Guðshús, kirkjur og söfnuðir!

- {Þann 30. október 2015 skrifaði maður þessa grein, sem skýrir vel hver er munurinn á milli sannkristni og falskristni, sem manni langar að deila til þeirra sem leita eftir hvað sannleikur er.} -

Það er orðið grátsorgleg skömm með mörg guðshús, kirkjur og söfnuði nú á dögum undir ýmsum nöfnum, sem og uppruni Kaþólsku erfðakenningaskurðgoðskirkjan sprettur frá, og Lútelska mótmælakirkjan, því næst Sjöundadags Aðventistar, Vottar Jehóva, Mormónar, Hvítasunnusöfnuðir og fleiri svokölluð guðshús, kirkjudeildir og söfnuðir undir ýmsum flækjunöfnum sem maður gæti endalaust skrifað um, án þess þó nokkuð að skilja: „Af hverju eru öll þau svokölluð guðshús, kirkjudeildir og söfnuðir að segjast kenna sama boðskap Guðs og Krists?“, því nú kemur upp sú allra flóknasta spurning sem guðshús, kirkjudeildir og söfnuðir þurfa nú á dögum að læra spyrja sig útí: „Eru öll guðshús, kirkjur og söfnuðir frá Guði og Kristi komin að vitna uppúr sama boðskap biblíunnar?“.

Því eina leiðin til að útskýra rétt í þessari skriftfærslu hvað kallast guðshús, kirkjudeildir og söfnuðir, þá þarf að fara í það biblíurit sem vitnar um Guð himna Föður og Drottin Jesú Krist, því einsog er vitnað: „Sérhver ritning er innblásin af Guði og nytsöm til fræðslu, til umvöndunar, til leiðréttingar, til menntunar í réttlæti, • til þess að sá, sem tilheyrir Guði, sé albúinn og hæfur gjör til sérhvers góðs verks. (Síðara Tímóteusarbréf 3:16-17)“, og það sem Kristur vitnar: „Ef ég vitna sjálfur um mig, er vitnisburður minn ekki gildur. (Jóhannesarguðspjall 5:31)“, og að lokum það sem Kristur áfram vitnar: „Faðirinn, sem sendi mig, hann hefur sjálfur vitnað um mig. Þér hafið aldrei heyrt rödd hans né séð ásýnd hans. • Og orð hans býr ekki í yður, því að þér trúið ekki þeim, sem hann sendi. • Þér rannsakið ritningarnar, því í þeim hyggist þér eiga eilíft líf. Og það eru þær, sem vitna um mig, • en þér viljið ekki koma til mín og öðlast lífið. (Jóhannesarguðspjall 5:37-40)“, því þetta er jú sú eina ritbók sem getur útskýrt og vitnað fyrir okkur hvað guðshús, kirkjudeildir og söfnuðir eru í raun og veru, því eitt veit maður að ekki verður auðvelt að skrifa um öll þessi guðshús, kirkjudeildir og söfnuði útfrá því sem rit biblíunnar vitnar um þau sem vilja kalla sig guðstrúa og kristna undir ýmsum nöfnum, því aldrei kenndi Guð og Kristur okkur að sannleikurinn væri sanngjarn vegur, enda fræðir það rit og kennir og leiðréttir okkur að forðast allskonar falsguði, falsskurðgoði, falsspámenn, falskristna, falsvillukenningar, falsguðsspjöll og allt það sem illt kallast í hvaða formi sem hún er kölluð undir falsboðskap sem tilheyrist ekki uppúr riti biblíunnar sem því miður margir nú á dögum hafa kosið að vilja kenna allskonar erfðavillukenningar uppúr, sem og hefur valdið miklum ofsóknum og alvarlegum blóðsúthellingum útfrá sannkristnitrúarinnar í aldaraðir upp að okkar öld sem segjast kenna sannleikan uppúr sömu ritbók.

Því hvað kennir ritningin í raun og veru um öll þessi guðshús, kirkjudeildir og söfnuði, eru þau að kenna þann sama boðskap sem biblían kennir hverju sinni?

Því þegar Kristur var hér á jörðu, þá varaði hann við: „Því að fram munu koma falskristar og falsspámenn, og þeir munu gjöra tákn og undur til að leiða afvega hina útvöldu ef orðið gæti. (Markúsarguðspjall 13:22)“, sem og kennir okkur þau útvöldu að varast þeim sem segjast tala orð Guðs og Krists, sem í raun og veru geta verið allskonar falsrangkenningar sem leiðir marga í rangvillur um sannkristnitrúna sem því miður margir svokallaðir kristnir nú á dögum hafa fallið í þá fjötrunargildru við að taka á móti og kenna villur uppúr án þess þó nokkuð að vita um það, eða bara hreinlega vilja helst ekki nú á dögum í blindni viðurkenna að þau séu að kenna þær skelfilegar skaðlegar villukenningar, sem og okkur hin guðstrúu og þau kristnu ber að rannsaka hvert orð sem hinir trúuðu kenna hverju sinni, því eins og vitnar: „Þessa frelsun könnuðu spámennirnir og rannsökuðu vandlega þegar þeir töluðu um þá náð, sem yður mundi hlotnast. (Fyrsta Pétursbréf 1:10)“, og að lokum: „[…] Þeir tóku við orðinu með allri góðfýsi og rannsökuðu daglega ritningarnar, hvort þessu væri þannig farið. (Postulasagan 17:11)“, sem og kennir þeim sem trúa, að rannsaka vel hvert einasta orð sem hver og einn kennir úr riti biblíunnar hverju sinni.

Því hvernig varð fyrsta frumkristnin til á tímum Krists sem öll þessi svo kölluð guðshús, kirkjudeildir og söfnuðir spruttu frá?

Því eins og Kristur vitnaði á sínum tíma: „Annar er sá sem vitnar um mig, og ég veit, að sá vitnisburður er sannur, sem hann ber mér. (Jóhannesarguðspjall 5:32)“, og: „Sá sem kemur að ofan, er yfir öllum. Sá sem er af jörðu, hann er af jörðu og talar af jörðu. Sá sem kemur af himni, er yfir öllum • og vitnar um það, sem hann hefur séð og heyrt, og enginn tekur á móti vitnisburði hans. • En sá sem hefur tekið á móti vitnisburði hans, hefur staðfest, að Guð sé sannorður. • Sá sem Guð sendi, talar Guðs orð, því ómælt gefur Guð andann. • Faðirinn elskar soninn og hefur lagt allt í hönd honum. • Sá sem trúir á soninn, hefur eilíft líf, en sá sem óhlýðnast syninum, mun ekki sjá líf, heldur varir reiði Guðs yfir honum. (Jóhannesarguðspjall 3:31-36)“, og: „Ef þér elskið mig, munuð þér halda boðorð mín. • Ég mun biðja föðurinn, og hann mun gefa yður annan hjálpara, að hann sé hjá yður að eilífu, • anda sannleikans, sem heimurinn getur ekki tekið á móti, því hann sér hann ekki né þekkir. Þér þekkið hann, því hann er hjá yður og verður í yður. (Jóhannesarguðspjall 14:15-17)“, og líka það sem vitnað er meira um hjálparann sem af Guði himna Föður kemur frá, segir: „En hjálparinn, andinn heilagi, sem faðirinn mun senda í mínu nafni, mun kenna yður allt og minna yður á allt það, sem ég hef sagt yður. • Frið læt ég yður eftir, minn frið gef ég yður. Ekki gef ég yður eins og heimurinn gefur. Hjarta yðar skelfist ekki né hræðist. • Þér heyrðuð, að ég sagði við yður: Ég fer burt og kem til yðar. Ef þér elskuðuð mig, yrðuð þér glaðir af því, að ég fer til föðurins, því faðirinn er mér meiri. • Nú hef ég sagt yður það, áður en það verður, svo að þér trúið, þegar það gerist. • Ég mun ekki framar tala margt við yður, því höfðingi heimsins kemur. Í mér á hann ekki neitt. • En heimurinn á að sjá, að ég elska föðurinn og gjöri eins og faðirinn hefur boðið mér. […] (Jóhannesarguðspjall 14:28-31)“, og það sem áfram vitnar: „Minnist orðanna, sem ég sagði við yður: Þjónn er ekki meiri en herra hans. Hafi þeir ofsótt mig, þá munu þeir líka ofsækja yður. Hafi þeir varðveitt orð mitt, munu þeir líka varðveita yðar. • En allt þetta munu þeir yður gjöra vegna nafns míns, af því að þeir þekkja eigi þann, sem sendi mig. • Hefði ég ekki komið og talað til þeirra, væru þeir ekki sekir um synd. En nú hafa þeir ekkert til afsökunar synd sinni. • Sá sem hatar mig, hatar og föður minn. • Hefði ég ekki unnið meðal þeirra þau verk, sem enginn annar hefur gjört, væru þeir ekki sekir um synd. En nú hafa þeir séð þau og hata þó bæði mig og föður minn. • Svo hlaut að rætast orðið, sem ritað er í lögmáli þeirra: Þeir hötuðu mig án saka. • Þegar hjálparinn kemur, sem ég sendi yður frá föðurnum, sannleiksandinn, er út gengur frá föðurnum, mun hann vitna um mig. (Jóhannesarguðspjall 15:17-26)“, og að lokum sem vitnar: „Þetta hef ég talað til yðar, svo að þér fallið ekki frá. • Þeir munu gjöra yður samkunduræka. Já, sú stund kemur, að hver sem líflætur yður þykist veita Guði þjónustu. • Þetta munu þeir gjöra, af því þeir þekkja hvorki föðurinn né mig. • Þetta hef ég talað til yðar, til þess að þér minnist þess, að ég sagði yður það, þegar stund þeirra kemur. Ég hef ekki sagt yður þetta frá öndverðu, af því ég var með yður. • En nú fer ég til hans, sem sendi mig, og enginn yðar spyr mig: Hvert fer þú? • En hryggð hefur fyllt hjarta yðar, af því að ég sagði yður þetta. • En ég segi yður sannleikann: Það er yður til góðs, að ég fari burt, því ef ég fer ekki, kemur hjálparinn ekki til yðar. En ef ég fer, sendi ég hann til yðar. • Þegar hann kemur, mun hann sanna heiminum, hvað er synd og réttlæti og dómur, • syndin er, að þeir trúðu ekki á mig, • réttlætið, að ég fer til föðurins, og þér sjáið mig ekki lengur, • og dómurinn, að höfðingi þessa heims er dæmdur. • Enn hef ég margt að segja yður, en þér getið ekki borið það nú. • En þegar hann kemur, andi sannleikans, mun hann leiða yður í allan sannleikann. Hann mun ekki mæla af sjálfum sér, heldur mun hann tala það, sem hann heyrir, og kunngjöra yður það, sem koma á. • Hann mun gjöra mig dýrlegan, því af mínu mun hann taka og kunngjöra yður. • Allt sem faðirinn á, er mitt. Því sagði ég, að hann tæki af mínu og kunngjörði yður. (Jóhannesarguðspjall 16:1-15), sem þýðir, þegar Kristur var hér á jörðu sem allt var lagt í hans hendur, hvort við trúum því eða ekki, þá kom Kristur til jarðarinnar til að vitna um Föður sinn á himnum, sem og er sá eini sem getur gefið af sínum anda heilagleikans til að við getum vitnað um sannleikann, sem og höfðingjar þessa heims þekkja orðið ekki lengur nú á dögum.

Því þegar Kristur byrjaði að kenna lærisveinum sínum um þann dag hvernig hjálparinn, andi sannleikans myndi koma inní þennan hrörna synduga heim, sem og heimurinn nú á dögum á mjög erfitt með að taka á móti, enda þekkja ekki höfðingjarnir, guðshús, kirkjur og söfnuðir þessa heims, ekki lengur anda sannleikans sem út gengur frá Guðs himna Föður, sem og vitnar hvernig andi sannleikans mun koma til þeirra sem hafa staðfesta trú á sannleikanum, á honum sem dó, reis upp frá dauðu, og er kallaður Sonur Guðs, og sem gefur líf og frelsi öllum þeim sem trúa, sem og segir: „Því að Jóhannes skírði með vatni en þér skuluð skírðir verða með heilögum anda, nú innan fárra daga. (Postulasagan 1:5).“, og: „Allir þessir voru með einum huga stöðugir í bæninni ásamt konunum. […] (Postulasaga 1:14)“, og: „Þá er upp var runninn hvítasunnudagur, voru þeir allir saman komnir. • Varð þá skyndilega gnýr af himni eins og aðdynjanda sterkviðris og fyllti allt húsið, þar sem þeir voru. • Þeim birtust tungur, eins og af eldi væru, er kvísluðust og settust á hvern og einn þeirra. • Þeir fylltust allir heilögum anda og tóku að tala öðrum tungum, eins og andinn gaf þeim að mæla. (Postulasaga 2:1-4)“, sem og meira vitnar: „En ávöxtur andans er: Kærleiki, gleði, friður, langlyndi, gæska, góðvild, trúmennska, • hógværð og bindindi. Gegn slíku er lögmálið ekki. • En þeir, sem tilheyra Kristi Jesú, hafa krossfest holdið með ástríðum þess og girndum. • Fyrst andinn er líf vort skulum vér lifa í andanum! (Galatabréfið 5:22-25), og: „[…] Fyllist heldur andanum, • og ávarpið hver annan með sálmum, lofsöngum og andlegum ljóðum. Syngið og leikið fyrir Drottin í hjörtum yðar, • og þakkið jafnan Guði, föðurnum, fyrir alla hluti í nafni Drottins vors Jesú Krists. (Efesusbréfið 5:19-20), og að lokum sem vitnar: „Og Jesús kom til þeirra, talaði við þá og sagði: „Allt vald er mér gefið á himni og jörðu. • Farið því og gerið allar þjóðir að lærisveinum, skírið þá í nafni föður og sonar og heilags anda • og kennið þeim að halda allt það sem ég hef boðið yður. Sjá, ég er með yður alla daga allt til enda veraldar. (Matteusarguðspjall 28:18-20)“, sem og samkvæmt mannakenningum, þá voru þau öll saman komin á hvítasunnudegi sem mörg guðshús, kirkjudeildir og söfnuðir á sínum tíma eins og á okkar dögum gera og fóru að kalla sig sem hvítasunnumenn, sem sögðust hafa mætt saman í einhuga bæn og fyllst einhverjum svokölluðum heilögum þríguði sem þau kalla sem sinn eina guð og fóru síðan öll að babla saman í öðrum Babýlon tungum, því svona stofnaðist uppruni villuguðstrúin og villukristnitrúin undir ýmsum mannavillukenningum sem nú á dögum mörg guðshús, kirkjudeildir og söfnuðir eru komnar frá, því miður undir ýmsum tískunöfnum með þá rangkenningu, að þar sem hinir fyrstu lærisveinar sem seinna meir gerðust postular mættu saman á hvítasunnudegi, þá hafa önnur guðshús, kirkjudeildir og söfnuðir talið sig nú til dags eiga rétt á því að kalla sig sem hvítasunna hitt og þetta, bara útaf því á hvítasunnudegi þá fylltust allir heilögum anda sem mörg guðshús, kirkjur og söfnuður þekkja orðið ekki lengur nú á dögum hvað hver er.

Því eins og vitnað er: „Þótt ég talaði tungum manna og engla, en hefði ekki kærleika, væri ég hljómandi málmur eða hvellandi bjalla. • Og þótt ég hefði spádómsgáfu og vissi alla leyndardóma og ætti alla þekking, og þótt ég hefði svo takmarkalausa trú, að færa mætti fjöll úr stað, en hefði ekki kærleika, væri ég ekki neitt. • Og þótt ég deildi út öllum eigum mínum, og þótt ég framseldi líkama minn, til þess að verða brenndur, en hefði ekki kærleika, væri ég engu bættari. • Kærleikurinn er langlyndur, hann er góðviljaður. Kærleikurinn öfundar ekki. Kærleikurinn er ekki raupsamur, hreykir sér ekki upp. • Hann hegðar sér ekki ósæmilega, leitar ekki síns eigin, hann reiðist ekki, er ekki langrækinn. • Hann gleðst ekki yfir óréttvísinni, en samgleðst sannleikanum. • Hann breiðir yfir allt, trúir öllu, vonar allt, umber allt. • Kærleikurinn fellur aldrei úr gildi. En spádómsgáfur, þær munu líða undir lok, og tungur, þær munu þagna, og þekking, hún mun líða undir lok. • Því að þekking vor er í molum og spádómur vor er í molum. • En þegar hið fullkomna kemur, þá líður það undir lok, sem er í molum. • Þegar ég var barn, talaði ég eins og barn, hugsaði eins og barn og ályktaði eins og barn. En þegar ég var orðinn fulltíða maður, lagði ég niður barnaskapinn. • Nú sjáum vér svo sem í skuggsjá, í ráðgátu, en þá munum vér sjá augliti til auglitis. Nú er þekking mín í molum, en þá mun ég gjörþekkja, eins og ég er sjálfur gjörþekktur orðinn. • En nú varir trú, von og kærleikur, þetta þrennt, en þeirra er kærleikurinn mestur. (Fyrsta Korintubréf 13:1-13), og það sem áfram vitnar: „En ég áminni yður, bræður, í nafni Drottins vors Jesú Krists, að þér séuð allir samhuga og ekki séu flokkadrættir á meðal yðar, heldur að þér séuð fullkomlega sameinaðir í sama hugarfari og í sömu skoðun. • Því að mér hefur verið tjáð um yður, bræður mínir, af heimilismönnum Klóe, að þrætur eigi sér stað á meðal yðar. • Ég á við þetta, að sumir yðar segja: Ég er Páls, og aðrir: Ég er Apollóss, eða: Ég er Kefasar, eða: Ég er Krists. • Er þá Kristi skipt í sundur? Mun Páll hafa verið krossfestur fyrir yður? Eða eruð þér skírðir til nafns Páls? (Fyrsta Korintubréf 1:10-13)“, og líka: “Ég gróðursetti, Apollós vökvaði, en Guð gaf vöxtinn. • Þannig er þá hvorki sá neitt, er gróðursetur, né sá, er vökvar, heldur Guð, sem vöxtinn gefur. • Sá, sem gróðursetur, og sá, sem vökvar, eru eitt. En sérhver mun fá laun eftir sínu erfiði. • Því að samverkamenn Guðs erum vér, og þér eruð Guðs akurlendi, Guðs hús. • Eftir þeirri náð, sem Guð hefur veitt mér, hef ég eins og vitur húsameistari lagt grundvöll, er annar byggir ofan á. En sérhver athugi, hvernig hann byggir. • Annan grundvöll getur enginn lagt en þann, sem lagður er, sem er Jesús Kristur. • En ef einhver byggir ofan á grundvöllinn gull, silfur, dýra steina, tré, hey eða hálm, • þá mun verk hvers um sig verða augljóst. Dagurinn mun leiða það í ljós, af því að hann opinberast með eldi og eldurinn mun prófa hvílíkt verk hvers og eins er. • Ef nú verk einhvers fær staðist, það er hann byggði ofan á, mun hann taka laun. • Ef verk einhvers brennur upp, mun hann bíða tjón. Sjálfur mun hann frelsaður verða, en þó eins og úr eldi. • Vitið þér eigi, að þér eruð musteri Guðs og að andi Guðs býr í yður? • Ef nokkur eyðir musteri Guðs, mun Guð eyða honum, því að musteri Guðs er heilagt, og þér eruð það musteri. (Fyrsta Korintubréf 3:4-17)“, og: „Því að eins og líkaminn er einn og hefur marga limi, en allir limir líkamans, þótt margir séu, eru einn líkami, þannig er og Kristur. • Í einum anda vorum vér allir skírðir til að vera einn líkami, hvort sem vér erum Gyðingar eða Grikkir, þrælar eða frjálsir, og allir fengum vér einn anda að drekka. • Því að líkaminn er ekki einn limur, heldur margir. • Ef fóturinn segði: Fyrst ég er ekki hönd, heyri ég ekki líkamanum til, þá er hann ekki fyrir það líkamanum óháður. • Og ef eyrað segði: Fyrst ég er ekki auga, heyri ég ekki líkamanum til, þá er það ekki þar fyrir líkamanum óháð. • Ef allur líkaminn væri auga, hvar væri þá heyrnin? Ef hann væri allur heyrn, hvar væri þá ilmanin? • En nú hefur Guð sett hvern einstakan lim á líkamann eins og honum þóknaðist. • Ef allir limirnir væru einn limur, hvar væri þá líkaminn? • En nú eru limirnir margir, en líkaminn einn. • Augað getur ekki sagt við höndina: Ég þarfnast þín ekki! né heldur höfuðið við fæturna: Ég þarfnast ykkar ekki! • Nei, miklu fremur eru þeir limir á líkamanum nauðsynlegir, sem virðast vera í veikbyggðara lagi. • Og þeim, sem oss virðast vera í óvirðulegra lagi á líkamanum, þeim veitum vér því meiri sæmd, og þeim, sem vér blygðumst vor fyrir, sýnum vér því meiri blygðunarsemi. • Þess þarfnast hinir ásjálegu limir vorir ekki. En Guð setti líkamann svo saman, að hann gaf þeim, sem síðri var, því meiri sæmd, • til þess að ekki yrði ágreiningur í líkamanum, heldur skyldu limirnir bera sameiginlega umhyggju hver fyrir öðrum. • Og hvort heldur einn limur þjáist, þá þjást allir limirnir með honum, eða einn limur er í hávegum hafður, samgleðjast allir limirnir honum. • Þér eruð líkami Krists og limir hans hver um sig. • Guð hefur sett nokkra í kirkjunni, fyrst postula, í öðru lagi spámenn, í þriðja lagi fræðara, sumum hefur hann veitt gáfu að gjöra kraftaverk, lækna, vinna líknarstörf, stjórna og tala tungum. • Hvort eru allir postular? Hvort eru allir spámenn? Hvort eru allir fræðarar? Hvort eru allir kraftaverkamenn? • Hvort hafa allir hlotið lækningagáfu? Hvort tala allir tungum? Hvort útlista allir tungutal? • Nei, sækist heldur eftir náðargáfunum, þeim hinum meiri. Og nú bendi ég yður á enn þá miklu ágætari leið. (Fyrsta Korintubréf 12:12-31)“, og: „Það orð er satt, að sækist einhver eftir biskupsstarfi, þá girnist hann fagurt hlutverk. • Biskup á að vera óaðfinnanlegur, einkvæntur, bindindissamur, hóglátur, háttprúður, gestrisinn, góður fræðari. • Ekki drykkfelldur, ekki ofsafenginn, heldur gæfur, ekki deilugjarn, ekki fégjarn. • Hann á að vera maður, sem veitir góða forstöðu heimili sínu og heldur börnum sínum í hlýðni með allri siðprýði. • Hvernig má sá, sem ekki hefur vit á að veita heimili sínu forstöðu, veita söfnuði Guðs umsjón? • Hann á ekki að vera nýr í trúnni, til þess að hann ofmetnist ekki og verði fyrir sama dómi og djöfullinn. • Hann á líka að hafa góðan orðstír hjá þeim, sem standa fyrir utan, til þess að hann verði eigi fyrir álasi og lendi í tálsnöru djöfulsins. • Svo eiga og djáknar að vera heiðvirðir, ekki tvímælismenn, ekki sólgnir í vín, ekki gefnir fyrir ljótan gróða. • Þeir skulu varðveita leyndardóm trúarinnar í hreinni samvisku. • Einnig þessir menn séu fyrst reyndir, síðan takist þeir þjónustuna á hendur, ef þeir eru óaðfinnanlegir. • Svo eiga og konur að vera heiðvirðar, ekki rógberar, heldur bindindissamar, trúar í öllu. • Djáknar séu einkvæntir, og hafi góða stjórn á börnum sínum og heimilum. • Því að þeir, sem vel hafa staðið í djáknastöðu, koma sér vel í veg og öðlast mikla djörfung í trúnni á Krist Jesú. • Þetta rita ég þér, þó að ég voni að koma bráðum til þín, • til þess að þú skulir vita, ef mér seinkar, hvernig á að haga sér í Guðs húsi, sem er söfnuður lifanda Guðs, stólpi og grundvöllur sannleikans. • Og víst er leyndardómur guðhræðslunnar mikill: Hann opinberaðist í holdi, var réttlættur í anda, birtist englum, var boðaður með þjóðum, var trúað í heimi, var hafinn upp í dýrð. (Fyrsta Tímóteusarbréf 3:1-16)“, og: „Er ég þá orðinn óvinur yðar, vegna þess að ég segi yður sannleikann? (Galatabréfið 4:16)“, og það sem Kristur vitnaði: „Heimurinn getur ekki hatað ykkur. Mig hatar hann af því ég vitna um að verk hans séu vond. (Jóhannesarguðspjall 7:7)“, og að lokum það sem: „Jesús segir við hann: „Ég er vegurinn, sannleikurinn og lífið. Enginn kemur til föðurins nema fyrir mig. (Jóhannesarguðspjall 14:6)“, sem og beinlínis þýðir, þar sem Guð er heilagur og líka kallaður andi, sem og Kristur sonur Guðs kallaði Guð sinn sem anda Föður síns, sem og vill að sitt guðshús sé í þeim heilögum sannleik sem gefur frelsi, því þannig vill heilagleiki Guðs hafa sína eigin kirkjudeild og safnaðarbyggingu sem einn heilagan líkama í Kristi, sem og kennir ekki einhverjar mengaða splundrunarvillikenningar sem tilheyrist ekki sannleikanum sem vill gefa frelsi, sem og margar kirkjur og söfnuðir eru nú á dögum ekki lengur að gefa.

Því á meðan Kristur segir að hann er sannleikurinn og lífið, ber þá ekki kirkjudeildir og söfnuðir að kenna þann sannleik um það líf?

Því eins og annarstaðar er vitnað: „[…] Ef þér eruð stöðugir í orði mínu, eruð þér sannir lærisveinar mínir • og munuð þekkja sannleikann, og sannleikurinn mun gjöra yður frjálsa. (Jóhannesarguðspjall 8:31-32)“, sem og er orðin mjög flókin spurning nú á dögum: „Eru kirkjur eða söfnuðir virkilega að kenna þann sannleik sem gefur frelsi, eða hvernig verður maður frjáls ef sannleikurinn er kenndur í villu, eða hvað er sannleikur hjá þeim sem kenna villukenningar?“, því þetta er nefnilega svona með boðskap Krists, til að eignast sannfrelsi, þá þarf að eignast þann eina sannleik sem getur gefið það frelsi sem því miður nú á öld er ekki að gerast mitt á meðal allra þeirra kirkjudeilda og safnaðarbygginga sem undir ýmsum nöfnum nú á dögum syngja að þau séu að tala um sannleik, sem í raun eru allskonar falsvillukenningar, sem getur ekki gefið sinni eigin kirkju og söfnuð það frelsi sem kallast sannleik, því nú á dögum þá þekkja þau orðið ekki lengur þann sannleik sem gefur það frelsi, því eins og á dögum Krists, þá kenndi Kristur lærisveinum sínum hvernig á að boða sannleikann sem gefur frelsi, sem segir: „Farið og prédikið: Himnaríki er í nánd. • Læknið sjúka, vekið upp dauða, hreinsið líkþráa, rekið út illa anda. Gefins hafið þér fengið, gefins skuluð þér láta í té. • Takið ekki gull, silfur né eir í belti, • eigi mal til ferðar eða tvo kyrtla og hvorki skó né staf. Verður er verkamaðurinn fæðis síns. (Matteusarguðspjall 10:7-10)“, sem og líka vitnar: „Ef einhver fer með annarlegar kenningar og fylgir ekki hinum heilnæmu orðum Drottins vors Jesú Krists og því, sem guðrækni vor kennir, þá hefur hann ofmetnast og veit ekki neitt. • Hann er sótttekinn af þrætum og orðastælum. Af þessu fæðist öfund, deilur, lastmæli, vondar hugsanir, • þjark og þras hugspilltra manna, sem eru sneyddir sannleikanum, en skoða guðhræðsluna sem gróðaveg. • Já, guðhræðslan samfara nægjusemi er mikill gróðavegur. • Því að ekkert höfum vér inn í heiminn flutt og ekki getum vér heldur flutt neitt út þaðan. • Ef vér höfum fæði og klæði, þá látum oss það nægja. • En þeir, sem ríkir vilja verða, falla í freistni og snöru og alls kyns óviturlegar og skaðlegar fýsnir, er sökkva mönnunum niður í tortímingu og glötun. • Fégirndin er rót alls þess, sem illt er. Við þá fíkn hafa nokkrir villst frá trúnni og valdið sjálfum sér mörgum harmkvælum. (Fyrsta Tímóteusarbréf 6:3-10)“, sem og annarstaðar vitnar: „Enginn getur þjónað tveimur herrum. Annaðhvort hatar hann annan og elskar hinn eða þýðist annan og afrækir hinn. Þér getið ekki þjónað Guði og mammón. • Því segi ég yður: Verið ekki áhyggjufullir um líf yðar, hvað þér eigið að eta eða drekka, né heldur um líkama yðar, hverju þér eigið að klæðast. Er lífið ekki meira en fæðan og líkaminn meira en klæðin? (Matteusarguðspjall 6:24-25)“, og líka: „Sannlega, sannlega segi ég yður: Sá sem kemur ekki um dyrnar inn í sauðabyrgið, heldur fer yfir annars staðar, hann er þjófur og ræningi, • en sá sem kemur inn um dyrnar, er hirðir sauðanna. • Dyravörðurinn lýkur upp fyrir honum, og sauðirnir heyra raust hans, og hann kallar á sína sauði með nafni og leiðir þá út. • Þegar hann hefur látið út alla sauði sína, fer hann á undan þeim, og þeir fylgja honum, af því að þeir þekkja raust hans. • En ókunnugum fylgja þeir ekki, heldur flýja frá honum, því þeir þekkja ekki raust ókunnugra. • Þessa líkingu sagði Jesús þeim. En þeir skildu ekki hvað það þýddi, sem hann var að tala við þá. • Því sagði Jesús aftur: Sannlega, sannlega segi ég yður: Ég er dyr sauðanna. • Allir þeir, sem á undan mér komu, eru þjófar og ræningjar, enda hlýddu sauðirnir þeim ekki. • Ég er dyrnar. Sá sem kemur inn um mig, mun frelsast, og hann mun ganga inn og út og finna haga. • Þjófurinn kemur ekki nema til að stela og slátra og eyða. Ég er kominn til þess, að þeir hafi líf, líf í fullri gnægð. • Ég er góði hirðirinn. Góði hirðirinn leggur líf sitt í sölurnar fyrir sauðina. • Leiguliðinn, sem hvorki er hirðir né sjálfur á sauðina, sér úlfinn koma og yfirgefur sauðina og flýr, og úlfurinn hremmir þá og tvístrar þeim. • Enda er hann leiguliði og lætur sér ekki annt um sauðina. • Ég er góði hirðirinn og þekki mína, og mínir þekkja mig, • eins og faðirinn þekkir mig og ég þekki föðurinn. Ég legg líf mitt í sölurnar fyrir sauðina. • Ég á líka aðra sauði, sem eru ekki úr þessu sauðabyrgi. Þá ber mér einnig að leiða, þeir munu heyra raust mína. Og það verður ein hjörð, einn hirðir. • Fyrir því elskar faðirinn mig, að ég legg líf mitt í sölurnar, svo að ég fái það aftur. • Enginn tekur það frá mér, heldur legg ég það sjálfur í sölurnar. Ég hef vald til að leggja það í sölurnar og vald til að taka það aftur. Þessa skipan fékk ég frá föður mínum. (Jóhannesarguðspjall 10:1-18)“, og það sem meira er annarstaðar vitnað: „Þegar þeir voru saman í Galíleu, sagði Jesús við þá: Mannssonurinn verður framseldur í manna hendur, • og þeir munu lífláta hann, en á þriðja degi mun hann upp rísa. Þeir urðu mjög hryggir. • Þá er þeir komu til Kapernaum, gengu menn þeir, sem heimta inn musterisgjaldið, til Péturs og spurðu: Geldur meistari yðar eigi musterisgjaldið? • Hann kvað svo vera. En er hann kom inn, tók Jesús fyrr til máls og mælti: Hvað líst þér, Símon? Af hverjum heimta konungar jarðarinnar toll eða skatt? Af börnum sínum eða vandalausum? • Af vandalausum, sagði Pétur. Jesús mælti: Þá eru börnin frjáls. • En til þess vér hneykslum þá ekki, skaltu fara niður að vatni og renna öngli, taktu síðan fyrsta fiskinn, sem þú dregur, opna munn hans og muntu finna pening. Tak hann og greið þeim fyrir mig og þig. (Matteusarguðspjall 17:22-27), og síðan er vitnað þegar: „Þeir senda til hans lærisveina sína ásamt Heródesarsinnum, og þeir segja: Meistari, vér vitum, að þú ert sannorður og kennir Guðs veg í sannleika, þú hirðir ekki um álit neins, enda gjörir þú þér engan mannamun. • Seg oss því, hvað þér líst? Leyfist að gjalda keisaranum skatt eða ekki? • Jesús þekkti illsku þeirra og sagði: Hví freistið þér mín, hræsnarar? • Sýnið mér peninginn, sem goldinn er í skatt. Þeir fengu honum denar. • Hann spyr: Hvers mynd og yfirskrift er þetta? • Þeir svara: Keisarans. Hann segir: Gjaldið þá keisaranum það, sem keisarans er, og Guði það, sem Guðs er. (Matteusarguðspjall 22:16-21)“, og sem annarstaðar er vitnað: „Því að ávöxtur ljóssins er einskær góðvild, réttlæti og sannleikur. • Metið rétt, hvað Drottni þóknast. • Eigið engan hlut í verkum myrkursins, sem ekkert gott hlýst af, heldur flettið miklu fremur ofan af þeim. • Því að það, sem slíkir menn fremja í leyndum, er jafnvel svívirðilegt um að tala. • En allt það, sem ljósið flettir ofan af, verður augljóst. Því að allt, sem er augljóst, er ljós. • Því segir svo: Vakna þú, sem sefur, og rís upp frá dauðum, og þá mun Kristur lýsa þér. • Hafið því nákvæma gát á, hvernig þér breytið, ekki sem fávísir, heldur sem vísir. • Notið hverja stund, því að dagarnir eru vondir. • Verið því ekki óskynsamir, heldur reynið að skilja, hver sé vilji Drottins. (Efesusbréfið 5:9-18), sem að lokum er vitnað: „En ef hann líður sem kristinn maður, þá fyrirverði hann sig ekki, heldur gjöri Guð vegsamlegan með þessu nafni. • Því að nú er tíminn kominn, að dómurinn byrji á húsi Guðs. En ef hann byrjar á oss, hver munu þá verða afdrif þeirra, sem ekki hlýðnast fagnaðarerindi Guðs? (Fyrsta Pétursbréf 4:16-17)“, sem og beinlínis þýðir, að sannleikur fagnaðarerindi Guðs er ekki einhver svokallaður lúxusgróðavegur til þess að geta grætt á, því þar sem margir nú á dögum vilja helst ekki fylgja þeim sannboðskapi, þá því miður eru of margar kirkjur og söfnuðir sem eru kallaðir leiguliðar sinna hjarðar, sem eru ekki orðið lengur í þeim sannleik sem gefur frelsi, enda eru þau þjófar og ræningjar sem flýja hjörðinni þegar úlfurinn hremmir þá og tvístrar þeim, vegna þess að þau hafa verið of upptekin að vilja gerast græðgifíklar sem valdið hefur mörgum útvöldum sannkristnum blóðharmkvælum, því þeir leiguliðar sem þekkja ekki sinn húsbónda, hafa því miður margskaðlega villst í sinn eigin mammón græðgi guð, sem hefur leitt of marga svo kallaða sannsöfnuði Guðs og Krists til margra harmkvæla vegna þeirra rangvillukenningar sem lengi hefur verið kennt í aldarraðir í skaðlegri rangtrú, því til þess að geta kallast sannsöfnuður Guðs og Krists, þá þarf sannleikurinn að vera boðaður sem frjálsfrí gjöf, því með þeim sannleik, eignast maður hið sanna frelsi sem Kristur gaf að við getum orðið frjáls.

En vilja svo kölluð guðshús, kirkjur og söfnuðir í raun og veru nokkuð nú til dags eignast það frelsi að þau séu viljug til að boða þann sannboðskap Krists sem fría gjöf sem gefur öllum frelsi, því hvað er frelsi í raun og veru?

Því þegar Kristur fæddist inní þennan hrörna heim, er um hann vitnað: „Hún mun son ala, og hann skaltu láta heita Jesú, því að hann mun frelsa lýð sinn frá syndum þeirra. (Matteusarguðspjall 1:21)“, sem og þýðir þegar Kristur fæddist þá var hann sendur í þennan hrörna heim til að frelsa lýð sinn, sem á þeim tíma voru Abrahams og Davíðs konungs trúa gyðingar sem flækst höfðu í allskonar rangvillukenningar sem Kristur gyðingsuppalin sjálfur var og er, kom til að frelsa þá gyðinga sem fallið höfðu inní þær villukenningar, nákvæmlega eins og með margar svokallaðar nú til dags guðshús, kristna kirkjur og söfnuði sem fallið hafa í allskonar rangtrú nú á okkar dögum, sem og Kristur vill frelsa frá, því eins og hinn frægi ritningaboðskapur vitnar sem mörg guðshús, kirkjur og söfnuðir eru endalaust að vitna úr án þess að læra að skilja og fatta, segir: „Því svo elskaði Guð heiminn, að hann gaf son sinn eingetinn, til þess að hver sem á hann trúir glatist ekki, heldur hafi eilíft líf. • Guð sendi ekki soninn í heiminn til að dæma heiminn, heldur að heimurinn skyldi frelsast fyrir hann. • Sá sem trúir á hann, dæmist ekki. Sá sem trúir ekki, er þegar dæmdur, því að hann hefur ekki trúað á nafn Guðs sonarins eina. • En þessi er dómurinn: Ljósið er komið í heiminn, en menn elskuðu myrkrið fremur en ljósið, því að verk þeirra voru vond. • Hver sem illt gjörir hatar ljósið og kemur ekki til ljóssins, svo að verk hans verði ekki uppvís. • En sá sem iðkar sannleikann kemur til ljóssins, svo að augljóst verði, að verk hans eru í Guði gjörð. (Jóhannesarguðspjall 3:16-21)“, því eins og vitnað er: „Ljósið er komið í heiminn, en menn elskuðu myrkrið fremur en ljósið, því að verk þeirra voru vond.“, þá eru dagar okkar nákvæmlega einsog með Gyðinganna sem afneituðu Krist á hans tíma, því eins og annarstaðar er vitnað: „Ef menn eru eitt sinn orðnir upplýstir og hafa smakkað hina himnesku gjöf, fengið hlutdeild í heilögum anda • og reynt Guðs góða orð og krafta komandi aldar, • en hafa síðan fallið frá, þá er ógerlegt að endurnýja þá til afturhvarfs. Þeir eru að krossfesta Guðs son að nýju og smána hann. (Hebreabréf 6:4-6)“, því eins og á dögum gyðinga sem afneituðu Krist, sem og sagði á krossinum: „Þá sagði Jesús: „Faðir, fyrirgef þeim, því að þeir vita ekki, hvað þeir gjöra.“ En þeir köstuðu hlutum um klæði hans og skiptu með sér. (Lúkasarguðspjall 23:34), þannig er með kirkjur og söfnuði nú á okkar dögum, þau þekktu sannleikan, en féllu frá honum og eru þar með að krossfesta Guðs son að nýju og endalaust að smána hann, því einsog segir: „En falsspámenn komu einnig upp meðal lýðsins. Eins munu falskennendur líka verða á meðal yðar, er smeygja munu inn háskalegum villukenningum og jafnvel afneita herra sínum, sem keypti þá, og leiða yfir sig sjálfa bráða glötun. • Margir munu fylgja ólifnaði þeirra, og sakir þeirra mun vegi sannleikans verða hallmælt. • Af ágirnd munu þeir með uppspunnum orðum hafa yður að féþúfu. En dómurinn yfir þeim er löngu felldur og fyrnist ekki og glötun þeirra blundar ekki. (Síðara Pétursbréf 2:1-3)“, því eins og annarstaðar að lokum vitnar: „Speki tölum vér meðal hinna fullkomnu, þó ekki speki þessarar aldar eða höfðingja þessarar aldar, sem að engu verða, • heldur tölum vér leynda speki Guðs, sem hulin hefur verið, en Guð hefur frá eilífð fyrirhugað oss til dýrðar. • Enginn af höfðingjum þessarar aldar þekkti hana, því að ef þeir hefðu þekkt hana, hefðu þeir ekki krossfest Drottin dýrðarinnar. • En það er eins og ritað er: Það sem auga sá ekki og eyra heyrði ekki og ekki kom upp í hjarta nokkurs manns, allt það sem Guð fyrirbjó þeim, er elska hann. (Fyrsta Korintubréf 2:6-9)“, því þar sem ljósið er komið í heiminn sem fékk það náðarnafn að kallast Jesús, þá hafa því miður margir frekar kosið að vilja þjóna illvirknimyrkur allskonar villukenninga, því verk þeirra eru mjög vond, sem með allskonar uppspunnum erfikenninga flækjuorðum hafa yður að féþúfu, sem og dómurinn yfir þeim er fyrir löngu felldur og fyrnist ekki og glötun þeirra blundar ekki.

Því hver er í raun og veru sannboðskapur biblíunnar sem margir nú á dögum þora ekki lengur að vitna uppúr?

Því þegar Kristur byrjaði að kenna hér á jörðu, þá segir: „Upp frá þessu tekur Jesús að prédika og segja: Gjörið iðrun, himnaríki er í nánd. (Matteusarguðspjall 4:17)“, og það sem áfram vitnar: „Þá lauk hann upp munni sínum, kenndi þeim og sagði: • Sælir eru fátækir í anda, því að þeirra er himnaríki. • Sælir eru sorgbitnir, því að þeir munu huggaðir verða. • Sælir eru hógværir, því að þeir munu jörðina erfa. • Sælir eru þeir, sem hungrar og þyrstir eftir réttlætinu, því að þeir munu saddir verða. • Sælir eru miskunnsamir, því að þeim mun miskunnað verða. • Sælir eru hjartahreinir, því að þeir munu Guð sjá. • Sælir eru friðflytjendur, því að þeir munu Guðs börn kallaðir verða. • Sælir eru þeir, sem ofsóttir eru fyrir réttlætis sakir, því að þeirra er himnaríki. • Sælir eruð þér, þá er menn smána yður, ofsækja og ljúga á yður öllu illu mín vegna. • Verið glaðir og fagnið, því að laun yðar eru mikil á himnum. Þannig ofsóttu þeir spámennina, sem voru á undan yður. (Matteusarguðspjall 5:2-12)“, og líka: „En sú stund kemur, já, hún er nú komin, er hinir sönnu tilbiðjendur munu tilbiðja föðurinn í anda og sannleika. Faðirinn leitar slíkra tilbiðjenda. • Guð er andi og þeir sem tilbiðja hann eiga að tilbiðja í anda og sannleika.“ (Jóhannesarguðspjall 4:23-24)“, og það sem áfram segir: „Nýtt boðorð gef ég yður, að þér elskið hvert annað. Eins og ég hef elskað yður skuluð þér einnig elska hvert annað. • Á því munu allir þekkja að þér eruð mínir lærisveinar ef þér berið elsku hver til annars.“ (Jóhannesarguðspjall 13:34-35)“, sem beinlínis þýðir, að þegar Kristur kom til jarðarinnar sem margir nú á dögum eru að kenna allskonar villukenningar uppúr, þá var hans aðalboðskapur: „Gjörið iðrun, himnaríki er í nánd.“, sem og líka var byrjunar vitnisburður lærisveinana sem seinna meir á hvítasunnudegi gjörðust postular eftir að heilagur andi Guðs skapari himins og jarðar kom yfir lærisveinana á tímum hvítasunnudagsins, sem og er vitnað: „Pétur sagði við þá: Gjörið iðrun og látið skírast hver og einn í nafni Jesú Krists til fyrirgefningar synda yðar; þá munuð þér öðlast að gjöf heilagan anda.“ • Því að yður er ætlað fyrirheitið, börnum yðar og öllum þeim, sem í fjarlægð eru, öllum þeim, sem Drottinn Guð vor kallar til sín. • Og með öðrum fleiri orðum vitnaði hann, áminnti þá og sagði: Látið frelsast frá þessari rangsnúnu kynslóð. (Postulasaga 2:38-40), því eins og þegar Kristur Jesús bað til Föður sinn á himnum áður en hann var pyntaður og krossfestur, segir: „Þetta talaði Jesús, hóf augu sín til himins og sagði: Faðir, stundin er komin. Gjör son þinn dýrlegan, til þess að sonurinn gjöri þig dýrlegan. • Þú gafst honum vald yfir öllum mönnum, að hann gefi eilíft líf öllum þeim, sem þú hefur gefið honum. • En það er hið eilífa líf að þekkja þig, hinn eina sanna Guð, og þann sem þú sendir, Jesú Krist. • Ég hef gjört þig dýrlegan á jörðu með því að fullkomna það verk, sem þú fékkst mér að vinna. • Faðir, gjör mig nú dýrlegan hjá þér með þeirri dýrð, sem ég hafði hjá þér, áður en heimur var til. • Ég hef opinberað nafn þitt þeim mönnum, sem þú gafst mér úr heiminum. Þeir voru þínir, og þú gafst mér þá, og þeir hafa varðveitt þitt orð. • Þeir vita nú, að allt, sem þú hefur gefið mér, er frá þér, • því ég hef flutt þeim þau orð, sem þú gafst mér. Þeir tóku við þeim og vita með sanni, að ég er frá þér út genginn, og trúa því, að þú hafir sent mig. • Ég bið fyrir þeim. Ég bið ekki fyrir heiminum, heldur fyrir þeim sem þú hefur gefið mér, því að þeir eru þínir, • og allt mitt er þitt og þitt er mitt. Í þeim er ég dýrlegur orðinn. • Ég er ekki lengur í heiminum. Þeir eru í heiminum, en ég kem til þín. Heilagi faðir, varðveit þá í þínu nafni, því nafni, sem þú hefur gefið mér, svo að þeir verði eitt eins og við. • Meðan ég var hjá þeim, varðveitti ég þá í nafni þínu, sem þú hefur gefið mér, og gætti þeirra, og enginn þeirra glataðist nema sonur glötunarinnar, svo að ritningin rættist. • Nú kem ég til þín. Þetta tala ég í heiminum, til þess að þeir eigi í sjálfum sér fögnuð minn fullkominn. • Ég hef gefið þeim orð þitt, og heimurinn hataði þá, af því að þeir eru ekki af heiminum, eins og ég er ekki af heiminum. • Ég bið ekki, að þú takir þá úr heiminum, heldur að þú varðveitir þá frá hinu illa. • Þeir eru ekki af heiminum, eins og ég er ekki af heiminum. • Helga þá í sannleikanum. Þitt orð er sannleikur. • Ég hef sent þá í heiminn, eins og þú sendir mig í heiminn. • Ég helga mig fyrir þá, svo að þeir séu einnig helgaðir í sannleika. • Ég bið ekki einungis fyrir þessum, heldur og fyrir þeim, sem á mig trúa fyrir orð þeirra, • að allir séu þeir eitt, eins og þú, faðir, ert í mér og ég í þér, svo séu þeir einnig í okkur, til þess að heimurinn trúi, að þú hefur sent mig. • Og ég hef gefið þeim þá dýrð, sem þú gafst mér, svo að þeir séu eitt, eins og við erum eitt, • ég í þeim og þú í mér, svo að þeir verði fullkomlega eitt, til þess að heimurinn viti, að þú hefur sent mig og að þú hefur elskað þá, eins og þú hefur elskað mig. • Faðir, ég vil að þeir, sem þú gafst mér, séu hjá mér, þar sem ég er, svo að þeir sjái dýrð mína, sem þú hefur gefið mér, af því að þú elskaðir mig fyrir grundvöllun heims. • Réttláti faðir, heimurinn þekkir þig ekki, en ég þekki þig, og þessir vita, að þú sendir mig. • Ég hef kunngjört þeim nafn þitt og mun kunngjöra, svo að kærleikur þinn, sem þú hefur auðsýnt mér, sé í þeim og ég sé í þeim. (Jóhannesarguðspjall 17:1-26), sem þýðir, Kristur vill að við séum þar sem Guð Faðir hans er.

Sem og er upprunni sannkristnitrúarinnar er: „Gangið inn um þrönga hliðið. Því að vítt er hliðið og vegurinn breiður, sem liggur til glötunar, og margir þeir, sem þar fara inn. • Hve þröngt er það hlið og mjór sá vegur, er liggur til lífsins, og fáir þeir, sem finna hann. (Matteusarguðspjall 7:13-14)“, sem þýðir, sannleikurinn er ekki auðveldur, enda eru fáir sem vilja læra kynnast þeim sannleik, því eins og vitnað er hvernig þröngi vegurinn að sannleikanum er, segir: „Nú kemur maður inn í samkundu yðar með gullhring á hendi og í skartlegum klæðum, og jafnframt kemur inn fátækur maður í óhreinum fötum, • ef öll athygli yðar beinist að þeim, sem skartklæðin ber, og þér segið: Settu þig hérna í gott sæti! en segið við fátæka manninn: Stattu þarna, eða settu þig á gólfið við fótskör mína! • hafið þér þá ekki mismunað mönnum og orðið dómarar með vondum hugsunum? • Heyrið, bræður mínir elskaðir! Hefur Guð ekki útvalið þá, sem fátækir eru í augum heimsins, til þess að þeir verði auðugir í trú og erfingjar þess ríkis, er hann hefur heitið þeim, sem elska hann? • En þér hafið óvirt hinn fátæka. Eru það þó ekki hinir ríku, sem undiroka yður og draga yður fyrir dómstóla? • Eru það ekki þeir, sem lastmæla hinu góða nafni, sem nefnt var yfir yður? • Ef þér uppfyllið hið konunglega boðorð Ritningarinnar: Þú skalt elska náunga þinn sem sjálfan þig, þá gjörið þér vel. • En ef þér farið í manngreinarálit, þá drýgið þér synd og lögmálið sannar upp á yður að þér séuð brotamenn. • Þótt einhver héldi allt lögmálið, en hrasaði í einu atriði, þá er hann orðinn sekur við öll boðorð þess. • Því sá sem sagði: Þú skalt ekki hórdóm drýgja , hann sagði líka: Þú skalt ekki morð fremja. En þó að þú drýgir ekki hór, en fremur morð, þá ertu búinn að brjóta lögmálið. • Talið því og breytið eins og þeir, er dæmast eiga eftir lögmáli frelsisins. • Því að dómurinn verður miskunnarlaus þeim, sem ekki auðsýndi miskunn, en miskunnsemin gengur sigri hrósandi að dómi. • Hvað stoðar það, bræður mínir, þótt einhver segist hafa trú, en hefur eigi verk? Mun trúin geta frelsað hann? • Ef bróðir eða systir eru nakin og vantar daglegt viðurværi • og einhver yðar segði við þau: Farið í friði, vermið yður og mettið! en þér gefið þeim ekki það, sem líkaminn þarfnast, hvað stoðar það? • Eins er líka trúin dauð í sjálfri sér, vanti hana verkin. • En nú segir einhver: Einn hefur trú, annar verk. Sýn mér þá trú þína án verkanna, og ég skal sýna þér trúna af verkum mínum. • Þú trúir, að Guð sé einn. Þú gjörir vel. En illu andarnir trúa því líka og skelfast. (Jakobsbréf 2:2-19)“, og að lokum það sem segir: „Reiði Guðs opinberast af himni yfir öllu guðleysi og rangsleitni þeirra manna, er kefja sannleikann með rangsleitni, • með því að það, er vitað verður um Guð, er augljóst á meðal þeirra. Guð hefur birt þeim það. • Því að hið ósýnilega eðli hans, bæði hans eilífi kraftur og guðdómleiki, er sýnilegt frá sköpun heimsins, með því að það verður skilið af verkum hans. Mennirnir eru því án afsökunar. (Rómverjabréf 1:17-19)“, því til að læra að vera í sannleik, þá þarf að gera það í fúsum og frjálsum vilja sem fría kærleiksgjöf sem kefjir ekki sannleikann með allskonar ranglætiskenningum.

Því til að skilja betur hvað guðshús, kirkjur og söfnuðir eru, þá er ákætt að líta á fyrstu tvö boðorðin sem boðorðin 10 vitnar um, sem segir: „Þú skalt ekki hafa aðra guði en mig. • Þú skalt engar líkneskjur gjöra þér né nokkrar myndir eftir því, sem er á himnum uppi, eður því, sem er á jörðu niðri, eður því, sem er í vötnunum undir jörðinni. • Þú skalt ekki tilbiðja þær og ekki dýrka þær, því að ég, Drottinn Guð þinn, er vandlátur Guð, sem vitja misgjörða feðranna á börnunum, já í þriðja og fjórða lið, þeirra sem mig hata, • en auðsýni miskunn þúsundum, þeirra sem elska mig og varðveita boðorð mín. (Önnur Mósebók 20:3-6), sem og nýja testamentið vitnar: „Því að enda þótt til séu svo nefndir guðir, hvort heldur er á himni eða á jörðu, enda eru margir guðir og margir herrar, • þá höfum vér ekki nema einn Guð, föðurinn, sem allir hlutir eru frá og líf vort stefnir til, og einn Drottin, Jesú Krist, sem allir hlutir eru til orðnir fyrir og vér fyrir hann. (Fyrsta Korintubréf 8:5-6)“, þá er bara til einn Guð skapari himins og jarðar sem er andi, og einn Drottin Jesú Kristur sem kallaði Guð skapara himins og jarðar sem sinn himna Föður, sem og margflækjuvillukenningar vilja helst reyna að púsla saman sem þríeinan guð sem og á að kallast sem faðir, sonur og heilagur andi, sem og villikenningar vilja segja, þeir eru ekki þrír, heldur bara einn Guð, sem og allar biblíuritningar hafa endalaust vitnað að það er bara til einn Guð, en ekki einhver þrjú flókin spurningarmerki sem Kristur kallaði aldrei sem sinn himna Föður, því eins og ritningarnar vitna: „Guð talaði fyrrum oftsinnis og með mörgu móti til feðranna fyrir munn spámannanna. • En nú í lok þessara daga hefur hann til vor talað í syni sínum, sem hann setti erfingja allra hluta. Fyrir hann hefur hann líka heimana gjört. • Hann, sem er ljómi dýrðar hans og ímynd veru hans og ber allt með orði máttar síns, hreinsaði oss af syndum vorum og settist til hægri handar hátigninni á hæðum. • Hann er orðinn englunum þeim mun meiri sem hann hefur að erfðum tekið ágætara nafn en þeir. • Því við hvern af englunum hefur hann nokkru sinni sagt: Þú ert sonur minn, í dag hef ég fætt þig. Eða: Ég vil vera honum faðir, og hann skal vera mér sonur! (Hebreabréfið 1:1-5)“, sem og annarstaðar vitnar: „Og á skikkju sinni og lend sinni hefur hann ritað nafn: Konungur konunga og Drottinn drottna. (Opinberunarbók 19:16)“, og að lokum: „Þér elskaðir, trúið ekki sérhverjum anda, heldur reynið andana, hvort þeir séu frá Guði. Því margir falsspámenn eru farnir út í heiminn. • Af þessu getið þér þekkt anda Guðs: Sérhver andi, sem játar, að Jesús sé Kristur kominn í holdi, er frá Guði. • En sérhver andi, sem ekki játar Jesú, er ekki frá Guði. Hann er andkristsins andi, sem þér hafið heyrt um að komi, og nú þegar er hann í heiminum. • Þér börnin mín, heyrið Guði til og hafið sigrað falsspámennina, því að sá er meiri, sem í yður er, en sá, sem er í heiminum. • Falsspámennirnir heyra heiminum til. Þess vegna tala þeir eins og heimurinn talar, og heimurinn hlýðir á þá. • Vér heyrum Guði til. Hver sem þekkir Guð hlýðir á oss. Sá sem ekki heyrir Guði til hlýðir ekki á oss. Af þessu þekkjum vér sundur anda sannleikans og anda villunnar. • Þér elskaðir, elskum hver annan, því að kærleikurinn er frá Guði kominn, og hver sem elskar er af Guði fæddur og þekkir Guð. • Sá sem ekki elskar þekkir ekki Guð, því að Guð er kærleikur. • Í því birtist kærleikur Guðs meðal vor, að Guð hefur sent einkason sinn í heiminn til þess að vér skyldum lifa fyrir hann. • Þetta er kærleikurinn: Ekki að vér elskuðum Guð, heldur að hann elskaði oss og sendi son sinn til að vera friðþæging fyrir syndir vorar. • Þér elskaðir, fyrst Guð hefur svo elskað oss, þá ber einnig oss að elska hver annan. • Enginn hefur nokkurn tíma séð Guð. Ef vér elskum hver annan, þá er Guð stöðugur í oss og kærleikur hans er fullkomnaður í oss. (Fyrsta Jóhannesarbréf 4:1-12)“, sem þýðir, það er bara til einn Drottin sem fékk það náðarnafn að heita Jesús Kristur sonur Guðs föður hins hæsta lifanda skapara himins og jarðar, sem og mun vera með á skikkju sinni og lend sinni ritað nafn: „Konungur konunga og Drottinn drottna“, sem þýðir, það er bara til einn Guð faðir sem allir hlutir eru frá, og einn Drottin sem fékk nafnið Jesús sem og allir hlutir stefna til, sem og Kristur vitnar að hann og Faðirinn eru sameinaðir sem eitt, nákvæmlega eins og þegar hjón verða sem eitt þegar þau giftast, þannig er með Guð og Krist sem okkur ber að tilbiðja í anda og sannleik, í einum anda Guðs Föður, sem einn líkami í Kristi Jesú, sem ein kirkja og söfnuður í einum sannleik.

Því nú á dögum eru orðnar alltof margar falsvillukenningar sem mörg guðshús, kirkjur og söfnuðir kenna, sem gerir það kleift að sannleikurinn þekkist orðið ekki lengur, því eins og spámenn gamlatestamentisins og í hinu nýja vitnuðu á sínum tíma, eins og Kristur sagði: „Jesús svaraði: „Ritað er: Eigi lifir maðurinn á einu saman brauði heldur á hverju því orði sem fram gengur af Guðs munni.“ (Matteusarguðspjall 4:4)“, því þegar Kristur kenndi á sínum tíma, þá var ekkert nýja testamenti til, þannig hann varð að vitna úr gamlatestamentinu, eins og segir: „Faðirinn, sem sendi mig, hann hefur sjálfur vitnað um mig. Þér hafið aldrei heyrt rödd hans né séð ásýnd hans. • Og orð hans býr ekki í yður, því að þér trúið ekki þeim, sem hann sendi. • Þér rannsakið ritningarnar, því í þeim hyggist þér eiga eilíft líf. Og það eru þær, sem vitna um mig, • en þér viljið ekki koma til mín og öðlast lífið. • Ég þigg ekki heiður af mönnum, • en ég þekki yður að þér hafið ekki í yður kærleika Guðs. • Ég er kominn í nafni föður míns, og þér takið ekki við mér. Ef annar kæmi í sínu eigin nafni, tækjuð þér við honum. • Hvernig getið þér trúað, þegar þér þiggið heiður hver af öðrum, en leitið ekki þess heiðurs, sem er frá einum Guði? (Jóhannesarguðspjall 5:37-44)“, sem og á settum tíma í spádómum gamlatestamentisins var vitnað um að einn dag myndi Guð skapari himins og jarðar senda sinn eingetin son til að deyja fyrir syndir heimsins, sem og ritað er: „Hver trúði því, sem oss var boðað, og hverjum varð armleggur Drottins opinber? • Hann rann upp eins og viðarteinungur fyrir augliti hans og sem rótarkvistur úr þurri jörð. Hann var hvorki fagur né glæsilegur, svo að oss gæfi á að líta, né álitlegur, svo að oss fyndist til um hann. • Hann var fyrirlitinn, og menn forðuðust hann, harmkvælamaður og kunnugur þjáningum, líkur manni, er menn byrgja fyrir andlit sín, fyrirlitinn og vér mátum hann einskis. • En vorar þjáningar voru það, sem hann bar, og vor harmkvæli, er hann á sig lagði. Vér álitum hann refsaðan, sleginn af Guði og lítillættan, • en hann var særður vegna vorra synda og kraminn vegna vorra misgjörða. Hegningin, sem vér höfðum til unnið, kom niður á honum, og fyrir hans benjar urðum vér heilbrigðir. • Vér fórum allir villir vega sem sauðir, stefndum hver sína leið, en Drottinn lét misgjörð vor allra koma niður á honum. • Hann var hrjáður, en hann lítillætti sig og lauk eigi upp munni sínum. Eins og lamb, sem leitt er til slátrunar, og eins og sauður þegir fyrir þeim, er klippa hann, lauk hann eigi upp munni sínum. • Með þrenging og dómi var hann burt numinn, og hver af samtíðarmönnum hans hugsaði um það? Hann var hrifinn burt af landi lifenda, fyrir sakir syndar míns lýðs var hann lostinn til dauða. • Og menn bjuggu honum gröf meðal illræðismanna, legstað með ríkum, þótt hann hefði eigi ranglæti framið og svik væru ekki í munni hans. • En Drottni þóknaðist að kremja hann með harmkvælum: Þar sem hann fórnaði sjálfum sér í sektarfórn, skyldi hann fá að líta afsprengi og lifa langa ævi og áformi Drottins fyrir hans hönd framgengt verða. • Vegna þeirra hörmunga, er sál hans þoldi, mun hann sjá ljós og seðjast. Þá menn læra að þekkja hann, mun hann, hinn réttláti, þjónn minn, gjöra marga réttláta, og hann mun bera misgjörðir þeirra. • Fyrir því gef ég honum hina mörgu að hlutskipti, og hann mun öðlast hina voldugu að herfangi, fyrir það, að hann gaf líf sitt í dauðann og var með illræðismönnum talinn. En hann bar syndir margra og bað fyrir illræðismönnum. (Jesaja 53:1-12)“.

Því eins og margir nú á dögum bíða mjög spennt eftir honum sem andkristur kallast, sem og samkvæmt mannakenningum á að opinberast inní þennan græðgispillta heim til að afvegaleiða marga, sem því miður eru nú þegar margir andkristins andar í þessum heimi, því eins og annarstaðar er vitnað: „En um tíma og tíðir hafið þér, bræður, ekki þörf á að yður sé skrifað. • Þér vitið það sjálfir gjörla, að dagur Drottins kemur sem þjófur á nóttu. • Þegar menn segja: Friður og engin hætta, þá kemur snögglega tortíming yfir þá, eins og jóðsótt yfir þungaða konu. Og þeir munu alls ekki undan komast. • En þér, bræður, eruð ekki í myrkri, svo að dagurinn geti komið yfir yður sem þjófur. • Þér eruð allir synir ljóssins og synir dagsins. Vér heyrum ekki nóttunni til né myrkrinu. • Vér skulum þess vegna ekki sofa eins og aðrir, heldur vökum og verum algáðir. • Þeir, sem sofa, sofa á nóttunni og þeir, sem drekka sig drukkna, drekka á nóttunni. • En vér, sem heyrum deginum til, skulum vera algáðir, klæddir brynju trúar og kærleika og von hjálpræðis sem hjálmi. • Guð hefur ekki ætlað oss til að verða reiðinni að bráð, heldur til að öðlast sáluhjálp fyrir Drottin vorn Jesú Krist, • sem dó fyrir oss, til þess að vér mættum lifa með honum, hvort sem vér vökum eða sofum. • Áminnið því hver annan og uppbyggið hver annan, eins og þér og gjörið. • Vér biðjum yður, bræður, að sýna þeim viðurkenningu, sem erfiða á meðal yðar og veita yður forstöðu í Drottni og áminna yður. • Auðsýnið þeim sérstaka virðingu og kærleika fyrir verk þeirra. Lifið í friði yðar á milli. • Vér áminnum yður, bræður: Vandið um við þá, sem óreglusamir eru, hughreystið ístöðulitla, takið að yður þá, sem óstyrkir eru, verið langlyndir við alla. • Gætið þess, að enginn gjaldi neinum illt með illu, en keppið ávallt eftir hinu góða, bæði hver við annan og við alla aðra. • Verið ætíð glaðir. • Biðjið án afláts. • Þakkið alla hluti, því að það er vilji Guðs með yður í Kristi Jesú. • Slökkvið ekki andann. • Fyrirlítið ekki spádómsorð. • Prófið allt, haldið því, sem gott er. • En forðist allt illt, í hvaða mynd sem er. • En sjálfur friðarins Guð helgi yður algjörlega og andi yðar, sál og líkami varðveitist alheil og vammlaus við komu Drottins vors Jesú Krists. • Trúr er sá, er yður kallar, hann mun koma þessu til leiðar. (Fyrsta Þessaloníkubréf 5:1-24)“, og líka það sem vitnar: „Því að margir afvegaleiðendur eru farnir út í heiminn, sem ekki játa, að Jesús sé Kristur, kominn í holdi. Þetta er afvegaleiðandinn og andkristurinn. • Hafið gætur á sjálfum yður að þér missið ekki það, sem vér höfum áunnið, heldur megið fá full laun. • Sérhver sem fer of langt og er ekki stöðugur í kenningu Krists, hefur ekki Guð. Sá sem er stöðugur í kenningunni, hann hefur bæði föðurinn og soninn. • Ef einhver kemur til yðar og er ekki með þessa kenningu, þá takið hann ekki á heimili yðar og biðjið hann ekki vera velkominn. • Því að sá, sem biður hann vera velkominn, verður hluttakandi í hans vondu verkum. (Annað Jóhannesarbréf 1:7-11)“, og líka: „Börn mín, það er hin síðasta stund. Þér hafið heyrt að andkristur kemur, og nú eru líka margir andkristar komnir fram. Af því vitum vér, að það er hin síðasta stund. • Þeir komu úr vorum hópi, en heyrðu oss ekki til. Ef þeir hefðu heyrt oss til, þá hefðu þeir áfram verið með oss. En þetta varð til þess að augljóst yrði, að enginn þeirra heyrði oss til. • En þér hafið smurning frá hinum heilaga og vitið þetta allir. • Ég hef ekki skrifað yður vegna þess, að þér þekkið ekki sannleikann, heldur af því að þér þekkið hann og af því að engin lygi getur komið frá sannleikanum. • Hver er lygari, ef ekki sá sem neitar, að Jesús sé Kristur? Sá er andkristurinn, sem afneitar föðurnum og syninum. • Hver sem afneitar syninum hefur ekki heldur fundið föðurinn. Sá sem játar soninn hefur og fundið föðurinn. • En þér, látið það vera stöðugt í yður, sem þér hafið heyrt frá upphafi. Ef það er stöðugt í yður, sem þér frá upphafi hafið heyrt, þá munuð þér einnig vera stöðugir í syninum og í föðurnum. (Fyrsta Jóhannesarbréf 2:18-24)“, því vegna græðgi margra við að smeygja inn allskonar háskalegar villukenningar og jafnvel afneita herra sínum sem keypti þá með dauða sínum á krossi, sem og af ágirnd munu með flækjuuppspunnum orðum hafa yður að féþúfu, sem og dómurinn yfir þeim er fyrir löngu felldur og fyrnist ekki, því að þau sem hafa kynnst sannleikanum sem gefur frelsi, og síðan afneita honum, eru því miður að krossfesta Guðs son að nýju og smána hann, því eins og vitnað var á tímum gamlatestamentisins, segir: „Það sem hefir verið, það mun verða, og það sem gjörst hefir, það mun gjörast, og ekkert er nýtt undir sólinni. • Sé nokkuð til, er um verði sagt: sjá, þetta er nýtt þá hefir það orðið fyrir löngu, á tímum sem á undan oss voru. (Prédikarinn 1:9-10)“, og aftur: „Það sem er, var fyrir löngu, og það sem mun verða, hefir verið fyrir löngu, og Guð leitar aftur hins liðna. (Prédikarinn 3:15)“, og að lokum: „Því að Guð mun leiða sérhvert verk fyrir dóm, sem haldinn verður yfir öllu því sem hulið er, hvort sem það er gott eða illt. (Prédikarinn 12:14)“, sem þýðir, það sem áður gerðist mun endurtaka sig aftur án þess þó nokkuð að þeir læri einhvern tíman af sýnum harmkvælamistökum sem sérhvert verk mun dæmt verða hvort það sé gott eða illt.

Því eins og Kristur kenndi hvernig prestarnir hegðuðu sér á sínum tíma, segir: „Nú komu til Jesú farísear og fræðimenn frá Jerúsalem og sögðu: • Hvers vegna brjóta lærisveinar þínir erfikenning forfeðranna? Þeir taka ekki handlaugar, áður en þeir neyta matar. • Hann svaraði þeim: Hvers vegna brjótið þér sjálfir boðorð Guðs sakir erfikenningar yðar? • Guð hefur sagt: Heiðra föður þinn og móður, og: Hver sem formælir föður eða móður, skal dauða deyja. • En þér segið: Hver sem segir við föður sinn eða móður: Það sem þér hefði getað orðið til styrktar frá mér, er musterisfé, • hann á ekki að heiðra föður sinn eða móður. Þér ógildið orð Guðs með erfikenning yðar. • Hræsnarar, sannspár var Jesaja um yður, er hann segir: • Lýður þessi heiðrar mig með vörunum, en hjarta þeirra er langt frá mér. • Til einskis dýrka þeir mig, er þeir kenna þá lærdóma, sem eru mannasetningar einar. • Og hann kallaði til sín mannfjöldann og sagði: Heyrið og skiljið. • Ekki saurgar það manninn, sem inn fer í munninn, hitt saurgar manninn, sem út fer af munni. • Þá komu lærisveinar hans og sögðu við hann: Veistu, að farísearnir hneyksluðust, þegar þeir heyrðu orð þín? • Hann svaraði: Sérhver jurt, sem faðir minn himneskur hefur eigi gróðursett, mun upprætt verða. • Látið þá eiga sig! Þeir eru blindir, leiðtogar blindra. Ef blindur leiðir blindan, falla báðir í gryfju. (Matteusarguðspjall 15:2-14)“, og: „Þetta segi ég þá og vitna í nafni Drottins: Þér megið ekki framar hegða yður eins og heiðingjarnir hegða sér. Hugsun þeirra er allslaus, • skilningur þeirra blindaður og þeir eru fjarlægir lífi Guðs vegna vanþekkingarinnar, sem þeir lifa í, og síns harða hjarta. • Þeir eru tilfinningalausir og hafa ofurselt sig lostalífi, svo að þeir fremja alls konar siðleysi af græðgi. • En svo hafið þér ekki lært að þekkja Krist. • Því að ég veit, að þér hafið heyrt um hann og hafið verið um hann fræddir eins og sannleikurinn er í Jesú: • Þér eigið að hætta hinni fyrri breytni og afklæðast hinum gamla manni, sem er spilltur af tælandi girndum, • en endurnýjast í anda og hugsun og • íklæðast hinum nýja manni, sem skapaður er eftir Guði í réttlæti og heilagleika sannleikans. • Leggið nú af lygina og talið sannleika hver við sinn náunga, því að vér erum hver annars limir. • Ef þér reiðist, þá syndgið ekki. Sólin má ekki setjast yfir reiði yðar. • Gefið djöflinum ekkert færi. • Hinn stelvísi hætti að stela, en leggi hart að sér og gjöri það sem gagnlegt er með höndum sínum, svo að hann hafi eitthvað að miðla þeim, sem þurfandi er. • Látið ekkert skaðlegt orð líða yður af munni, heldur það eitt, sem er gott til uppbyggingar, þar sem þörf gjörist, til þess að það verði til góðs þeim, sem heyra. • Hryggið ekki Guðs heilaga anda, sem þér eruð innsiglaðir með til endurlausnardagsins. • Látið hvers konar beiskju, ofsa, reiði, hávaða og lastmæli vera fjarlægt yður og alla mannvonsku yfirleitt. (Efesusbréfið 4:17-31), því eins og vitnað er: „Ég tala sannleika í Kristi, ég lýg ekki. Samviska mín vitnar það með mér, upplýst af heilögum anda, • að ég hef hryggð mikla og sífellda kvöl í hjarta mínu. (Rómverjabréfið 9:1-2)“, því eins og Kristur heldur áfram að vitna um þá presta sem voru uppi á hans dögum, segir: „Á stóli Móse sitja fræðimenn og farísear. • Því skuluð þér gjöra og halda allt, sem þeir segja yður, en eftir breytni þeirra skuluð þér ekki fara, því þeir breyta ekki sem þeir bjóða. • Þeir binda þungar byrðar og leggja mönnum á herðar, en sjálfir vilja þeir ekki snerta þær einum fingri. • Öll sín verk gjöra þeir til að sýnast fyrir mönnum, þeir breikka minnisborða sína og stækka skúfana. • Ljúft er þeim að skipa hefðarsæti í veislum og æðsta bekk í samkundum, • láta heilsa sér á torgum og kallast meistarar af mönnum. • En þér skuluð ekki láta kalla yður meistara, því einn er yðar meistari og þér allir bræður. • Þér skuluð ekki kalla neinn föður yðar á jörðu, því einn er faðir yðar, sá sem er á himnum. • Þér skuluð ekki heldur láta kalla yður leiðtoga, því einn er leiðtogi yðar, Kristur. • Sá mesti meðal yðar sé þjónn yðar. • Hver sem upp hefur sjálfan sig, mun auðmýktur verða, en sá sem auðmýkir sjálfan sig, mun upp hafinn verða. • Vei yður, fræðimenn og farísear, hræsnarar! Þér læsið himnaríki fyrir mönnum. Sjálfir gangið þér ekki þar inn, og þeim, sem inn vilja ganga, leyfið þér eigi inn að komast. • Vei yður, fræðimenn og farísear, hræsnarar! Þér etið upp heimili ekkna og flytjið langar bænir að yfirskini. Þér munuð fá því þyngri dóm. • Vei yður, fræðimenn og farísear, hræsnarar! Þér farið um láð og lög til að snúa einum til yðar trúar, og þegar það tekst, gjörið þér hann hálfu verra vítisbarn en þér sjálfir eruð. • Vei yður, blindir leiðtogar! Þér segið: Ef einhver sver við musterið, þá er það ógilt, en sverji menn við gullið í musterinu, þá er það gildur eiður. • Blindu heimskingjar, hvort er meira gullið eða musterið, sem helgar gullið? • Þér segið: Ef einhver sver við altarið, þá er það ógilt, en sverji menn við fórnina, sem á því er, þá er það gildur eiður. • Blindu menn, hvort er meira fórnin eða altarið, sem helgar fórnina? • Sá sem sver við altarið, sver við það og allt, sem á því er. • Sá sem sver við musterið, sver við það og við þann, sem í því býr. • Og sá sem sver við himininn, sver við hásæti Guðs og við þann, sem í því situr. • Vei yður, fræðimenn og farísear, hræsnarar! Þér gjaldið tíund af myntu, anís og kúmeni, en hirðið ekki um það, sem mikilvægast er í lögmálinu, réttlæti, miskunn og trúfesti. Þetta ber að gjöra og hitt eigi ógjört að láta. • Blindu leiðtogar, þér síið mýfluguna, en svelgið úlfaldann! • Vei yður, fræðimenn og farísear, hræsnarar! Þér hreinsið bikarinn og diskinn utan, en innan eru þeir fullir yfirgangs og óhófs. • Blindi farísei, hreinsaðu fyrst bikarinn innan, að hann verði líka hreinn að utan. • Vei yður, fræðimenn og farísear, hræsnarar! Þér líkist hvítum kölkuðum gröfum, sem sýnast fagrar utan, en innan eru fullar af dauðra manna beinum og alls kyns óþverra. • Þannig eruð þér, sýnist hið ytra réttlátir í augum manna, en eruð hið innra fullir hræsni og ranglætis. • Vei yður, fræðimenn og farísear, hræsnarar! Þér hlaðið upp grafir spámannanna og skreytið leiði hinna réttlátu • og segið: Ef vér hefðum lifað á dögum feðra vorra, hefðum vér ekki átt hlut með þeim í lífláti spámannanna. • Þannig vitnið þér sjálfir um yður, að þér eruð synir þeirra, sem myrtu spámennina. • Nú skuluð þér fylla mæli feðra yðar. • Höggormar og nöðru kyn, hvernig fáið þér umflúið helvítisdóm? • Þess vegna sendi ég til yðar spámenn, spekinga og fræðimenn. Suma þeirra munuð þér lífláta og krossfesta, aðra húðstrýkja í samkundum yðar og ofsækja borg úr borg. • Þannig kemur yfir yður allt saklaust blóð, sem úthellt hefur verið á jörðinni, frá blóði Abels hins réttláta til blóðs Sakaría Barakíasonar, sem þér drápuð milli musterisins og altarisins. • Sannlega segi ég yður: Allt mun þetta koma yfir þessa kynslóð. (Matteusarguðspjall 23:1-36)“, sem og þýðir, það sem áður gerðist, er aftur að endurtaka sig, því eins annarstaðar er vitnað: „Þetta skuluð þér þá fyrst vita, að á hinum síðustu dögum munu koma spottarar er stjórnast af eigin girndum • og segja með spotti: Hvað verður úr fyrirheitinu um komu hans? Því að frá því feðurnir sofnuðu stendur allt við sama eins og frá upphafi veraldar. • Viljandi gleyma þeir því, að himnar voru til forðum og jörð til orðin af vatni og upp úr vatni fyrir orð Guðs. (Síðara Pétursbréf 3:3-5)“, og það sem meira er vitnað: „Vei þeim, sem kalla hið illa gott og hið góða illt, sem gjöra myrkur að ljósi og ljós að myrkri, sem gjöra beiskt að sætu og sætt að beisku. (Jesaja 5:20)“, og líka: „En, þér elskaðir, minnist þeirra orða, sem áður hafa töluð verið af postulum Drottins vors Jesú Krists. • Þeir sögðu við yður: Á síðasta tíma munu koma spottarar, sem stjórnast af sínum eigin óguðlegu girndum. • Þessir menn eru þeir, sem valda sundrungu, holdlegir menn, sem eigi hafa andann. • En þér, elskaðir, byggið yður sjálfa upp í yðar helgustu trú. Biðjið í heilögum anda. • Varðveitið sjálfa yður í kærleika Guðs, og bíðið eftir náð Drottins vors Jesú Krists til eilífs lífs. (Júdasarbréf 1:17-21)“, og að lokum það sem vitnar: „Því að allir þeir, sem leiðast af anda Guðs, þeir eru Guðs börn. • En þér hafið ekki fengið anda, sem gjörir yður að þrælum að lifa aftur í hræðslu, heldur hafið þér fengið anda, sem gefur yður barnarétt. Í þeim anda köllum vér: Abba, faðir! • Sjálfur andinn vitnar með vorum anda, að vér erum Guðs börn. (Rómverjabréfið 8:14-16), sem þýðir, okkur ber að passa uppá að hryggja ekki anda Guðs heilaga himna Föður sem kemur í nafni sonar síns Jesú Krist, sem gefur endurlausnargjald öllum þeim sem trúa, ef við leifum anda Guðs Föður sannleikans að vitna um þann sannleik sem gefur það frelsi.

Því eins og annarstaðar er vitnað: „Því að hið ósýnilega eðli hans, bæði hans eilífi kraftur og guðdómleiki, er sýnilegt frá sköpun heimsins, með því að það verður skilið af verkum hans. Mennirnir eru því án afsökunar. • Þeir þekktu Guð, en hafa samt ekki vegsamað hann eins og Guð né þakkað honum, heldur hafa þeir gjörst hégómlegir í hugsunum sínum, og hið skynlausa hjarta þeirra hefur hjúpast myrkri. • Þeir þóttust vera vitrir, en urðu heimskingjar. • Þeir skiptu á vegsemd hins ódauðlega Guðs og myndum, sem líktust dauðlegum manni, fuglum, ferfætlingum og skriðkvikindum. • Þess vegna hefur Guð ofurselt þá fýsnum hjartna þeirra til saurlifnaðar, til þess að þeir svívirtu líkami sína hver með öðrum. • Þeir hafa skipt á sannleika Guðs og lyginni og göfgað og dýrkað hið skapaða í stað skaparans, hans sem er blessaður að eilífu. Amen. • Þess vegna hefur Guð ofurselt þá svívirðilegum girndum. Bæði hafa konur breytt eðlilegum mökum í óeðlileg, • og eins hafa líka karlar hætt eðlilegum mökum við konur og brunnið í losta hver til annars, karlmenn frömdu skömm með karlmönnum og tóku út á sjálfum sér makleg málagjöld villu sinnar. • Þar eð þeir hirtu ekki um að varðveita þekkinguna á Guði, ofurseldi Guð þá ósæmilegu hugarfari, svo að þeir gjörðu það sem ekki er tilhlýðilegt, • fylltir alls konar rangsleitni, vonsku, ágirnd, illsku, fullir öfundar, manndrápa, deilu, sviksemi, illmennsku. Þeir eru rógberar, • bakmálugir, guðshatarar, smánarar, hrokafullir, gortarar, hrekkvísir, foreldrum óhlýðnir, • óskynsamir, óáreiðanlegir, kærleikslausir, miskunnarlausir, • þeir eru menn, sem þekkja réttdæmi Guðs og vita að þeir er slíkt fremja eru dauðasekir. Samt fremja þeir þetta og gjöra að auki góðan róm að slíkri breytni hjá öðrum. (Rómverjabréf 1:20-32)“, sem og þýðir, þá hafa þeir sem afneitað hafa sannleikanum engar afsakanir fyrir því að Guð sé ekki til, því eins og vitnað er: „Heimskinginn segir í hjarta sínu: „Enginn Guð er til!“ Ill og andstyggileg er breytni þeirra, enginn gjörir það sem gott er. (Sálmar 53:2)“, og þar sem meira er vitnað: „Hvað segir það svo? Nálægt þér er orðið, í munni þínum og í hjarta þínu. Það er: Orð trúarinnar, sem vér prédikum. • Ef þú játar með munni þínum: Jesús er Drottinn og trúir í hjarta þínu, að Guð hafi uppvakið hann frá dauðum, muntu hólpinn verða. • Með hjartanu er trúað til réttlætis, en með munninum játað til hjálpræðis. • Ritningin segir: Hver sem trúir á hann, mun ekki til skammar verða. • „Ekki er munur á Gyðingi og grískum manni, því að hinn sami er Drottinn allra, fullríkur fyrir alla þá sem ákalla hann;“ • því að hver sem ákallar nafn Drottins, mun hólpinn verða. • En hvernig eiga þeir að ákalla þann, sem þeir trúa ekki á? Og hvernig eiga þeir að trúa á þann, sem þeir hafa ekki heyrt um? Og hvernig eiga þeir að heyra, án þess að einhver prédiki? • Og hver getur prédikað, nema hann sé sendur? Svo er og ritað: Hversu fagurt er fótatak þeirra, sem færa fagnaðarboðin góðu. • En þeir hlýddu ekki allir fagnaðarerindinu. Jesaja segir: Drottinn, hver trúði því, sem vér boðuðum? • Svo kemur þá trúin af boðuninni, en boðunin byggist á orði Krists. • En ég spyr: Hafa þeir ekki heyrt? Jú, vissulega, raust þeirra hefur borist út um alla jörðina og orð þeirra til endimarka heimsbyggðarinnar. (Rómverjabréf 10:8-18)“, og að lokum þar sem vitnar: „Því að öllum oss ber að birtast fyrir dómstóli Krists, til þess að sérhver fái það endurgoldið, sem hann hefur aðhafst í líkamanum, hvort sem það er gott eða illt. • Með því að vér nú vitum, hvað það er að óttast Drottin, leitumst vér við að sannfæra menn. En Guði erum vér kunnir orðnir, já, ég vona, að vér séum einnig kunnir orðnir yður í hjörtum yðar. • Ekki erum vér enn að mæla með sjálfum oss við yður, heldur gefum vér yður tilefni til að miklast af oss, til þess að þér hafið eitthvað gagnvart þeim, er miklast af hinu ytra, en ekki af hjartaþelinu. • Því að hvort sem vér höfum orðið frávita, þá var það vegna Guðs, eða vér erum með sjálfum oss, þá er það vegna yðar. • Kærleiki Krists knýr oss, • því að vér höfum ályktað svo: Ef einn er dáinn fyrir alla, þá eru þeir allir dánir. Og hann er dáinn fyrir alla, til þess að þeir, sem lifa, lifi ekki framar sjálfum sér, heldur honum, sem fyrir þá er dáinn og upprisinn. • Þannig metum vér héðan í frá engan að mannlegum hætti. Þótt vér og höfum þekkt Krist að mannlegum hætti, þekkjum vér hann nú ekki framar þannig. • Ef einhver er í Kristi, er hann skapaður á ný, hið gamla varð að engu, sjá, nýtt er orðið til. • Allt er frá Guði, sem sætti oss við sig fyrir Krist og gaf oss þjónustu sáttargjörðarinnar. • Því að það var Guð, sem í Kristi sætti heiminn við sig, er hann tilreiknaði þeim ekki afbrot þeirra og fól oss að boða orð sáttargjörðarinnar. (Síðara Korintubréf 5:10-19)“, sem þýðir, hvort við trúum eða ekki, þá verðum við öll dæmd eftir þeim verkum sem maður hefur gert, hvort það sé gott eða illt, þá mun enginn kirkja, söfnuður og venjulegur syndari sleppa undan þeim dómi sem lagt er undir alla menn eftir því hvað hver og einn hefur gert.

Því eins og meira er vitnað: „Og ég sá nýjan himin og nýja jörð, því að hinn fyrri himinn og hin fyrri jörð voru horfin og hafið er ekki framar til. • Og ég sá borgina helgu, nýja Jerúsalem, stíga niður af himni frá Guði, búna sem brúði, er skartar fyrir manni sínum. • Og ég heyrði raust mikla frá hásætinu, er sagði: Sjá, tjaldbúð Guðs er meðal mannanna og hann mun búa hjá þeim, og þeir munu vera fólk hans og Guð sjálfur mun vera hjá þeim, Guð þeirra. • Og hann mun þerra hvert tár af augum þeirra. Og dauðinn mun ekki framar til vera, hvorki harmur né vein né kvöl er framar til. Hið fyrra er farið. • Og sá, sem í hásætinu sat, sagði: Sjá, ég gjöri alla hluti nýja, og hann segir: Rita þú, því að þetta eru orðin trúu og sönnu. (Opinberunarbók 21:1-5)“, og eins og spáð var í gamlatestamentitímabilinu er vitnað: „Sjá, ég skapa nýjan himin og nýja jörð, og hins fyrra skal ekki minnst verða, og það skal engum í hug koma. • Gleðjist og fagnið ævinlega yfir því, sem ég skapa, því sjá, ég gjöri Jerúsalem að fögnuði og fólkið í henni að gleði. • Ég vil fagna yfir Jerúsalem og gleðjast yfir fólki mínu, og eigi skal framar heyrast þar gráthljóð eða kveinstafir. • Eigi skal þar framar vera nokkurt ungbarn, er aðeins lifi fáa daga, né nokkurt gamalmenni, sem ekki nái fullum aldri, því að sá er þar ungur maður, sem deyr tíræður, og sá sem ekki nær tíræðisaldri skal álítast einskis verður. • Þeir munu reisa hús og búa í þeim, og þeir munu planta víngarða og eta ávöxtu þeirra. • Eigi munu þeir reisa og aðrir í búa, eigi munu þeir planta og aðrir eta, því að aldur fólks míns mun vera sem aldur trjánna, og mínir útvöldu skulu sjálfir njóta handaverka sinna. • Eigi munu þeir erfiða til ónýtis og eigi börn geta til skammlífis, því að þeir eru kynslóð manna, er Drottinn hefir blessað, og niðjar þeirra verða hjá þeim. • Áður en þeir kalla, mun ég svara, og áður en þeir hafa orðinu sleppt, mun ég bænheyra. • Úlfur og lamb munu vera saman á beit, og ljónið mun hey eta sem naut, en moldin skal vera fæða höggormsins. Hvergi á mínu heilaga fjalli munu menn illt fremja eða skaða gjöra segir Drottinn. (Jesaja 65:17-25)“, sem og er von allra þeirra sem trúa, að þessi dagur verði, því hvert sinn sem við biðjum Faðir vor, sem orðast á þennan hátt: „En þannig skuluð þér biðja: Faðir vor, þú sem ert á himnum. Helgist þitt nafn, • til komi þitt ríki, verði þinn vilji, svo á jörðu sem á himni. (Matteusarguðspjall 6:9-10)“, þá erum við sem höldum okkur í sannleikanum sem gefur frelsi, að biðja þess að Guðs ríki verði einhvern tíman mitt á meðal okkar hér á jörðu, sem og er mín einlæga von, eins og margra trúaðra, að sá dagur komi sem fljót, sem og Guð Faðirinn einn veit hvenær verður, því eins og sonur Guðs, Drottin Jesús Kristur sjálfur vitnaði: „Sannlega segi ég yður: Þessi kynslóð mun ekki líða undir lok, uns allt þetta er komið fram. • Himinn og jörð munu líða undir lok, en orð mín munu aldrei undir lok líða. • En þann dag og stund veit enginn, hvorki englar á himnum né sonurinn, enginn nema faðirinn einn.“, og aftur: „Hann svaraði: Ekki er það yðar að vita tíma eða tíðir, sem faðirinn setti af sjálfs sín valdi. (Postulasaga 1:7)“, sem þýðir, að engin veit dag né stund sem Guð Faðirinn einn hefur sett í sjálfs síns valdi, sem og margir falspámenn og falskennendur hafa reynt að spá fyrir, sem því miður hefur leitt marga í rangvillu, sem og okkur sem erum ennþá í sannleikanum sem gefur frelsi, verðum að passa okkur uppá að trúa ekki sérhverjum svo kölluðu fólki sem vilja kalla sig sem kristna, sem og hata sannleikann, því enda eru þeir falskristar og andkristar sem voru sneiddir sannleikunum, en því miður hafa afneitað honum sem líf gefur, vegna græðgi við að vilja ekki halda sig í sannleikanum, því það er bara til einn sem veit hvenær endir alls verður, sem er Guð Faðir skapari himins og jarðar sem sendi sinn eingetin son til að hver sem á Krist trúir glatist ekki heldur öðlist eilíft líf.

Því öll höfum við val til að velja hvert við viljum enda, hvort við viljum lifa eilíflega með Kristi, eða bara hreinlega ekki vilja aftur vera minnst og brenna þannig upp með jörðinni, sem því miður mun líða undir lok þegar sá tími kemur, eins og er vitnað: „En þeir himnar, sem nú eru ásamt jörðinni, geymast eldinum fyrir hið sama orð og varðveitast til þess dags, er óguðlegir menn munu dæmdir verða og tortímast. • En þetta eitt má yður ekki gleymast, þér elskuðu, að einn dagur er hjá Drottni sem þúsund ár og þúsund ár sem einn dagur. • Ekki er Drottinn seinn á sér með fyrirheitið, þótt sumir álíti það seinlæti, heldur er hann langlyndur við yður, þar eð hann vill ekki að neinir glatist, heldur að allir komist til iðrunar. • En dagur Drottins mun koma sem þjófur, og þá munu himnarnir með miklum gný líða undir lok, frumefnin sundurleysast í brennandi hita og jörðin og þau verk, sem á henni eru, upp brenna. • Þar eð allt þetta ferst þannig, hversu ber yður þá ekki að ganga fram í heilagri breytni og guðrækni, • þannig að þér væntið eftir og flýtið fyrir komu Guðs dags, en vegna hans munu himnarnir leysast sundur í eldi og frumefnin bráðna af brennandi hita. • En eftir fyrirheiti hans væntum vér nýs himins og nýrrar jarðar, þar sem réttlæti býr. (Síðara Pétursbréf 3:7-13)“, því svona er okkar val hvað við viljum hverju sinni, því þannig er sú langlinda náðargjöf Guðs til allra, að við öll lærum að þekkja sannleikann sem gefur frelsi, sem og Kristur vill gefa sem fría gjöf til allra þeirra sem vilja trúa.

Þannig til þess að geta lokið við þessari langri bloggfærslu, þá langar mér, mínir kæru góðu lesendur, að minna ykkur á. Að ef þið viljið kynnast því sem kallast sannleikur sem er kennt uppúr orði Guðs og Krists, þá eru þið velkomin á facebook síðuna: „Hvað er að vera Kristinn í trú?“, sem og er myndbandasíða sem kennir hvað kristin trú er, því þannig er jú með gjöf sannleikans sem er frígjöf, eins og Hebreabréf 5:8-9 vitnar: „Og þótt hann sonur væri, lærði hann hlýðni af því, sem hann leið. • Þegar hann var orðinn fullkominn, gjörðist hann öllum þeim, er honum hlýða, höfundur eilífs hjálpræðis,“ sem og þýðir, það er val okkar allra að vilja eignast þá fríu hjálpræðisgjöf sem er frá Kristi komið, því þannig er með Krist, sem þvingar engum til að velja hvað hver vill, því öll veljum við hvað við viljum gera hverju sinni, hvort við gerum öðrum gott eða illt, alltaf okkar val.

Þannig megi sá dagur nú einhvern tíma koma sem fljótast, að ríki okkar Guðs himna Föður verði einhvern tíman mitt á meðal okkar, og að Kristur konungur konunga og drottinn drottna, fái að vera það sem Hann var krýndur í upphafi til að vera, því: „Sá sem þetta vottar segir: Já, ég kem skjótt. Amen. Kom þú, Drottinn Jesús! • Náðin Drottins Jesú sé með öllum. (Opinberunarbók 22:20-21)“.

Athugsemd: Allar skáfeitleturstilvitnanir eru teknar úr biblíuþýðingu 1981.

Kær kærleiks náðar kveðja: „Amen. Kom þú, Drottinn Jesús!“,
náð og kveðja, Magnús Ragnar (Maggi Raggi).