviðir 12:17)“, enda eru: „Lygavarir eru Drottni andstyggð, EN ÞEIR SEM SANNLEIK IÐKA, ERU YNDI HANS. (Orðskviðir 12:22), sem sýnir, að þau sem hafa: „ÚTVALIÐ VEG SANNLEIKANS“, er: „SÁ SEM SEGIR SANNLEIKANN HISPURSLAUST, MÆLIR FRAM ÞAÐ SEM RÉTT ER“, því að þau: „SEM SANNLEIK IÐKA, ERU YNDI HANS“, sem því miður er ennþá spurt nú á okkar dögum. Er sannleikur til, ef svo, hvar er sá sannleikur?

Því: „SANNLEIKURINN ER HORFINN, og sá sem firrist það, sem illt er, verður öðrum að herfangi. OG DROTTINN SÁ ÞAÐ, OG HONUM MISLÍKAÐI RÉTTLEYSIÐ. (Jesaja 59:15)“, þar sem: „Þeir spenna tungu sína eins og boga sinn, með lygi, EN EIGI MEÐ SANNLEIKA, hafa þeir náð völdum í landinu, því að frá einni vonskunni ganga þeir til annarrar, EN MIG ÞEKKJA ÞEIR EKKI _ SEGIR DROTTINN. • Varið yður hver á öðrum og treystið engum bróður, því að sérhver bróðir beitir undirferli og sérhver vinur gengur með róg. • Þeir blekkja hver annan OG SANNLEIKA TALA ÞEIR EKKI. Þeir venja tungu sína á að tala lygi, kosta kapps um að gjöra rangt. • Þú býr mitt á meðal svikara. VEGNA SVIKA VILJA ÞEIR EKKI ÞEKKJA MIG _ SEGIR DROTTINN. (Jeremía 9:3-6); sem fróðlega kennir, hvernig spurningin varð til, sem alltaf spyr: „Hvað er sannleikur?“.

Og þar sem skrift þessi kom til með að byrja á Nýja testamentinu, skoðum hvað sú fróðlega bók hefur að vitna um það sem kallast sannleikur, enda kemur það ritverk að vitna um Gamla testamentið, einsog það rit mun vitna: „LÖGMÁLIÐ VAR GEFIÐ FYRIR MÓSE, EN NÁÐIN OG SANNLEIKURINN KOM FYRIR JESÚ KRIST. (Jóhannesarguðspjall 1:17)“, sem kemur til með að vitna um þegar Kristur sagði: „SANNLEGA, SANNLEGA SEGI ÉG ÞÉR: VÉR TÖLUM UM ÞAÐ, SEM VÉR ÞEKKJUM, OG VITNUM UM ÞAÐ, SEM VÉR HÖFUM SÉÐ, EN ÞÉR TAKIÐ EKKI Á MÓTI VITNISBURÐI VORUM. • EF ÞÉR TRÚIÐ EIGI, ÞEGAR ÉG RÆÐI VIÐ YÐUR JARÐNESK EFNI, HVERNIG SKYLDUÐ ÞÉR ÞÁ TRÚA, ER ÉG RÆÐI VIÐ YÐUR UM HIN HIMNESKU? • Enginn hefur stigið upp til himins, nema sá er steig niður frá himni, Mannssonurinn. • OG EINS OG MÓSE HÓF UPP HÖGGORMINN Í EYÐIMÖRKINNI, ÞANNIG Á MANNSSONURINN AÐ VERÐA UPP HAFINN, • SVO AÐ HVER SEM TRÚIR HAFI EILÍFT LÍF Í HONUM. • ÞVÍ SVO ELSKAÐI GUÐ HEIMINN, AÐ HANN GAF SON SINN EINGETINN, TIL ÞESS AÐ HVER SEM Á HANN TRÚIR GLATIST EKKI, HELDUR HAFI EILÍFT LÍF. • GUÐ SENDI EKKI SONINN Í HEIMINN TIL AÐ DÆMA HEIMINN, HELDUR AÐ HEIMURINN SKYLDI FRELSAST FYRIR HANN. • SÁ SEM TRÚIR Á HANN, DÆMIST EKKI. Sá sem trúir ekki, er þegar dæmdur, því að hann hefur ekki trúað á nafn Guðs sonarins eina. • En þessi er dómurinn: LJÓSIÐ ER KOMIÐ Í HEIMINN, en menn elskuðu myrkrið FREMUR EN LJÓSIÐ, því að verk þeirra voru vond. • Hver sem illt gjörir HATAR LJÓSIÐ OG KEMUR EKKI TIL LJÓSSINS, svo að verk hans verði ekki uppvís. • EN SÁ SEM IÐKAR SANNLEIKANN KEMUR TIL LJÓSSINS, SVO AÐ AUGLJÓST VERÐI, AÐ VERK HANS ERU Í GUÐI GJÖRÐ." (Jóhannesarguðspjall 3:11-21)“.

Sem fróðlega sýnir, að maður kemst ekkert framhjá Gamla testamentinu, þegar maður les Nýja testamentið. Sem áfram mun vitna: „ÞÉR TILBIÐJIÐ ÞAÐ, SEM ÞÉR ÞEKKIÐ EKKI. VÉR TILBIÐJUM ÞAÐ, SEM VÉR ÞEKKJUM, því hjálpræðið kemur frá Gyðingum. • En sú stund kemur, já, hún er nú komin, ER HINIR SÖNNU TILBIÐJENDUR MUNU TILBIÐJA FÖÐURINN Í ANDA OG SANNLEIKA. FAÐIRINN LEITAR SLÍKRA, ER ÞANNIG TILBIÐJA HANN. • GUÐ ER ANDI, OG ÞEIR, SEM TILBIÐJA HANN, EIGA AÐ TILBIÐJA Í ANDA OG SANNLEIKA." (Jóhannesarguðspjall 4:22-23)“, einsog áfram kemur vitnað, þegar að Kristur kom til með vitna: „Því sagði Jesús: "ÞEGAR ÞÉR HEFJIÐ UPP MANNSSONINN, MUNUÐ ÞÉR SKILJA, AÐ ÉG ER SÁ SEM ÉG ER, OG AÐ ÉG GJÖRI EKKERT AF SJÁLFUM MÉR, HELDUR TALA ÉG ÞAÐ EITT, SEM FAÐIRINN HEFUR KENNT MÉR. • OG SÁ SEM SENDI MIG, ER MEÐ MÉR. HANN HEFUR EKKI LÁTIÐ MIG EINAN, ÞVÍ ÉG GJÖRI ÆTÍÐ ÞAÐ SEM HONUM ÞÓKNAST." • Þegar hann mælti þetta, fóru margir að trúa á hann. • Þá sagði Jesús við Gyðingana, SEM TEKIÐ HÖFÐU TRÚ Á HANN: "EF ÞÉR ERUÐ STÖÐUGIR Í ORÐI MÍNU, ERUÐ ÞÉR SANNIR LÆRISVEINAR MÍNIR • OG MUNUÐ ÞEKKJA SANNLEIKANN, OG SANNLEIKURINN MUN GJÖRA YÐUR FRJÁLSA." (Jóhannesarguðspjall 8:28-32)“. Og síðan þegar Kristur bað: „Þetta talaði Jesús, hóf augu sín til himins og sagði: "FAÐIR, STUNDIN ER KOMIN. GJÖR SON ÞINN DÝRLEGAN, TIL ÞESS AÐ SONURINN GJÖRI ÞIG DÝRLEGAN. • ÞÚ GAFST HONUM VALD YFIR ÖLLUM MÖNNUM, AÐ HANN GEFI EILÍFT LÍF ÖLLUM ÞEIM, SEM ÞÚ HEFUR GEFIÐ HONUM. • EN ÞAÐ ER HIÐ EILÍFA LÍF AÐ ÞEKKJA ÞIG, HINN EINA SANNA GUÐ, OG ÞANN SEM ÞÚ SENDIR, JESÚ KRIST. • ÉG HEF GJÖRT ÞIG DÝRLEGAN Á JÖRÐU MEÐ ÞVÍ AÐ FULLKOMNA ÞAÐ VERK, SEM ÞÚ FÉKKST MÉR AÐ VINNA. • FAÐIR, GJÖR MIG NÚ DÝRLEGAN HJÁ ÞÉR MEÐ ÞEIRRI DÝRÐ, SEM ÉG HAFÐI HJÁ ÞÉR, ÁÐUR EN HEIMUR VAR TIL. • ÉG HEF OPINBERAÐ NAFN ÞITT ÞEIM MÖNNUM, SEM ÞÚ GAFST MÉR ÚR HEIMINUM. ÞEIR VORU ÞÍNIR, OG ÞÚ GAFST MÉR ÞÁ, OG ÞEIR HAFA VARÐVEITT ÞITT ORÐ. • ÞEIR VITA NÚ, AÐ ALLT, SEM ÞÚ HEFUR GEFIÐ MÉR, ER FRÁ ÞÉR, • ÞVÍ ÉG HEF FLUTT ÞEIM ÞAU ORÐ, SEM ÞÚ GAFST MÉR. ÞEIR TÓKU VIÐ ÞEIM OG VITA MEÐ SANNI, AÐ ÉG ER FRÁ ÞÉR ÚT GENGINN, OG TRÚA ÞVÍ, AÐ ÞÚ HAFIR SENT MIG. • ÉG BIÐ FYRIR ÞEIM. Ég bið ekki fyrir heiminum, HELDUR FYRIR ÞEIM SEM ÞÚ HEFUR GEFIÐ MÉR, ÞVÍ AÐ ÞEIR ERU ÞÍNIR, • OG ALLT MITT ER ÞITT OG ÞITT ER MITT. Í ÞEIM ER ÉG DÝRLEGUR ORÐINN. • Ég er ekki lengur í heiminum. Þeir eru í heiminum, en ég kem til þín. HEILAGI FAÐIR, VARÐVEIT ÞÁ Í ÞÍNU NAFNI, ÞVÍ NAFNI, SEM ÞÚ HEFUR GEFIÐ MÉR, SVO AÐ ÞEIR VERÐI EITT EINS OG VIÐ. • MEÐAN ÉG VAR HJÁ ÞEIM, VARÐVEITTI ÉG ÞÁ Í NAFNI ÞÍNU, SEM ÞÚ HEFUR GEFIÐ MÉR, OG GÆTTI ÞEIRRA, og enginn þeirra glataðist nema sonur glötunarinnar, svo að ritningin rættist. • NÚ KEM ÉG TIL ÞÍN. Þetta tala ég í heiminum, TIL ÞESS AÐ ÞEIR EIGI Í SJÁLFUM SÉR FÖGNUÐ MINN FULLKOMINN. • ÉG HEF GEFIÐ ÞEIM ORÐ ÞITT, og heimurinn hataði þá, af því að þeir eru ekki af heiminum, eins og ég er ekki af heiminum. • Ég bið ekki, að þú takir þá úr heiminum, HELDUR AÐ ÞÚ VARÐVEITIR ÞÁ FRÁ HINU ILLA. • Þeir eru ekki af heiminum, eins og ég er ekki af heiminum. • HELGA ÞÁ Í SANNLEIKANUM. ÞITT ORÐ ER SANNLEIKUR. (Jóhannesarguðspjall 18:1-17)“; sem sýnir að vita um hver rétti sannleikurinn er.

Þar sem hver og einn mun þurfa að vita um hver sá sannleikur er, því einsog koma mun til með halda áfram að vitna: „ÉG FYRIRVERÐ MIG EKKI FYRIR FAGNAÐARERINDIÐ. ÞAÐ ER KRAFTUR GUÐS TIL HJÁLPRÆÐIS HVERJUM ÞEIM SEM TRÚIR, GYÐINGUM FYRST, EN EINNIG GRIKKJUM. • ÞVÍ AÐ RÉTTLÆTI GUÐS OPINBERAST Í ÞVÍ FYRIR TRÚ TIL TRÚAR, EINS OG RITAÐ ER: "HINN RÉTTLÁTI MUN LIFA FYRIR TRÚ." • Reiði Guðs opinberast af himni YFIR ÖLLU GUÐLEYSI OG RANGSLEITNI ÞEIRRA MANNA, ER KEFJA SANNLEIKANN MEÐ RANGSLEITNI, • MEÐ ÞVÍ AÐ ÞAÐ, ER VITAÐ VERÐUR UM GUÐ, ER AUGLJÓST Á MEÐAL ÞEIRRA. GUÐ HEFUR BIRT ÞEIM ÞAÐ. • ÞVÍ AÐ HIÐ ÓSÝNILEGA EÐLI HANS, BÆÐI HANS EILÍFI KRAFTUR OG GUÐDÓMLEIKI, ER SÝNILEGT FRÁ SKÖPUN HEIMSINS, MEÐ ÞVÍ AÐ ÞAÐ VERÐUR SKILIÐ AF VERKUM HANS. MENNIRNIR ERU ÞVÍ ÁN AFSÖKUNAR. • ÞEIR ÞEKKTU GUÐ, EN HAFA SAMT EKKI VEGSAMAÐ HANN EINS OG GUÐ NÉ ÞAKKAÐ HONUM, heldur hafa þeir gjörst hégómlegir í hugsunum sínum, og hið skynlausa hjarta þeirra hefur hjúpast myrkri. • Þeir þóttust vera vitrir, en urðu heimskingjar. • ÞEIR SKIPTU Á VEGSEMD HINS ÓDAUÐLEGA GUÐS OG MYNDUM, SEM LÍKTUST DAUÐLEGUM MANNI, FUGLUM, FERFÆTLINGUM OG SKRIÐKVIKINDUM. • ÞESS VEGNA HEFUR GUÐ OFURSELT ÞÁ FÝSNUM HJARTNA ÞEIRRA TIL SAURLIFNAÐAR, TIL ÞESS AÐ ÞEIR SVÍVIRTU LÍKAMI SÍNA HVER MEÐ ÖÐRUM. • ÞEIR HAFA SKIPT Á SANNLEIKA GUÐS OG LYGINNI OG GÖFGAÐ OG DÝRKAÐ HIÐ SKAPAÐA Í STAÐ SKAPARANS, HANS SEM ER BLESSAÐUR AÐ EILÍFU. AMEN. • Þess vegna hefur Guð ofurselt þá svívirðilegum girndum. Bæði hafa konur breytt eðlilegum mökum í óeðlileg, • og eins hafa líka karlar hætt eðlilegum mökum við konur og brunnið í losta hver til annars, karlmenn frömdu skömm með karlmönnum og tóku út á sjálfum sér makleg málagjöld villu sinnar. • ÞAR EÐ ÞEIR HIRTU EKKI UM AÐ VARÐVEITA ÞEKKINGUNA Á GUÐI, ofurseldi Guð þá ósæmilegu hugarfari, svo að þeir gjörðu það sem ekki er tilhlýðilegt, • FYLLTIR ALLS KONAR RANGSLEITNI, VONSKU, ÁGIRND, ILLSKU, FULLIR ÖFUNDAR, MANNDRÁPA, DEILU, SVIKSEMI, ILLMENNSKU. ÞEIR ERU RÓGBERAR, • BAKMÁLUGIR, GUÐSHATARAR, SMÁNARAR, HROKAFULLIR, GORTARAR, HREKKVÍSIR, FORELDRUM ÓHLÝÐNIR, • ÓSKYNSAMIR, ÓÁREIÐANLEGIR, KÆRLEIKSLAUSIR, MISKUNNARLAUSIR, • ÞEIR ERU MENN, SEM ÞEKKJA RÉTTDÆMI GUÐS OG VITA AÐ ÞEIR ER SLÍKT FREMJA ERU DAUÐASEKIR. SAMT FREMJA ÞEIR ÞETTA OG GJÖRA AÐ AUKI GÓÐAN RÓM AÐ SLÍKRI BREYTNI HJÁ ÖÐRUM. (Rómverjabréf 1:16-32)“, einsog kemur vitnað. Enda: „Hann gleðst ekki yfir óréttvísinni, EN SAMGLEÐST SANNLEIKANUM. (Fyrsta Korintubréf 13:6)“, sem og kom einu sinni spurt: „ER ÉG ÞÁ ORÐINN ÓVINUR YÐAR, VEGNA ÞESS AÐ ÉG SEGI YÐUR SANNLEIKANN? (Galatabréf 4:16)“, einsog vitnar.

Sem: „VÉR EIGUM HELDUR AÐ ÁSTUNDA SANNLEIKANN Í KÆRLEIKA OG VAXA Í ÖLLU UPP TIL HANS, SEM ER HÖFUÐIÐ, _ KRISTUR. • Hann tengir líkamann saman og heldur honum saman með því að láta sérhverja taug inna sína þjónustu af hendi, allt eftir þeim krafti, sem hann úthlutar hverri þeirra. Þannig lætur hann líkamann vaxa og BYGGJAST UPP Í KÆRLEIKA. • Þetta segi ég þá og vitna í nafni Drottins: Þér megið ekki framar hegða yður eins og heiðingjarnir hegða sér. Hugsun þeirra er allslaus, • skilningur þeirra blindaður og þeir ERU FJARLÆGIR LÍFI GUÐS VEGNA VANÞEKKINGARINNAR, SEM ÞEIR LIFA Í, OG SÍNS HARÐA HJARTA. • ÞEIR ERU TILFINNINGALAUSIR og hafa ofurselt sig lostalífi, SVO AÐ ÞEIR FREMJA ALLS KONAR SIÐLEYSI AF GRÆÐGI. • EN SVO HAFIÐ ÞÉR EKKI LÆRT AÐ ÞEKKJA KRIST. (Efesusbréf 4:15-20)“.

Þar með, einsog aftur vitnar: „LEGGIÐ NÚ AF LYGINA OG TALIÐ SANNLEIKA HVER VIÐ SINN NÁUNGA, því að vér erum hver annars limir. (Efesusbréf 4:25)“, sem kennir hverjum og einum, einsog kemur vitnað: „Því að ávöxtur ljóssins er einskær góðvild, réttlæti og sannleikur. _  • Metið rétt, hvað Drottni þóknast. • EIGIÐ ENGAN HLUT Í VERKUM MYRKURSINS, sem ekkert gott hlýst af, heldur flettið miklu fremur ofan af þeim. • Því að það, sem slíkir menn fremja í leyndum, er jafnvel svívirðilegt um að tala. • En allt það, sem ljósið flettir ofan af, verður augljóst. Því að allt, sem er augljóst, er ljós. • Því segir svo: Vakna þú, sem sefur, og rís upp frá dauðum, og þá mun Kristur lýsa þér. • Hafið því nákvæma gát á, hvernig þér breytið, ekki sem fávísir, heldur sem vísir. • Notið hverja stund, því að dagarnir eru vondir. • Verið því ekki óskynsamir, heldur reynið að skilja, hver sé vilji Drottins. (Efesusbréf 5:9-17)“, þannig að: „STANDIÐ ÞVÍ GYRTIR SANNLEIKA UM LENDAR YÐAR OG KLÆDDIR BRYNJU RÉTTLÆTISINS (Efesusbréf 6:14)“, þar sem líka: „OG ÞESS VEGNA ÞÖKKUM VÉR LÍKA GUÐI ÁN AFLÁTS, ÞVÍ AÐ ÞEGAR ÞÉR VEITTUÐ VIÐTÖKU ÞVÍ ORÐI GUÐS, SEM VÉR BOÐUÐUM, ÞÁ TÓKUÐ ÞÉR EKKI VIÐ ÞVÍ SEM MANNA ORÐI, HELDUR SEM GUÐS ORÐI, _ EINS OG ÞAÐ Í SANNLEIKA ER. OG ÞAÐ SÝNIR KRAFT SINN Í YÐUR, SEM TRÚIÐ. (Fyrsta Þessaloníkubréf 2:13)“, einsog kemur vitnað um það: „SEM VILL AÐ ALLIR MENN VERÐI HÓLPNIR OG KOMIST TIL ÞEKKINGAR Á SANNLEIKANUM. (Fyrsta Tímóteusarbréf 2:4), því að: „EF EINHVER FER MEÐ ANNARLEGAR KENNINGAR OG FYLGIR EKKI HINUM HEILNÆMU ORÐUM DROTTINS VORS JESÚ KRISTS OG ÞVÍ, SEM GUÐRÆKNI VOR KENNIR, þá hefur hann ofmetnast og veit ekki neitt. • Hann er sótttekinn af þrætum og orðastælum. AF ÞESSU FÆÐIST ÖFUND, DEILUR, LASTMÆLI, VONDAR HUGSANIR, • ÞJARK OG ÞRAS HUGSPILLTRA MANNA, SEM ERU SNEYDDIR SANNLEIKANUM, en skoða guðhræðsluna sem gróðaveg. (Fyrsta Tímóteusarbréf 6:3-5)“. Þar með: „LEGG KAPP Á AÐ REYNAST HÆFUR FYRIR GUÐI SEM VERKAMAÐUR, ER EKKI ÞARF AÐ SKAMMAST SÍN OG FER RÉTT MEÐ ORÐ SANNLEIKANS. (Annað Tímóteusarbréf 2:15), einsog kom vitnað.

Bíddu, snýst ekki skriftin um spurninguna flóknu: „HVAÐ ER SANNLEIKUR?“.

Jú, það er það sem maður er að vitna um, sem trúaður sjálfur. Enda endalaust að lifa því lífi, að vilja vita um hver, og hvað, sannleikur kann að vera. Þannig lifir maður í trú, að vita hvað er satt, og ekki satt. Einsog Nýja testamenta ritið kemur líka til með að vitna: „ÉG HEF EKKI SKRIFAÐ YÐUR VEGNA ÞESS, AÐ ÞÉR ÞEKKIÐ EKKI SANNLEIKANN, HELDUR AF ÞVÍ AÐ ÞÉR ÞEKKIÐ HANN OG AF ÞVÍ AÐ ENGIN LYGI GETUR KOMIÐ FRÁ SANNLEIKANUM. (Fyrsta Jóhannesarbréf 2:21)“, þar sem líka mun vitna: „OG SÚ SMURNING, SEM ÞÉR FENGUÐ AF HONUM, HÚN ER STÖÐUG Í YÐUR, OG ÞÉR ÞURFIÐ ÞESS EKKI, AÐ NEINN KENNI YÐUR, ÞVÍ SMURNING HANS FRÆÐIR YÐUR UM ALLT, HÚN ER SANNLEIKI, EN ENGIN LYGI. VERIÐ STÖÐUGIR Í HONUM, EINS OG HÚN KENNDI YÐUR. (Fyrsta Jóhannesarbréf 2:27)“, því: „VÉR HEYRUM GUÐI TIL. HVER SEM ÞEKKIR GUÐ HLÝÐIR Á OSS. SÁ SEM EKKI HEYRIR GUÐI TIL HLÝÐIR EKKI Á OSS. AF ÞESSU ÞEKKJUM VÉR SUNDUR ANDA SANNLEIKANS OG ANDA VILLUNNAR. (Fyrsta Jóhannesarbréf4:6)“, þar sem að lokum mun líka koma aftur vitnað: „VÉR GJÖRUM ÞAÐ SAKIR SANNLEIKANS, SEM ER STÖÐUGUR Í OSS OG MUN VERA HJÁ OSS TIL EILÍFÐAR. (Annað Jóhannesarbréf 1:2)“.

Þannig til að geta lokið við þessa langlokugrein, þá langar manni að vitna um það sem Kristur: „Jesús svaraði þeim: "VARIST AÐ LÁTA NOKKURN LEIÐA YÐUR Í VILLU.“, á sínum tíma, þegar sonur Guðs var hér á jörðu. Kennir manni að: „VARIST AÐ LÁTA NOKKURN LEIÐA YÐUR Í VILLU.“, enda er maður ekki leita þannig að sannleikanum, því þau sem: „ÞEKKJA SANNLEIKANN, OG SANNLEIKURINN MUN GJÖRA YÐUR FRJÁLSA.", einsog kom vitnað, hér fyrir ofan, í þessari flóknu skrift um: „HVAÐ ER SANNLEIKUR?“.

Enda ekki ný spurning, heldur tugaldar hundgömul tugga. Sem heldur áfram að vera spurð.

Þar með endar þessi mjög löng skrift, og ef einhverjir hefur áhuga, þá eru allir velkomnir að skoða þá Facebook síðu, sem heitir á Íslensku og Ensku: „Hvað er að vera Kristinn í trú? > What is to be a Christian in faith?“, sem hægt er að skoða hér => https://www.facebook.com/groups/346828048726239, ef einhver vill kynnast trúnni; enda sú grúppa opin öllum, þar sem deilt eru Íslenskum biblíuversum frá öðrum trúuðum, og síðan stundum Ensk YouTube myndbönd um trúna sjálfa.

Kær virðing kveðja frá ykkar bróðir í trúnni,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi), í Kristi Jesú.