Að læra fyrirlíta illsku!

Í aldir hefur alltaf verið til sannkærleikur og allskonar ranglætisillska sem hefur aldrei í ævinni lært að kunna elska náungan í að vilja virða, enda býr engin ranglætisillska í þeim eina sannkærleik sem eilíflega hefur alltaf elskað alla alvegsama hvaðan sá uppruni er kominn frá.

Því hvaðan kemur sá eini eilífðar sannkærleikur sem virðir allt manslíf?

Því kærleikur er eilífðarsáttlanglindagjöf sem sækist endalaust eftir að vilja gefa öllum það réttlætisþolinmæði við að vilja leita eftir sátt og frið við að fyrirgefa öðrum og fyrirlíta allskonar illsku, með því að sækjast eftir að koma fram við aðra eins og sjálfan sig, við að virða allt manslíf sem andadrátt hefur í sér, við að fyrirlíta alla ranglætisillsku, lygi, hatur, ofbeldi, ofsóknir, fordóma, einelti, græðgi, fátækt, þrældóm, spillingu, þjófnað, glæpi, pyntinga, nauðgun, einræði, stríð, morð, sem endalaust er hægt að telja upp hvað kærleikur eilíflega fyrirlítur við að gera aldrei öðrum illt, sem og illska sem býr í mörgum sem sækjast eftir að vilja fyrirlíta í að hata aðra sem vilja gefa kærleik, enda hatar öll illska allt sem kærleikur er.

Því ef meirihluti mannslífjarðar sem lífsanda hefur í nasir sér, margsinnis grátlega óska eftir frið og segjast þekkja hvað kærleikur er: „Af hverju eru þá margir nú á dögum endalaust sorglega að hata náungan sem okkur ber í réttlæti að vernda við að kenna að hjálpa hvort öðru við að gera öðrum gott, því hver er í raun og veru náunginn sem margir illhjartans náungar kunna ekki lengur að virða og elska?”, nema jú vilja stela og slátra og eyða öllu því sem aðrir vilja öðrum gott gera: „Því hvenær hefur illska lært að gera gott?”, því þetta er það sem kærleikur eilíflega hungrar við að vilja gera, sem og illska fyrirlítur að dýrka að hata: „Því hvað er gott í augum allri illsku sem skilur aldrei að öll ber okkur að læra að virða hvort annað?”.

Því til að geta fengið að upplifa sannvirðingu sem gefur alltaf gott frá sér til baka, þá þarf að læra þá strembni erfiða flóknu kúnst að vilja læra elska náungan eins og manslíf kann nú á dögum að elska og virða hvort annað, sem og því miður margir nú á dögum eiga mjög erfitt með að vilja læra kunna að gera, því ekkert illt er til í þeim sannkærleik sem endalaust sækist eftir að vilja gera öðrum gott.

Sem er frekar grátleg sorg nú á okkar nútímaöld sem segjumst þekkja kærleik, að fáir kunna orðið ekki lengur að elska náungan sem kallar sjálfur eftir að vilja fá virðingu aftur til baka, því það hefur aldrei í eilífð kostað að virða hvort annað, það er að segja, ef maður vill einhvern tíman fá þannig virðingu, því þannig er jú hin eilífa sanna fría gjöf kærleikans að vilja alltaf gefa gott aftur til baka.

Því það sem kostar ekkert, nema jú læra þann eina kærleik sem gefur aftur gott til baka.

Þá þarf maður að vilja læra að vera í virðingu, með því að virða allt manslíf, því öll öndum við lífi.

Þannig lærum að virða hvort annað með því að sækjast eftir kærleik sem gefur langlindi við að vilja gera hvort öðru gott, því svona er hinn eini sanni vegur, að vilja læra að elska náungan eins og við öll kunnum nú á dögum að elska hvort annað, með því að læra að fyrirlíta alla illsku, því öll erum við mankyn sem öndum að okkur sama lofti, þannig lærum, því þetta kallast réttlæti að vera virtur eins og maður er, því öll erum við líf sem köllumst fólk sem og hjarta slær blóði, sem því miður erum náungar hvort annars, sem og okkur ber að læra að virða og elska hvort annað eins og við öll erum fædd eins og við erum.

Því hver er maður nema manslíf sem óskar eftir að vilja fá aðra til að virða sjálfan sig, þannig lærum að vilja geta gert hið sama, að vilja óska eftir því að fá virðingu sem gefur gott til baka, með því að læra að elska náungan eins og við kunnum nú á dögum að elska hvort annað við að vilja fá þá sömu virðingu aftur til baka.

Því öll sú ranglætisillska, lygi, hatur, ofbeldi, ofsóknir, fordómar, einelti, græðgi, fátækt, þrældómar, spillingar, þjófnaðir, glæpir, pyntingar, nauðganir, einræði, stríð, morð, og annarskonar viðbjóður sem gefur engan frið, sem og kærleikur einn kann að gera, með því að fyrirlíta alla illsku, því ef manslíf vill eignast frið, þá þarf þann eina kærleik sem veit hvað sá friður þýðir, þannig megi sá langlinda friður vera með ykkur sem kærleikur elskar að gefa, því svona er virðing að vilja gefa líf sem frið gefur, sem og fyrirlítur alla illsku, því þannig lærir maður að elska náungan sem réttlæti eitt getur gefið öllum þeim sem í sanngirni vilja læra virðingu.

Kær einlægs kærleik kveðja,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi).