Bloggfærslur mánaðarins, maí 2016

Hverjir eru forsetaframbjóðendur 2016?

ar-160528778.jpg

Alveg frá því að forsetaframboðið byrjaði þegar fyrsta tilkynning um frambjóðendurna kom fram, þann 1 janúar 2016, samkvæmt upplýsingum RÚV að á þeim tíma þá hafi tveir ætlað sér að bjóða sig fram til forsetakosninga, þau Þorgrímur Þráinsson og Elísabet Jökulsdóttir. Og deginum eftir, þann 2 janúar þá tilkynnti Ástþór Magnússon að hann ætlaði að bjóða sig fram. Og því næst þann 3 janúar tilkynti Árni Björn Guðjónsson að hann ætlaði að bjóða sig fram. Og þann 22 janúar bættist Ari Jósepsson við í forsetaframboðið. Og eftir það, þann 27 febrúar var tilkynnt að um 20 frambjóðendur hafi hugsanlega ætlað sér að bjóða sig fram, en að minnst 10 af þeim frambjóðendum hafi lýst því yfir að þau ætli sér að bjóða sig fram. Og því næst þann 3 mars bætist Heimir Örn Hólmarsson við. Og þann 6 mars bætist Vigfús Bjarni Albertsson við. Og þann 17 mars bætist Halla Tómasdóttir við. Og næsta dag, þann 18 mars bætist Bæring Ólafsson við. Og því næst, þann 20 mars bætist Hrannar Pétursson við. Og þann 22 mars bætist Guðrún Pálsdóttir við. Og þann 27 mars bætist Hildur Þórðardóttir við. Og þann 29 mars bætist Guðmundur Franklín Jónsson við. Og þann 10 apríl bætist Andri Snær Magnason við. Og að lokum þann 18 apríl bætist Benedikt Kristján Mewes við sem forsetaframbjóðandi. Og því næst á sama dag, þann 18 apríl, þá tilkynnir Ólafur Ragnar Grímsson núverandi sitjandi forseti Íslands að hann ætlaði sér að gefa kost á sig aftur. Og eftir þær tilkynningar að Ólafur Ragnar hygðist ætla að bjóða sig aftur fram, þá voru margir forsetaframbjóðendur sem lýstu sínum áhyggjum yfir því að bjóða sig fram og ákváðu þar með að hætta við sitt framboð vegna Ólaf Ragnars Grímssonar sitjandi forseta.

Svona í grófum dráttum byrjaði forsetaframboð þeirra sem lýstu því yfir að þau ætluðu sér að bjóða sig fram, sem endaði með þeim ósköpum að margir af þessum frambjóðendum hættu við, vegna ákvarðanir Ólafs Ragnars Grímssonar þegar hann tilkynnti að hann ætlaði sér að halda áfram sem forseti Íslands, sem og Ísland veit nú í dag að svo verður ekki, eftir að Ólafur Ragnar tilkynnti þann 9 maí eftir Panamaskjalaklúðurmálsins að hann ætli sér að hætta að bjóða sig fram sem forseta. Þannig nú í dag, þá eru 9 forsetaframbjóðendur sem eru að bjóða sig fram, af öllum þeim fjölda sem fyrst byrjuðu að hugsa sig um að bjóða sig fram til forsetakosninga.

Þannig hverjir eru þessi 9 forsetaframbjóðendur sem eru núna í dag að bjóða sig fram?

Þau heita eftir stafrófsröð, Andri Snær Magnason, Ástþór Magnússon, Davíð Oddsson, Elísabet Jökulsdóttir, Guðni Th. Jóhannesson, Guðrún Margrét Pálsdóttir, Halla Tómasdóttir, Hildur Þórðardóttir, og að lokum Sturla Jónsson. Þetta eru þau 9 sem ætla að bjóða sig fram, sem og fjögur af þeim hann Guðni Th. Jóhannesson, Davíð Oddsson, Andri Snær Magnason og nú fyrir stuttu bætist Halla Tómasdóttir við, sem og Íslenskir kjósendur hafa fengið miklar skoðunarkönnunartilkynningar yfir, á meðan fimm af þeim, þau Ástþór Magnússon, Elísabet Jökulsdóttir, Guðrún Margrét Pálsdóttir, Hildur Þórðardóttir og að lokum Sturla Jónsson eru vel hýst útí í horni af stórfjölmiðlum sem vísvitandi hafa ekki lagt sig fram í að tilkynna og auglýsa almennilega þessa frambjóðendur jafnt, sem og spurt er: „Af hverju eru ekki allir sem skulu vera jafnir fyrir lögum af þessum forsetaframjóðendum ekki búin að fá jafnmiklar tilkynningar og auglýsingar eins og þau sem mest fá þá athygli, því eru stórfjölmiðlar vísvitandi að villa til fyrir kjósendum hverjir allir forsetaframbjóðendurnir eru með því að sigta út hverjir munu fá mestu skoðunarkönnunartilkynningu?“.

Því alveg síðan að fyrsta forsetaframbjóðendurnir buðu sig fram og Ólafur Ragnar Grímsson sagði af sér framboðið, þá byrjuðu stórfréttafjölmiðlar að fjalla mest um Guðna Th. Jóhannesson og því næst Davíð Oddsson og Andra Snær Magnason, sem og en í dag þá fá þeir mestu tilkynningu og auglýsinga heilaþvottaskoðunarkönnunarumfjöllun af öllum þeim forsetaframbjóðendum sem eru að bjóða sig fram. Því ef maður skoðar þá mest lesnu fjölmiðla á netinu alveg síðan að Ólafur Ragnar Grímsson tilkynnti þann 9 maí sína afstöðu að hætta við, við að hætta við, við að hætta við að bjóða sig fram sem forseta. Þá hafa stórfréttafjölmiðlar séð fyrir sér að tilkynna þessa þrjá áðurnefnda forsetaframbjóðendur þá Guðna Th. Jóhannesson, Davíð Oddsson og Andra Snær Magnason, og séð fyrir því að restin af frambjóðendunum fái litla sem engar tilkynningar og auglýsingar eins og þessir þrír forsetaframbjóðendur hafa fengið, sem og útfrá stjórnarskrá er brot á jafnræðisreglunni að þessir stórfréttafjölmiðlar hafi ekki og því miður gera ekki en í dag við að tilkynna og auglýsa ekki alla forsetaframbjóðendurna jafnt. Því þann 8 maí, þá byrjaði Davíð Oddsson að bjóða sig fram til forseta, og eftir það byrjuðu fréttafjölmiðlar að fjalla meira um Davíð Oddsson, Guðna Th. Jóhannesson og af og til Andra Snær Magnason.

Þannig núna í dag á meðan forsetaframbjóðendurnir eru ennþá að bjóða sig fram, þá hafa stórfréttafjölmiðlar bætt við einni manneskju við, hana Höllu Tómasdóttur til tilkynningar og auglýsingar, á meðan restin af forsetaframbjóðendunum hafa litla sem enga umfjöllun fengið eins og þessir fjórir frambjóðendur sem fengu sitt sér viðtal á Stöð 2 til að tilkynna sitt framboð, á meðan restin var skilin eftir því þau skoruðu ekki nógu vel í þeim heilaþvottaskoðunarkönnunum sem stórfréttafjölmiðlar hafa vel auglýst má orðið segja daglega til sinna kjósenda sem standa nú á haus og sem vita ekkert um alla frambjóðendurna vegna vinsældir þeirra skoðunarkönnunar sem sigtaði þá frambjóðendur úr því viðtali sem Stöð 2 hélt þann 26 maí, sem DV lagði fram skoðunarkönnun eftir það viðtal og spurði: „Taktu þátt í könnun: Hver stóð sig best í kvöld?“, semsagt hverjir af þessum fjórum forsetaframbjóðendum sem komu fram í viðtali Stöðvar 2 stóðu sig best, á meðan kjósendur fengu bara þessa fjóra forsetaframbjóðendur til valkosta á meðan hinir fimm frambjóðendurnir voru vel skyld útundan bara útaf því að þau skoruðu ekki nógu vel í þeim heilaþvottaskoðunarkönnunum sem stórfréttafjölmiðlar fjalla orðið daglega um, með þeim slagorðum að annaðhvort Guðni Th. Jóhannesson sem með mestu stigagjöfina, á meðan Davíð Oddsson er með næst mestu stigagjöfina, og því næst Andri Snær Magnason og Halla Tómasdóttir í neðsta sæti á þessum heilaþvottaskoðunarkönnunum sem margir kjósendur bókstaflega trúa á og ætli sér að kjósa eftir þeim vinsældar skoðunarkönnunum sem stórfréttamiðlar mata orðið daglega til Íslenska kjósendur, án þess þó nokkuð að sjá af sér og tilkynna og auglýsa alla forsetaframbjóðendurna jafnt.

Þannig hverjir eru allir þessir forsetaframbjóðendur?

Samkvæmt stafrófsröð, þá ætla ég sem skrifa hér, að fjalla um alla þá frambjóðendur sem eru að bjóða sig fram. En ekki á þann hátt, eins og stórfréttafjölmiðlar gera, að skilja útundan þá forsetaframbjóðendur sem eru að bjóða sig fram, heldur ætla ég að fjalla um alla frambjóðendurna útfrá þeim upplýsingum sem maður hefur grafið upp hverjir allir þessir frambjóðendur eru. Eitt veit maður, að ekki getur maður lagt fram allar upplýsingar á einni bloggsíðu um alla frambjóðendurna, þannig í hnotskurn þá mun ég leggja mig fram í að segja frá öllum forsetaframbjóðendunum.

Þannig sá fyrsti er Andri Snær Magnason rithöfundur og náttúrunandi, sem byrjaði að bjóða sig fram þann 10 apríl 2016. Hans hugsjón er að vernda náttúruperlur Íslands og kynna Ísland útfrá þeirri hugmyndarfræði að það ber að vernda náttúruperlur Íslands. Og því næst vill hann vernda Íslenska tungu og er hlynntur beinu lýðræði og vill fá nýju stjórnarskrána samþykkta af þjóðinni sem þjóðfundur og stjórnlagaráð gerði á sínum tíma, til að fá inn verndunarákvæði auðlinda í þeirri stjórnarskrá samþykkta, því hans mesti áhugi er náttúra Íslands og auðlindir þess sem Ísland hefur uppá að bjóða.

Því næst er Ástþór Magnússon sem er að bjóða sig fram í fjórða sinn til forsetakosninga, sem og byrjaði að tilkynna sitt framboð til forseta þann 2 janúar 2016. Hans hugsjón er að virkja Bessastaði, þar sem Friður 2000 og hans boðskapur og hrakfallaspádómar vilja koma í veg fyrir hugsanlegu stríðsástandi sem gæti gerst hér á Íslandi ef hann fengi umboð á Bessastöðum til að sporna gegn þeim spádómum sem hann boðar til sinna þjóðar. Hann Ásþór hefur hingað til ekki verið kosinn inná Bessastaði þau skipti sem hann hefur boðið sig fram, vegna hans áróður við að ná fram athygli með þeim spádómsboðskapi sem hann segist hafa varað Íslendinga við á sínum tíma, svo sem efnahagshrunið 2008 og græðgivæðinguna sem við Ísland stöndum í nú á okkar dögum. Hingað til hef ég sem skrifa þessa grein hér, átt mjög erfitt með að skilja Ástþór, að minnstakosti þegar hann kemur fram við Ísland sem spámaður sem segist hafa varað við öllum þeim hörmungum sem við Íslendingar lentum í og stöndum í nú á okkar dögum. Því spurningin er sem mig langar að leggja fram til Ásþórs ef hann mun lesa þennan Pistil: „Ert þú Ástþór Magnússon spámaður eða forsetaframbjóðandi?“. Því það er margt gott sem hefur komið fram hjá Ástþóri, svosem þegar hann mótmældi og gerir ennþá yfir því að stórfréttafjölmiðlar séu ekki að standa sig vel í því að boða fram alla frambjóðendurna jafnt. En restin af hans framboði, þá hefur maður ekki séð Ástþór sem forseta hér á Íslandi. En það þýðir ekki að hann geti ekki verið sem forseti Íslands, heldur vegna þess að fyrir kjósendum þá er hann sem dulin ráðgáta sem bíður svo sem ekkert nýtt fram nema hrakvallaspádóma að ef hann fái ekki að vera sem forseti Íslands, þá má búast við hinu og þessu sem hann spáir yfir okkur Íslendinga. Því það eina sem hann rótækilega bíður uppá, er jú að virkja Bessastaði sem friðardúfu, sem er ekki slæmt, en samt þarf að vera meira í boði til að við Íslendingar höfum áhuga á því að vilja kjósa Ásþór sem forseta Íslands.

Þannig næsti frambjóðandi er Davíð Oddsson sem bauð sig fram til forseta þann 8 maí 2016. Hann er mest þekktur sem stjórnmálamaður Sjálfsstæðisflokksins, seðlabankastjóri og nú á dögum sem ritstjóri Morgunblaðsins þar sem hann skrifar sína morgunpistla og boðar fram sínar skoðanir yfir því hvernig hann sér Ísland í hnotskurn útfrá hans stjórnmálalífi þegar hann var sem stjórnmálamaður og sem seðlabankastjóri á sínum tíma þegar honum var sagt upp því starfi árið 2009. Hans áhugi til að virkja Ísland inni á Bessastöðum er að leifa fólkið í landinu að velja úr því hvernig hann sem forseti á að koma fram sem forseti Íslands. Hann Davíð Oddsson hefur verið mest umdeildur maður, eftir efnahagshrunið 2008 þegar hann var seðlabankastjóri á þeim tíma og var hrakinn úr því starfi árið 2009. Eftir það tók Davíð Oddsson við ritstjórnarstöðu Morgunblaðsins og hefur barist með pennanum í að skrifa um sitt sakleysi útfrá þeim ásökunum sem hann hefur lent í eftir efnahagshrunið 2008 og þegar honum var vísað úr starfi seðlabankans. Sjálfur segist hann að hann sé blásaklaus á meðan Eva Joly vildi draga Davíð Oddsson til ábyrða fyrir þann skaða sem við Ísland lentum í árið 2008, sem og gerðist ekki, enda slapp Davíð Oddsson vel á meðan Geir Haarde fyrrverandi forsætisráherra var dregin til landsdóma fyrir þann verknað sem Eva Joly vildi draga Davíð Oddsson til ábyrða, sem og Davíð Oddsson slapp mjög vel við, vegna hans áhrifastöðu sem hann hafði á þeim tíma. Sem hefur valdið þess, að margir Íslendingar klóra vel hausinn og spyrja sjálfa sig: „Er nú ekki orðið nóg komið Davíð Oddsson, ertu ekki búin að gera nóg skandal af þér að þú sért að fara að bjóða þig fram sem forseta Íslands, láttu þig dreyma Davíð Oddsson, því hver vill sjá þig á Bessastöðum?“. Því af stöðu Davíð Oddssonar, þá er hann ekki mjög vinsæll og ekki treystandi til að sinna því áberandi starfi að vera forseti. Því hverjum er efnahagshrunið 2008 að kenna, leifum Davíð Oddsyni að svara því: „Ætli það sé ekki okkur öllum, nær og fjær, er það ekki?“, semsagt, það er öllum Íslendingum nær og fjær að kenna að hrunið skall á, sem þýðir, að allir aldraðir, öryrkjar, lágtekjuhópar og börn, það er þeim að kenna að hrunið skall á Íslandi vegna þess að þau áttu enga peninga til að valda því hruni, en samt er það þeim að kenna einsog Davíð Oddson orðar það: „Ætli það sé ekki okkur öllum, nær og fjær, er það ekki?“.

Þannig næsti frambjóðandi er Elísabet Jökulsdóttir sem bauð sig fram til forseta þann 1 janúar 2016. Hennar framboð er um öryrkja, geðsjúkra, fíkla, þeirra sem sæta ofbeldi, flóttamanna, ef brotin eru mannréttindi á einhverjum, málefni kvenna, barna, gamalmenna, og því næst hefur hún áhuga á stjórnarskránni nýju, vísindum, náttúrunni, sjónum, og vil helst fara í fjöru á hverjum degi og finna eitthvað skrítið, frelsi, og tímanum, að við höfum tíma hvort fyrir annað og séum ekki þrælar tímans.

Því næst er Guðni Th. Jóhannesson sem bauð sig fram þann 5 maí 2016. Og hans framboð er að bjóða sig fram sem fulltrúi allra, óháður, hjálpsamur, og vingjarnlegur. Guðni er vel þekktur fyrir skoðanir sínar á stjórnmálum og hefur þar með skrifað um þau mál og talað um þau áður í fjölmiðlum. Hans skoðun á nýju stjórnarskránni er að leifa þjóðina að hafa síðasta orðið á þeim málum. Og alveg síðan að hann byrjaði sitt framboð, þá hafa stórfréttafjölmiðlar verið mjög límdir að honum, þannig þjóðin hefur fengið að kynnast hans stefnu meira en aðrir forsetaframbjóðendur. Þannig af hans forsetaframboði að segja, þá eru víst stórfréttafjölmiðlar mjög dugleg við að kynna Guðna sem hafa mjög mikinn áhuga við að vilja sjá hann inni á Bessastöðum eins og auglýsingaherferðirnar sína nánast á hverjum degi nú orðið.

Þannig næsti frambjóðandi er Guðrún Margrét Pálsdóttir sem bauð sig fram þann 22 mars 2016. Hún Guðrún var starfandi á sínum tíma í ABC barnahjálp og er kristinnar trúa og hefur lagt sína hönd í því starfi að hjálpa fólki í vanda og fátækt. Hennar áhugi er að virkja Bessastaði til góðgerða og vill þar með hafa Bessastaði til starfsemi fyrir þá hjálpastarfsemi. Og hugur Guðrúnar að nýrri stjórnarskrá er að það mætti laga eitt og annað svo sem um kjörgengi forseta og bæta inn greinum, svo sem um náttúruvernd, þjóðareign á auðlindum og þjóðaratkvæðagreiðslur og vill þar með ekki gefa afstöðu til stjórnarskrárbreytinga sem aðrir eiga að taka ákvörðun um.

Því næst er Halla Tómasdóttir sem bauð sig fram þann 17 mars 2016. Halla bauð sig fram með þá hugsjón að Bessastaðir sé opinn umræðuvettvangur fyrir þjóðina og sem vil vinna að jafnrétti fyrir alla, öflugu og fjölbreyttu menntakerfi, og sköpun og frumkvæði á öllum sviðum okkar samfélags.

Því næst er Hildur Þórðardóttir sem bauð sig fram þann 1 janúar 2016. Hennar starf er sem heilari og rithöfundur. Og hennar einkunnarorð að forsetaframboðinu er samvinna, skilningur, kærleikur, samkennd og auðmýkt. Og hún er mjög hlynnt því að nýja stjórnarskráin fái sitt gildi og vill þar með greiða götu til þess að fólkið á Íslandi hafi sínar skoðanir yfir þeim efnum.

Þannig að lokum þá er það Sturla Jónsson sem bauð sig fram þann 25 ágúst 2015. Hann Sturla er vel þekktur af þjóðinni fyrir Vörubílstjóramótmælunum vorið 2008 og hefur lagt sína baráttu gegn því óréttlæti þegar traðkað er á réttindum annarra eftir efnahagshrunið þegar margir lentu í því að missa allt undir sig vegna húsnæðisvanda sem kom yfir marga hér á Íslandi eftir hrunið 2008. Þannig hans framboð snýst aðallega upp á að 65. grein stjórnarskrárinnar sé vel virtur og gætt sé að hagsmunum almennings hér á Íslandi samkvæmt þeirri grein. Hans hugmynd að nýrri stjórnarskrá er að fyrst þurfi að læra að virða núverandi stjórnarskrá áður en farið er í nýjar framkvæmdir að nýrri stjórnarskrá.

Þar með endar þessar löngu og stuttu yfirlýsingar yfir öllum forsetaframbjóðendum, og vona ég sem skrifa þessa löngu grein að eitthvað af þessum upplýsingum geti hjálpað kjósendum að velja úr hver okkar nýi forseti á að vera inni á Bessastöðum í fjögur ár. Maður vildi nú óska þess að maður gæti sagt eitthvað meira um þá frambjóðendur sem stórfréttafjölmiðlar hafa lítið sem ekkert gefið upplýsinga um, því jú við Ísland erum að kjósa um forseta, og að stórfréttamiðlar skuli ekki sjá sinn sóma í því að tala við alla frambjóðendurna jafnt, er sú skömm sem á ekki að líða hér á Íslandi þegar okkar núverandi stjórnarskrá skipar fyrir því að „Allir skulu vera jafnir fyrir lögum“. Þannig vonandi Íslands vegna, verða réttlátar kosningar, að allir frambjóðendurnir fá að segja sínar skoðanir og að Ísland læri nú einhvern tíman að kjósa rétt útfrá þeim upplýsingum sem fjölmiðlar gefa kjósendum hverju sinni.

Þannig gangi ykkur vel kæru kjósendur að kjósa rétt, fyrir framtíð okkar allra, en ekki sumra, því öll erum við jöfn, þannig á framtíð Íslands að byggjast upp að við séum öll jöfn fyrir lögum.

Kær einlægs kveðja til skárri framtíða,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi).


Er Ísland í skrípókosningum?

skuldadagar_hrunverja.jpg

Hvað eru kosningar eða af hverju eru þjóðir yfir höfuð að kjósa? Því í fjögra ára fresti standa margar þjóðir í einhverskonar kosningar, annaðhvort til forseta eða til þings á þeim stöðum þar sem stjórnmál eru kosin til valda sem löggjafi sinna þjóða, sem og með samþiggi forseta til samþykkta og staðfestinga flest allra laga, sem í sumum þjóðum þá eru það einræðisherrar og konungar sem sjá um þá laga samþykkt og einræðisvald. Því til hvers þurfa þjóðir að kjósa sér leiðtoga til að vera valdhafar sinna eigin þjóða? Því hvað felst í því að kjósa yfir sig leiðtoga til að stjórna sinni þjóð?

Því ástæðan fyrir þessum spurningum er að vita: „Af hverju eru þjóðir yfir höfuð að kjósa, eins og hér á Íslandi?“. Því fyrir hvern er Ísland að kjósa, veit það einhver sem klórar ekki hausinn yfir svona skrýtnum spurningum að maður veit ekki af hverju yfir höfuð eru kosningar?

Því eins og ástand okkar kosningar er búið að vera hverju sinni, þá líður manni að þessar kosningar hér á Íslandi er bara tómt skrípó, stjórnað af stórfjölmiðlum, sem stjórna því hvern forseta eða þingmenn þjóðin á að kjósa, með heilaþvottaskoðunarkannanir: „Kjósið þennan!!!“.

Bíddu, erum við Ísland að kjósa eftir því sem fjölmiðlar heilaþvo okkur með hvern á að kjósa, því á maður ekki að kjósa eftir sannfæringu sinna vitundar, eins og margsinnis er orðað, á maður ekki að kjósa um þann sem maður veit hver er, því hvað er maður að græða á þessum einræðisvaldaleiðtogum, hafa þau einhvern tíman lært að gera rétt, til að kunna að stjórna sinni eigin þjóð í réttlæti? Því fyrir hvern og hvað er maður að kjósa?

Ég sem skrifa þessar klóruspurningar, er einn af þeim kjósendum sem vill kjósa eftir heiðarleik að vilja vita fyrir hvern er maður að kjósa, er það fyrir mína framtíð og annarra, eða framtíð auðvaldsins sem villandi gefur kjósendum litla sem enga þekkingu á þeim sem er kosið um, því hverju sinni sem kosningar eru, þá er Ísland búin að kjósa eftir vinsældum skoðunarkannana sem matað er til fjölmiðla, sem og krydda til hvern maður á að kjósa, því þannig kosningu langar maður ekki að kjósa eftir. Og að vilja læra að kjósa rétt, þá langar manni að vita um þann sem maður leggur sig fram til að vilja kjósa um, þannig vonandi framtíð Íslands, verður nú einhvern tíman réttlátar kosningar, því nóg er komið af öllu þessu klúðri, að hafa ekki vitað betur af hverju maður yfir höfuð er að kjósa. Því kosningar snúast ekki bara uppá vinsældir, heldur heiðarleik til að vilja að sjá skárri framtíð, ekki bara fyrir mig, heldur alla þá sem skulu vera jafnir fyrir lögum.

Því þetta er ekki bara mín framtíð að vilja sjá réttlátar kosningar, heldur framtíð allra sem skulu vera jöfn, samkvæmt stjórnarskrá ákvæði okkar lýðveldis þjóðar, sem sorglega er margsinnis búið er að traðka á, með hroka og mjög slæmri græðgi spillingu, Íslandi til háborinnar skammar, þannig vonandi fyrir framtíð Íslands verða nú einhvern tíman réttlátar kosningar, þannig framtíð getum við byggt upp okkar lýðveldi, með því að vita um, fyrir hvern er verið að kjósa. Erum við að kjósa eftir framtíð Íslands eða eftir draumum fjölmiðla sem heiðalega virða ekki alla frambjóðendurna jafnt?

Vonandi ekki, því er ekki orðið nóg komið af þeim vinsældar skaða að Ísland er með heimsmet í því að kunna ekki að kjósa eftir sinni eigin sannfæringu? Því ekki kýs maður eftir vinsældum, þannig lærum nú einhvern tíman að kjósa eftir okkar eigin sannfæringu, en ekki eftir sannfæringu minnar eða jafnvel annarra, því þannig virka ekki réttlátar kosningar.

Þannig fyrir framtíð Íslands, lærum nú að kjósa einhvern tíman rétt, því maður er jú nú að kjósa um framtíð okkar allra, en ekki bara sumra. Þannig gangi okkur vel að læra að kjósa rétt!

Kær kveðja eftir réttlátum kosningum,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi).


Forsetaframbjóðendur 25. Maí 2016

forsetaframbjo_endur_2016.jpg

Eins og þjóðin veit nú á dögum, þá eru forsetakosningar í gangi og nú fyrir stuttu þann 25. Maí 2016 voru forsetaframbjóðendur í Menntaskólanum á Akureyri að tilkynna sína skoðanir yfir því hverskonar forseti við Íslendingar getum hugsanlega kosið fyrir framtíð Íslands og svara spurningum þeirra nemenda sem forvitnislega vildu vita hvor af þessum frambjóðendum er treystandi til að vera forseti okkar lýðveldis. Þau sem sátu til svara voru fjórir frambjóðendur á meðan hin voru með vídeó viðtal nema einn sem komst ekki í það að tilkynna sig, sem og fylgir þessum framboðum að ekki geta allir kynnt sig þótt þau komi ekki fram í öllum svona fyrirspurnartímum.

En að minnstakosti er það gott að þjóðin fái að kynnast öllum frambjóðendunum, áður en hver og einn kjósandi ákveður hvern forseta hægt er að kjósa. Því þegar forsetaframboðið byrjaði, þá fékk þjóðin að kynnast bara tvo til þrjá frambjóðendur á meðan stórfjölmiðlar sjá ekki af sér að kynna betur þá frambjóðendur sem byrjuðu að kynna sitt framboð. Þannig vonandi framtíðarinnar vegna munu stórfjölmiðlar sjá af sér og kynna alla frambjóðendurna en ekki bara einhverja sérútvalda frambjóðendur eins og forsetaframboðið fyrst byrjaði.

Þannig kæru Íslendingar, kynnumst nú öllum forsetaframbjóðendunum, en ekki bara einhverja sérútvalda sem stórfjölmiðlar hafa átt mjög erfitt með að kynna öllum Íslendingum í jafnræði. Þannig kæru stórfjölmiðlar, kynnið alla forsetaframbjóðendurna jafnt en ekki bara þá vinsælu sem þið viljið sjá inni á Bessastöðum, því við Íslendingar erum ekki að kjósa eftir ykkar heilaþvotta skoðunarkönnunum, heldur eftir skoðunum allra forsettaframbjóðendurna sem segja um sínar skoðanir. Því hvernig forseta vilt þú kjósa, eftir einhverjum bull skoðunarkönnunum sem segir ekkert til um hvort þessir vinsældar forsetaframbjóðendur séu í raun og veru treystandi eða ekki?

Því eitt verðum við Íslendingar að vita, að sá forseti sem við kjósum hverju sinni, mun því miður sitja límd inni á Bessastöðum í tæp 4 ár. Og ef við kjósum einhvern vinsældar forseta eftir einhverjum bull skoðunarkönnunum, þá getum við lent í því að þurfa að krefjast þess aftur að óska eftir nýjum kosningum bara útaf því að við kusum eftir heilaþvotti stórfjölmiðla sem kusu það að tilkynna ekki alla frambjóðendurna jafnt. Þannig vonandi þjóðarinnar vegna fáum við að kynnast öllum frambjóðendunum, því við erum að kjósa um framtíð Íslands, en ekki eftir framtíð einhverja skoðunarkannana sem heilla bara örfáa frambjóðendur og viljandi skilja eftir skoðanir annarra frambjóðenda. Þannig megi Íslenskir kjósendur fá að kynnast öllum frambjóðendurna jafnt, því það kallast réttlátar forsetakosningar.

Kær vonarkveðja til skárri framtíða,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi).


Eru kosningar Íslands réttlátar?

Til hvers yfir höfuð er Ísland að halda kosningar þegar stórfréttafjölmiðlar sem eru keyptir undir borðið af vel spilltum auðmönnum eru þegar búin að ákveða fyrir þjóðina hvern á að kjósa?

Því alveg síðan að forsetaframboðið byrjaði, þá hafa stórfréttafölmiðlar Íslands verið mjög dugleg við að kynna tvo til þrjá forsetaframbjóðendur, þá Guðna Th. Jóhannesson, Davíð Oddsson hrunkóng og af og til Andra Snæ Magnason. Af hverju er mest fjallað um þessa forsetaframbjóðendur á meðan hinir forsetaframbjóðendurnir eru vel skyld útundan af stórfréttafjölmiðlum án kynninga, eru þessir stórfréttafjölmiðlar vísvitandi að blekkja Íslenska kjósendur til að hundsa restina af forsetaframbjóðendurna, því hvern vinsældarforsetaframbjóðanda ætlar Ísland að kjósa af þessum sem stórfréttafjölmiðlar hafa mest allan tíman fjallað um alveg síðan að fyrstu forsetaframbjóðendurnir byrjuðu að kynna sitt framboð, á meðan hin restin af forsetaframbjóðendum eru vel skyld útundan og fá litla sem enga kynningar hjá stórfréttafjölmiðlum sem leikandi hundsa þau?

Því alveg síðan að fyrsti forsetaframbjóðandinn steig uppá sjónvarpssviðið, sem er Guðni Th. Jóhannesson og því næst Davíð Oddsson hrunkóngur, þá hafa stórfréttafjölmiðlar verið mjög, mjög dugleg við að kynna þessa tvo forsetaframbjóðendur meira en alla hina sem Íslenskir kjósendur vita voða lítið um. Af hverju eru stórfréttafjölmiðlar ekki enn búnir að smala alla frambjóðendurna saman og kynna þeirra forsetaframboð jafnt, eru stórfréttafjölmiðlar vísvitandi að hundsa restina af forsetaframbjóðendurna með því að fjalla mest um þessa tvo til þrjá sem forsetaframbjóðendur, því hverjir eru hinir forsetaframbjóðendurnir sem Íslenskir kjósendur hafa lítið sem ekkert heyrt um, því hvern af þessum vinsældar forsetaframbjóðendum sem stórfréttafjölmiðlarnir fjalla mest um ætla Íslendingar að kjósa?

Því þetta eru þau nöfn sem mest birtast í stórfréttafjölmiðlum, á meðan restin af forsetaframbjóðendurnir eru vel hundsaðir af þessum fjölmiðlum. Þannig hvern langar þjóðin að kjósa, vill hún kjósa þá vinsælda forsetaframbjóðendur sem stórfréttafjölmiðlarnir fjalla mest um á meðan þeir sefja hina frambjóðendurna með því að fjalla lítið sem ekkert um þau, því hverjir eru hinir frambjóðendurnir og hver er stefna þeirra, veit Ísland nokkuð yfir höfuð hvað allir frambjóðendurnir hafa uppá að bjóða eða á bara að vita um þá frambjóðendur sem stórfréttafjölmiðlarnir fjalla mest um, því hvað hefur restin af forsetaframbjóðendurnir að bjóða uppá sem stórfréttafjölmiðlarnir vilja lítið sem ekkert kynna til Íslenskra kjósenda?

Þetta kann kannski að vera stór spurning til Íslenskra kjósenda. En er Ísland ekki að kjósa um forseta sem þjóðin ákveður með kosningum hver á að vera forseti Íslands?

Jú, Íslendingar eru að kjósa um forseta, en eins og staðan er nú á okkar dögum og hefur því miður gerst áður, þá eru þessir stórfréttafjölmiðlar ekkert að sinna sína skildu vinnu við að kynna alla forsetaframbjóðendurna í jafnræði, heldur að kynna þá forsetaframbjóðendur sem vel efnaðir og valdamiklir auðmannastyrkjaendur kaupa stórfréttafjölmiðla til að heilaþvo Íslenska kjósendur til að kjósa. Því eins og ég sagði, þá er þetta ekki í fyrsta sinn sem þetta gerist. Því í síðustu forsetakosningum þá framkvæmdu stórfréttafjölmiðlarnir sömu aðferðina sem þeir eru akkúrat núna að gera núna á okkar dögum, sem er að velja af handahófi þann forsetaframbjóðanda sem vel efnaðir auðmenn keyptu til að auglýsa sem mest, á meðan hinir frambjóðendurnir fengu litla sem engar kynningar, sem endaði með því að Íslenskir kjósendur ákváðu að kjósa þann forseta sem þessir stórfréttafjölmiðlar fjölluðu mest um, sem var Ólafur Ragnar Grímsson.

Og ekki er nóg með að stórfréttafjölmiðlarnir velja forseta fyrir Íslenska kjósendur, heldur gera þau þetta líka þegar Alþingiskosningar eru í gangi, sem er að fjalla mest um þá stórflokka sem vel spilltir auðmenn hafa komist upp með að kaupa stórfréttafjölmiðlana undir borðið til að þjóðin kjósi þá flokka sem þeir hafa sjálfir valið af handahófi og skilja síðan útundan restina af þeim þingmönnum sem eru að bjóða sig fram. Og ef Íslendingar eiga mjög erfitt með að trúa þessu, þá skulu Íslendingar taka mjög vel eftir því þegar að Alþingiskosningum verða, að þá munu stórfréttamiðlarnir endurtaka sama leikin aftur, nákvæmlega eins og þeir eru að gera akkúrat núna á okkar dögum, sem er að fjalla mest um þá flokka sem eru vel keyptir af auðmönnum sem stórfréttamiðlarnir eru mest að fjalla um og skilja síðan restina eftir af þeim frambjóðendum sem bjóða sig fram til kosninga, sem og endar yfirleitt með því að þjóðin mun endurtaka leikin aftur, að kjósa sama steypu ruglið aftur yfir sig. Því hvernig stendur tildæmis á því að stóru flokkarnir komust inná Alþingi okkar þjóðar á síðustu Alþingiskosningum?

Er það ekki útaf því að stórfréttafjölmiðlarnir fjalla ekki jafnt um alla frambjóðendurna eins og þeir eru að gera með því að auglýsa bara þá vinsældarframbjóðendur sem mest er fjallað um, á meðan Íslenskir kjósendur vita lítið sem ekkert um restina af hinum frambjóðendunum?

Jú, því miður þá eru stórfréttamiðlarnir sem eru vel keyptir undir borðið af vel spilltum auðmönnum sem hafa dundað sig við það að þagga niður restina af þeim frambjóðendum sem þjóðin veit voða lítið sem ekkert um. Sem því miður er búið að vera grátleg skömm Íslands í mörg ár, eins og Íslenskir kjósendur hafa þurft að þola alveg síðan að þessi vel illa innræktaðir og spilltu stjórnvöld sem kosin voru inná okkar handónóta gjör spillta Alþingi sem þjóðin treystir orðið ekkert nú á dögum vegna þeirra skandalsskömm sem við Íslendingar erum að upplifa nú á okkar dögum, sem er, að nú á dögum þá er ríkistjórnin vel vanhæf við að stjórna okkar landi og vilja ekkert gera í því að viðurkenna þann skandal sem þau hafa skapað sér og sinni eigin þjóð sem hefur margsinnis krafist kosninga strax, en vissir vel kúgaðir þingmenn hafa grátlega komist upp með að halda Íslandi í heljargíslingu með þá óvissu hvort nýjar Alþingiskosningar verða.

Því eins og Ísland hefur þurft að kynnast og vita mæta vel hvernig þessir vel spilltu þingmenn hafa verið að hegða sér gegn Íslendingum, tildæmis með þá óvissu hvort nýjar Alþingiskosningar verða í þessu ári eða á næsta ári eins og sumir þingmenn vilja krefjast að svo verði, með því að kúga þjóðina við að syngja: „Við erum stórmeirihlutaflokkar, þannig við ráðum og drottnum, en ekki þjóðin. Þannig við viljum fyrst klára þau risastóru verkefni sem við vorum kosin til að gera og ef okkur tekst ekki að klára þau verkefni, þá getur velverið að kosningar verða ekki í þessu ári, heldur í næsta ári ef hinir smáflokkarnir hlíða ekki okkar hótunum.“ Því er þetta ekki það sem Ísland er að upplifa, að stórflokkarnir sem falslega voru kosin inná okkar skammar Alþingi sem er að halda Íslandi í gíslingu og óvissu um það hvort nýjar Alþingiskosningar verða í þessu ári?

Jú því miður þá eru Íslendingar í heljargíslingu útfrá þessum stórflokkum sem er margsinnis búin að kalla fram að þau séu vanhæf. Þess vegna þurfa Íslenskir kjósendur að vita um sína frambjóðendur jafnt sem stórfréttafjölmiðlarnir fjalla lítið svo sem ekkert um. Þannig vonandi Íslands vegna, verða réttlátar kosningar á þann hátt að stórfréttafjölmiðlarnir fari nú að fjalla um alla frambjóðendurna jafnt, en ekki bara einhverju sérútvalda eins og þeir eru að gera akkúrat núna á okkar dögum.

Því hvernig forseta vilja Íslendingar kjósa, vilja þau forseta sem er keyptur af vel efnuðum auðmönnum sem kaupa stórfréttafjölmiðla til að sniðgangast aðra forsetaframjóðendur eða vilja Íslenskir kjósendur forseta sem er ekki stýrður af auðmönnum sem misnota stórfréttafjölmiðla til að heilaþvo kjósendur til að kjósa þá útvöldu forseta sem mest eru fjallaðir um á meðan að restin af frambjóðendunum eru illa kynntir?

Því þetta er nefnilega það sem við Íslendingar þurfum að hugsa vel útí þegar að kosningum verða, sem er: „Hvern vilt þú kjósa?“. Því ekki viljum við Íslendingar enda í því að kjósa aðra vitleysu aftur yfir okkur og enda í þá eintómu steypu að þurfa að krefjast þess að þeir vanhæfu þurfi að segja upp, eins og með þá þrjósku þingmenn sem þjóðin er margsinnis búin að reka. Nei vonandi ekki. Því er ekki orðið nóg komið af þessari grátlegu skömm sem við sitjum í akkúrat núna á okkar dögum?

Jú það er orðið nóg komið af þessari mengandi og hundleiðinlegu gubbandi spillingarskömm sem við Ísland erum búin að þurfa því miður að þola í þó nokkur mörg herrans ár.

Þannig vonandi Íslands vegna, verða réttlátar kosningar þar sem allir frambjóðendurnir fá að segja frá sína stefnu jafnt þannig að Íslenskir kjósendur geta valið úr hvern frambjóðanda þau sjálf vilja kjósa.

Þannig kæru stórfréttafjölmiðlar, geriði Íslandi þann greiða og farið nú að tala við alla frambjóðendurna jafnt, en ekki bara þá frambjóðendur sem þið hafið talað mest við. Því ekki vill maður kjósa sama bullið aftur yfir sig, eins og við Íslendingar höfum grátlega þurft að þola og upplifa alltof lengi. Þannig gerið ykkar Íslenskum kjósendum þann góðhjartaða greiða og talið við alla frambjóðendurna jafnt, svo við getum nú einhvern tíman kosið rétt, því það kallast réttlátar kosningar, að fá að geta ákveðið hvern maður vill kjósa án þess að einhverjir stórfréttafjölmiðlar segi manni til um hvern maður á að kjósa. Þannig fyrir nýja framtíð og betri Ísland, þá vonar maður að Ísland læri nú einhvern tíman að kjósa rétt.

Kær vonarkveðja til skárri framtíða,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi).


Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband