Er Ísland í skrípókosningum?

Hvað eru kosningar eða af hverju eru þjóðir yfir höfuð að kjósa? Því í fjögra ára fresti standa margar þjóðir í einhverskonar kosningar, annaðhvort til forseta eða til þings á þeim stöðum þar sem stjórnmál eru kosin til valda sem löggjafi sinna þjóða, sem og með samþiggi forseta til samþykkta og staðfestinga flest allra laga, sem í sumum þjóðum þá eru það einræðisherrar og konungar sem sjá um þá laga samþykkt og einræðisvald. Því til hvers þurfa þjóðir að kjósa sér leiðtoga til að vera valdhafar sinna eigin þjóða? Því hvað felst í því að kjósa yfir sig leiðtoga til að stjórna sinni þjóð?

Því ástæðan fyrir þessum spurningum er að vita: „Af hverju eru þjóðir yfir höfuð að kjósa, eins og hér á Íslandi?“. Því fyrir hvern er Ísland að kjósa, veit það einhver sem klórar ekki hausinn yfir svona skrýtnum spurningum að maður veit ekki af hverju yfir höfuð eru kosningar?

Því eins og ástand okkar kosningar er búið að vera hverju sinni, þá líður manni að þessar kosningar hér á Íslandi er bara tómt skrípó, stjórnað af stórfjölmiðlum, sem stjórna því hvern forseta eða þingmenn þjóðin á að kjósa, með heilaþvottaskoðunarkannanir: „Kjósið þennan!!!“.

Bíddu, erum við Ísland að kjósa eftir því sem fjölmiðlar heilaþvo okkur með hvern á að kjósa, því á maður ekki að kjósa eftir sannfæringu sinna vitundar, eins og margsinnis er orðað, á maður ekki að kjósa um þann sem maður veit hver er, því hvað er maður að græða á þessum einræðisvaldaleiðtogum, hafa þau einhvern tíman lært að gera rétt, til að kunna að stjórna sinni eigin þjóð í réttlæti? Því fyrir hvern og hvað er maður að kjósa?

Ég sem skrifa þessar klóruspurningar, er einn af þeim kjósendum sem vill kjósa eftir heiðarleik að vilja vita fyrir hvern er maður að kjósa, er það fyrir mína framtíð og annarra, eða framtíð auðvaldsins sem villandi gefur kjósendum litla sem enga þekkingu á þeim sem er kosið um, því hverju sinni sem kosningar eru, þá er Ísland búin að kjósa eftir vinsældum skoðunarkannana sem matað er til fjölmiðla, sem og krydda til hvern maður á að kjósa, því þannig kosningu langar maður ekki að kjósa eftir. Og að vilja læra að kjósa rétt, þá langar manni að vita um þann sem maður leggur sig fram til að vilja kjósa um, þannig vonandi framtíð Íslands, verður nú einhvern tíman réttlátar kosningar, því nóg er komið af öllu þessu klúðri, að hafa ekki vitað betur af hverju maður yfir höfuð er að kjósa. Því kosningar snúast ekki bara uppá vinsældir, heldur heiðarleik til að vilja að sjá skárri framtíð, ekki bara fyrir mig, heldur alla þá sem skulu vera jafnir fyrir lögum.

Því þetta er ekki bara mín framtíð að vilja sjá réttlátar kosningar, heldur framtíð allra sem skulu vera jöfn, samkvæmt stjórnarskrá ákvæði okkar lýðveldis þjóðar, sem sorglega er margsinnis búið er að traðka á, með hroka og mjög slæmri græðgi spillingu, Íslandi til háborinnar skammar, þannig vonandi fyrir framtíð Íslands verða nú einhvern tíman réttlátar kosningar, þannig framtíð getum við byggt upp okkar lýðveldi, með því að vita um, fyrir hvern er verið að kjósa. Erum við að kjósa eftir framtíð Íslands eða eftir draumum fjölmiðla sem heiðalega virða ekki alla frambjóðendurna jafnt?

Vonandi ekki, því er ekki orðið nóg komið af þeim vinsældar skaða að Ísland er með heimsmet í því að kunna ekki að kjósa eftir sinni eigin sannfæringu? Því ekki kýs maður eftir vinsældum, þannig lærum nú einhvern tíman að kjósa eftir okkar eigin sannfæringu, en ekki eftir sannfæringu minnar eða jafnvel annarra, því þannig virka ekki réttlátar kosningar.

Þannig fyrir framtíð Íslands, lærum nú að kjósa einhvern tíman rétt, því maður er jú nú að kjósa um framtíð okkar allra, en ekki bara sumra. Þannig gangi okkur vel að læra að kjósa rétt!

Kær kveðja eftir réttlátum kosningum,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi).